درمانگاه: تفاوت میان نسخهها
A-hamidian (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
در اردوگاه [[عنبر]] (←[[اردوگاه عنبر(اردوگاه 8)]] یکی از آسایشگاهها به درمانگاه(مَستوصف) اختصاص یافته بود. چند تن از پزشکان ایرانی نیز، که به [[اسارت و اسیران|اسارت]] درآمده بودند، در درمانگاه زندگی میکردند و به معالجه سایر [[اسرا]] میپرداختند. دکتر مجید جلالوند، از پزشکان ارتش جمهوری اسلامی، که در این [[اردوگاه]] [[اسیران جنگ|اسیر]] بود، علیرغم تمام محدودیتها، با همه توان و دلسوزی بسیار خدمات شایانی به [[اسرا]] ارائه کرد. | |||
از دیگر پزشکان ایرانی میتوان به دکتر پاکنژاد، دکتر خالقی و دکتر ارشاد اشاره كرد. البته این درمانگاه فاقد هرگونه [[امکانات]] اولیه پزشکی مانند کپسول اکسیژن، آمپولهای مسکن و... بود و بههمینعلت اسرای بیمار، همیشه درد زیادی را تحمل میکردند. بهجز بیماران قطع نخاعی، که در 1364 مبادله شدند، دیگر بستریشدهها با تلاش بسیار پزشکان ایرانی در مدت کوتاهی بهبود مییافتند و به آسایشگاه بازمیگشتند. | |||
=== کتابشناسی | پزشکی عراقی هفتهای دو روز به [[اردوگاه]] میآمد و از هر آسایشگاه یک نفر را ویزیت میکرد؛ البته او پزشک عمومی بود و در مورد بیماریهای تخصصی کار چندانی انجام نمیداد<ref>شورای علمی [[دانشنامه آزادگان]].(1399).[[دانشنامه آزادگان]]: اسیران ایرانی آزاد شده در [[جنگ تحمیلی عراق علیه ایران|جنگ عراق علیه ایران]].تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ [https://www.mfpa.ir/fa/library پیام آزادگان]،</ref>. | ||
سعید نجار | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[بهداشت و درمان]] | |||
* [[بیمارستان]] | |||
* [[اردوگاه الانبار]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references />سعید نجار |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۲
در اردوگاه عنبر (←اردوگاه عنبر(اردوگاه 8) یکی از آسایشگاهها به درمانگاه(مَستوصف) اختصاص یافته بود. چند تن از پزشکان ایرانی نیز، که به اسارت درآمده بودند، در درمانگاه زندگی میکردند و به معالجه سایر اسرا میپرداختند. دکتر مجید جلالوند، از پزشکان ارتش جمهوری اسلامی، که در این اردوگاه اسیر بود، علیرغم تمام محدودیتها، با همه توان و دلسوزی بسیار خدمات شایانی به اسرا ارائه کرد.
از دیگر پزشکان ایرانی میتوان به دکتر پاکنژاد، دکتر خالقی و دکتر ارشاد اشاره كرد. البته این درمانگاه فاقد هرگونه امکانات اولیه پزشکی مانند کپسول اکسیژن، آمپولهای مسکن و... بود و بههمینعلت اسرای بیمار، همیشه درد زیادی را تحمل میکردند. بهجز بیماران قطع نخاعی، که در 1364 مبادله شدند، دیگر بستریشدهها با تلاش بسیار پزشکان ایرانی در مدت کوتاهی بهبود مییافتند و به آسایشگاه بازمیگشتند.
پزشکی عراقی هفتهای دو روز به اردوگاه میآمد و از هر آسایشگاه یک نفر را ویزیت میکرد؛ البته او پزشک عمومی بود و در مورد بیماریهای تخصصی کار چندانی انجام نمیداد[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ شورای علمی دانشنامه آزادگان.(1399).دانشنامه آزادگان: اسیران ایرانی آزاد شده در جنگ عراق علیه ایران.تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ پیام آزادگان،
سعید نجار