شکنجه های جسمی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
از جمله شکنجه های جسمی در دوران اسارت به موارد زیر می توان اشاره کرد: | از جمله شکنجه های جسمی در [[اسارت و اسیران|دوران اسارت]] به موارد زیر می توان اشاره کرد: | ||
== [[شکنجه کشیدن ناخن]] == | == [[شکنجه کشیدن ناخن]] == | ||
یکی از شیوه های [[شکنجه]] جسمی [[اسرا]] توسط نیروهای عراقی در دوران [[اسارت و اسیران|اسارت]] بود.برای اعتراف گرفتن یا [[تنبیه در اسارت|تنبیه]] برخی از [[اسرا|اسرای ایرانی]]، با وسایل مخصوص اقدام به کشیدن ناخن‌های دست و پا می‌کردند که این اقدام باعث افت شدید فشار و گاهی بی‌هوشی می‌شد؛ این [[شکنجه در اسارت|شكنجه]] غالباً در [[استخبارات]] اتفاق می‌افتاد<ref>شورای علمی [[دانشنامه آزادگان]].(1399).[[دانشنامه آزادگان|دانشنامه آزادگان:]] اسیران ایرانی آزاد شده در [[جنگ تحمیلی عراق علیه ایران|جنگ عراق علیه ایران]].تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ [[موسسه فرهنگی هنری پیام آزادگان|پیام آزادگان]]،</ref>. | یکی از شیوه های [[شکنجه]] جسمی [[اسرا]] توسط نیروهای عراقی در دوران [[اسارت و اسیران|اسارت]] بود.برای اعتراف گرفتن یا [[تنبیه در اسارت|تنبیه]] برخی از [[اسرا|اسرای ایرانی]]، با وسایل مخصوص اقدام به کشیدن ناخن‌های دست و پا می‌کردند که این اقدام باعث افت شدید فشار و گاهی بی‌هوشی می‌شد؛ این [[شکنجه در اسارت|شكنجه]] غالباً در [[استخبارات]] اتفاق می‌افتاد<ref name=":0">شورای علمی [[دانشنامه آزادگان]].(1399).[[دانشنامه آزادگان|دانشنامه آزادگان:]] اسیران ایرانی آزاد شده در [[جنگ تحمیلی عراق علیه ایران|جنگ عراق علیه ایران]].تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ [[موسسه فرهنگی هنری پیام آزادگان|پیام آزادگان]]،</ref>. | ||
== [[شوک الکتریکی]] == | == [[شوک الکتریکی]] == | ||
یکی از شیوه های [[شکنجه های جسمی]] [[اسرا]] در [[اردوگاه]] های عراقی ها در دوران [[اسارت و اسیران|اسارت]] بود. ازجمله سخت‌ترین [[تنبیه و شکنجه های جسمی|تنبیه‌ها و شكنجه‌های جسمی]] بود كه گاهی منجر به بیماری قلبی یا تناسلی می‌شد.<ref name=":0" /> | |||
== [[فروکردن مته در سر]] == | == [[فروکردن مته در سر]] == | ||
یکی از شیوه های [[شکنجه های جسمی]] [[اسرا]] در دوران [[اسارت و اسیران|اسارت]] د ر[[اردوگاه]] ها توسط رژیم بعثی عراقی، [[فروکردن مته در سر]] بود.خفه كردن، بشین پاشوهای طولانی، زیر آفتاب نگه‌داشتن، خاك پهن كردن، سطل [[توالت]] خالی كردن بر سر هم، و سوزاندن پا از دیگر شکنجه هایی بود كه عراقی‌های بعثی در مورد اسرا اعمال می‌كردند. | یکی از شیوه های [[شکنجه های جسمی]] [[اسرا]] در دوران [[اسارت و اسیران|اسارت]] د ر[[اردوگاه]] ها توسط رژیم بعثی عراقی، [[فروکردن مته در سر]] بود.خفه كردن، بشین پاشوهای طولانی، زیر آفتاب نگه‌داشتن، خاك پهن كردن، سطل [[توالت]] خالی كردن بر سر هم، و سوزاندن پا از دیگر شکنجه هایی بود كه عراقی‌های بعثی در مورد اسرا اعمال می‌كردند<ref name=":0" />. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | <references />مراد شفیعی | ||
[[رده:شکنجه های جسمی]] | [[رده:شکنجه های جسمی]] | ||
[[رده:شکنجه کشیدن ناخن]] | [[رده:شکنجه کشیدن ناخن]] | ||
[[رده:شوک الکتریکی]] | [[رده:شوک الکتریکی]] | ||
[[رده: | [[رده:فروکردن مته در سر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۴۵
از جمله شکنجه های جسمی در دوران اسارت به موارد زیر می توان اشاره کرد:
شکنجه کشیدن ناخن
یکی از شیوه های شکنجه جسمی اسرا توسط نیروهای عراقی در دوران اسارت بود.برای اعتراف گرفتن یا تنبیه برخی از اسرای ایرانی، با وسایل مخصوص اقدام به کشیدن ناخن‌های دست و پا می‌کردند که این اقدام باعث افت شدید فشار و گاهی بی‌هوشی می‌شد؛ این شكنجه غالباً در استخبارات اتفاق می‌افتاد[۱].
شوک الکتریکی
یکی از شیوه های شکنجه های جسمی اسرا در اردوگاه های عراقی ها در دوران اسارت بود. ازجمله سخت‌ترین تنبیه‌ها و شكنجه‌های جسمی بود كه گاهی منجر به بیماری قلبی یا تناسلی می‌شد.[۱]
فروکردن مته در سر
یکی از شیوه های شکنجه های جسمی اسرا در دوران اسارت د راردوگاه ها توسط رژیم بعثی عراقی، فروکردن مته در سر بود.خفه كردن، بشین پاشوهای طولانی، زیر آفتاب نگه‌داشتن، خاك پهن كردن، سطل توالت خالی كردن بر سر هم، و سوزاندن پا از دیگر شکنجه هایی بود كه عراقی‌های بعثی در مورد اسرا اعمال می‌كردند[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ شورای علمی دانشنامه آزادگان.(1399).دانشنامه آزادگان: اسیران ایرانی آزاد شده در جنگ عراق علیه ایران.تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ پیام آزادگان،
مراد شفیعی