تنبیه انداختن اسرا در فاضلاب اردوگاه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی آزادگان
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
یکی از روش های [[تنبیه و شکنجه های جسمی]] [[اسرا|اسرای ایرانی]] در [[اردوگاه]] ها در دوران [[اسارت و اسیران|اسارت]] بود.


===='''مقدمه'''====
== شیوه تنبیه ==
یکی از روش های [[تنبیه و شکنجه های جسمی]] اسرای ایرانی در [[اردوگاه]] ها در دوران [[اسارت و اسیران|اسارت]] بود.
به‌علت کمبود فاضلاب، گودال‌هایی در اردوگاه‌ها برای جمع شدن فاضلاب ایجاد می‌شد. با جمع شدن فاضلاب‌های پراکنده، [[اسرا]] دوباره با سطل آن را به اطراف می‌پاشیدند. گاهی برای [[تنبیه در اسارت|تنبیه]] از آن استفاده می‌شد؛ با انداختن [[اسیران جنگ|اسیر]] در این گودال به مدت طولانی در سرما و گرما موجب [[شکنجه]] او می‌گردیدند و البته گاهی [[اسیران جنگ|اسیر]] را در فاضلاب دستشویی می‌انداختند و موجب اذیت جسمی و روحی شدید او می‌شدند.<blockquote>«یک صبح سرد زمستانی به بهانه‌ای تعدادی از بچه‌ها را مورد آزار و اذیت قرار دادند که ازجمله یکی از بچه‌های اردکان یزد را در چاه فاضلاب فرو کردند به‌صورتی‌که فقط سروصورت او پیدا بود و با پوتین بر سر او فشار می‌دادند؛ بعد از چند دقیقه او را از فاضلاب بیرون آوردند درحالی‌که تمام وجودش را کثافت گرفته بود و به خود می‌لرزید.»<ref>دوست‌کامی، فاطمه (1390). [[چشم تر: خاطرات بهجت افروز(کتاب)|چشم تر. خاطرات بهجت افراز]]، تهران: [https://www.mfpa.ir/fa/library پیام آزادگان]،ص.66.</ref></blockquote>


=== شیوه تنبیه ===
== نیز نگاه کنید به ==
به‌علت کمبود فاضلاب، گودال‌هایی در اردوگاه‌ها برای جمع شدن فاضلاب ایجاد می‌شد. با جمع شدن فاضلاب‌های پراکنده، [[اسرا]] دوباره با سطل آن را به اطراف می‌پاشیدند. گاهی برای [[تنبیه در اسارت|تنبیه]] از آن استفاده می‌شد؛ با انداختن اسیر در این گودال به مدت طولانی در سرما و گرما موجب شکنجه او می‌گردیدند و البته گاهی اسیر را در فاضلاب دستشویی می‌انداختند و موجب اذیت جسمی و روحی شدید او می‌شدند. «یک صبح سرد زمستانی به بهانه‌ای تعدادی از بچه‌ها را مورد آزار و اذیت قرار دادند که ازجمله یکی از بچه‌های اردکان یزد را در چاه فاضلاب فرو کردند به‌صورتی‌که فقط سروصورت او پیدا بود و با پوتین بر سر او فشار می‌دادند؛ بعد از چند دقیقه او را از فاضلاب بیرون آوردند درحالی‌که تمام وجودش را کثافت گرفته بود و به خود می‌لرزید.»<ref>دوست‌کامی، فاطمه (1390). چشم تر. خاطرات بهجت افراز، تهران: پیام آزادگان،ص.66.</ref>


نیز نگاه کنید به [[تنبیه و شکنجه های جسمی]]؛ [[تنبیه در اسارت]]؛ [[شکنجه در اسارت]]
* [[تنبیه و شکنجه]]


=== کتابشناسی ===
* [[تنبیه و شکنجه های جسمی]]
 
* [[تنبیه در اسارت]]
 
* [[شکنجه در اسارت]]
 
== کتابشناسی ==
<references />مراد شفیعی
<references />مراد شفیعی
[[رده:تنبیه انداختن اسرا در فاضلاب اردوگاه]]
[[رده:تنبیه و شکنجه های جسمی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۱

یکی از روش های تنبیه و شکنجه های جسمی اسرای ایرانی در اردوگاه ها در دوران اسارت بود.

شیوه تنبیه

به‌علت کمبود فاضلاب، گودال‌هایی در اردوگاه‌ها برای جمع شدن فاضلاب ایجاد می‌شد. با جمع شدن فاضلاب‌های پراکنده، اسرا دوباره با سطل آن را به اطراف می‌پاشیدند. گاهی برای تنبیه از آن استفاده می‌شد؛ با انداختن اسیر در این گودال به مدت طولانی در سرما و گرما موجب شکنجه او می‌گردیدند و البته گاهی اسیر را در فاضلاب دستشویی می‌انداختند و موجب اذیت جسمی و روحی شدید او می‌شدند.

«یک صبح سرد زمستانی به بهانه‌ای تعدادی از بچه‌ها را مورد آزار و اذیت قرار دادند که ازجمله یکی از بچه‌های اردکان یزد را در چاه فاضلاب فرو کردند به‌صورتی‌که فقط سروصورت او پیدا بود و با پوتین بر سر او فشار می‌دادند؛ بعد از چند دقیقه او را از فاضلاب بیرون آوردند درحالی‌که تمام وجودش را کثافت گرفته بود و به خود می‌لرزید.»[۱]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. دوست‌کامی، فاطمه (1390). چشم تر. خاطرات بهجت افراز، تهران: پیام آزادگان،ص.66.

مراد شفیعی