تدابیر اسیران برای برگزاری مراسم محرم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تدابیر اسیران ایرانی برای برگزاری مراسم [[محرم و عاشورا|محرم]] در [[اردوگاه]] ها به شرح زیر است: | |||
1. دو نفر اسیر وظیفه نگهبانی را برعهده می‌گرفتند و به‌كمك آینه‌هایی مثلثی كه در اختیار داشتند اوضاع را کنترل می‌كردند، با اعلام اسم رمزِ «هوا گرگ‌ومیش» یا «هوا ابری است» ازسوی نگهبان، بچه‌ها به حالت عادی می‌نشستند تا سرباز عراقی برود و دوباره مراسم عزاداری را ادامه می‌دادند. | 1. دو نفر اسیر وظیفه نگهبانی را برعهده می‌گرفتند و به‌كمك آینه‌هایی مثلثی كه در اختیار داشتند اوضاع را کنترل می‌كردند، با اعلام اسم رمزِ «هوا گرگ‌ومیش» یا «هوا ابری است» ازسوی نگهبان، بچه‌ها به حالت عادی می‌نشستند تا سرباز عراقی برود و دوباره مراسم عزاداری را ادامه می‌دادند. | ||
| خط ۸: | خط ۷: | ||
3. به‌گونه‌ای عمل می‌شد كه عراقی‌ها نوحه‌خوان را شناسایی نکنند و مطالب طوری بیان شود كه برای عراقی‌ها روشن باشد و نتوانند انگ سیاسی به آن بزنند. | 3. به‌گونه‌ای عمل می‌شد كه عراقی‌ها نوحه‌خوان را شناسایی نکنند و مطالب طوری بیان شود كه برای عراقی‌ها روشن باشد و نتوانند انگ سیاسی به آن بزنند. | ||
4. | 4. [[کاغذ در اسارت|کاغذ]]<nowiki/>هایی را که در آن نوحه و مقاله نوشته شده بود مخفی نگه می‌داشتند. | ||
5. گاهی با اعتصاب غذا فرمانده [[اردوگاه]] مجاب می‌شد تا با عزاداری محدود و نشسته موافقت کند. | 5. گاهی با [[اعتصاب در اسارت|اعتصاب]] غذا فرمانده [[اردوگاه]] مجاب می‌شد تا با عزاداری محدود و نشسته موافقت کند.<ref>سرهنگی، مرتضی (1385) محرم در اسارت. تهران: مؤسسه همشهری.</ref> | ||
نیز نگاه کنید به | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[محرم و عاشورا]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references />زهرا یزدی نژاد | |||
[[رده:تدابیر اسیران برای برگزاری مراسم محرم]] | |||
[[رده:محرم و عاشورا]] | |||
[[رده:اسیران جنگ]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۱۹
تدابیر اسیران ایرانی برای برگزاری مراسم محرم در اردوگاه ها به شرح زیر است:
1. دو نفر اسیر وظیفه نگهبانی را برعهده می‌گرفتند و به‌كمك آینه‌هایی مثلثی كه در اختیار داشتند اوضاع را کنترل می‌كردند، با اعلام اسم رمزِ «هوا گرگ‌ومیش» یا «هوا ابری است» ازسوی نگهبان، بچه‌ها به حالت عادی می‌نشستند تا سرباز عراقی برود و دوباره مراسم عزاداری را ادامه می‌دادند.
2. همگی با هم بدون برهم‌زدن حالت خود، این حدیث معروف پیغمبر (ص) را با آهنگی خاص با دو هدف تکرار می‌کردند: «قال رسول الله نور عینی، حسین منّی انا من حسینی.»
3. به‌گونه‌ای عمل می‌شد كه عراقی‌ها نوحه‌خوان را شناسایی نکنند و مطالب طوری بیان شود كه برای عراقی‌ها روشن باشد و نتوانند انگ سیاسی به آن بزنند.
4. کاغذهایی را که در آن نوحه و مقاله نوشته شده بود مخفی نگه می‌داشتند.
5. گاهی با اعتصاب غذا فرمانده اردوگاه مجاب می‌شد تا با عزاداری محدود و نشسته موافقت کند.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ سرهنگی، مرتضی (1385) محرم در اسارت. تهران: مؤسسه همشهری.
زهرا یزدی نژاد