تنبیه ممانعت ار انجام فرایض دینی: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
[[رده:تنبیه ممانعت ار انجام فرایض دینی]] | [[رده:تنبیه ممانعت ار انجام فرایض دینی]] | ||
[[رده:تنبیه و شکنجه های روحی]] | [[رده:تنبیه و شکنجه های روحی]] | ||
<references />مراد شفیعی | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۶
یکی از روش های تنبیه و شکنجه های روحی اسرا دردوران اسارت، ممانعت آنها از انجام فرایض دینی بود.
شیوه تنبیه
در اردوگاه‌ها، کلیه فعالیت‌های دینی ممنوع بود، حتی فرایض دینی و علی‌رغم عدم تصریح به ممنوعیت آن، هر اسیری که مقید به انجام فرایض دینی بود و عراقی‌ها او را مشاهده می‌کردند (چون قاطبه آزادگان مقید به امور شرعی و دینی بودند ولی در مرأی و منظر عراقی‌ها نبودند)، به بهانه‌های دیگر تنبیه می‌شدند. البته عراقی‌ها برای نماز خواندن مشكلی ایجاد نمی‌كردند؛ بیشتر با عبادت‌هایی كه دسته‌جمعی بود مخالفت می‌كردند[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ شورای علمی دانشنامه آزادگان.(1399).دانشنامه آزادگان: اسیران ایرانی آزاد شده در جنگ عراق علیه ایران.تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ پیام آزادگان،
مراد شفیعی