محمد رضایی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اسیر شهیدی که زیر شکنجه، فریاد یا زهرا(س) سر داد.''' | '''اسیر شهیدی که زیر شکنجه، فریاد یا زهرا(س) سر داد.''' | ||
{{Infobox|title=محمد رضایی|header1=مشخصات|label2=نام و نام خانوادگی|data2=محمد رضایی|label3=تاریخ تولد|data3=1346|label4=تاریخ اسارت|data4=دی 1365|label5=تاریخ شهادت|data5=خرداد 1366}} | == زندگینامه == | ||
{{Infobox|title=محمد رضایی|header1=مشخصات|label2=نام و نام خانوادگی|data2=محمد رضایی|label3=تاریخ تولد|data3=1346|label4=تاریخ اسارت|data4=دی 1365|label5=تاریخ شهادت|data5=خرداد 1366|image=[[پرونده:رضایی.jpg]]|caption=اسیر شهیدی که زیر شکنجه، فریاد یا زهرا(س) سر داد}} | |||
محمد رضایی، فرزند رمضان‌علی، در ۱۳۴۶ شمسی در مشهد مقدس به دنیا آمد. با شروع [[جنگ تحمیلی عراق علیه ایران]] عازم جبهه شد: «او فرمانده یکی از دسته‌های غواصان اطلاعات‌عملیات تیپ ۲۱ امام رضا (ع) بود.»<ref name=":0">گفت‌وگو با علیرضا صادق‌زاده و علیرضا دلبریان، بر[[نامه]] تلویزیونی ماه عسل، 16 تیر 1394.</ref>. در دی‌ماه 1365 در جریان [https://wikidefa.ir/?id=qi1onrgc عملیات کربلای 4] درحالی‌که مجروح شده بود، در جزیره بوارین به اسارت دشمن درآمد: «نزدیک یک پادگان نظامی دو اسیر با لباس غواصی سوار اتوبوس شدند. یکی از آنها محمد رضایی بود. یک گلوله به مچ دست چپش خورده بود و یک گلوله هم به بالای ابروی چپ ایشان که کمی داخل رفته بود و در بالای ابرو گیر کرده بود و داخل سر فرو نرفته بود.» <ref name=":1">[[شهدای غریب]] اسارت (10 مرداد 1394) بازیابی از: <nowiki>http://azadeganhome.ir/5223</nowiki></ref> | محمد رضایی، فرزند رمضان‌علی، در ۱۳۴۶ شمسی در مشهد مقدس به دنیا آمد. | ||
== اسارت == | |||
با شروع [[جنگ تحمیلی عراق علیه ایران]] عازم جبهه شد: «او فرمانده یکی از دسته‌های غواصان اطلاعات‌عملیات تیپ ۲۱ امام رضا (ع) بود.»<ref name=":0">گفت‌وگو با علیرضا صادق‌زاده و علیرضا دلبریان، بر[[نامه]] تلویزیونی ماه عسل، 16 تیر 1394.</ref>. در دی‌ماه 1365 در جریان [https://wikidefa.ir/?id=qi1onrgc عملیات کربلای 4] درحالی‌که مجروح شده بود، در جزیره بوارین به اسارت دشمن درآمد: «نزدیک یک پادگان نظامی دو اسیر با لباس غواصی سوار اتوبوس شدند. یکی از آنها محمد رضایی بود. یک گلوله به مچ دست چپش خورده بود و یک گلوله هم به بالای ابروی چپ ایشان که کمی داخل رفته بود و در بالای ابرو گیر کرده بود و داخل سر فرو نرفته بود.» <ref name=":1">[[شهدای غریب]] اسارت (10 مرداد 1394) بازیابی از: <nowiki>http://azadeganhome.ir/5223</nowiki></ref> | |||
محمد را همراه با سایر اسرای ایرانی به [[اردوگاه تکریت 11|اردوگاه 11 تکریت]] عراق بردند. مدتی بعد هویت او برای مأموران عراقی فاش شد: «یکی از بچه‌ها از روی ناآگاهی در مورد محمد در یک جمع صحبت کرده و گفته بود که محمد از بچه‌های اطلاعات‌عملیات تیپ 21 امام رضا (ع) است و با توجه به اطلاعات او، تعداد زیادی از فرماندهان ارتش عراق کشته شده‌اند. جاسوسان به عراقی‌ها خبر دادند. خرداد 1366 علی امریكایی، مأمور عراقی که لباس امریكایی می‌پوشید و بسیار قوی و درشت‌هیکل بود، و عدنان، که بسیار جلاد بود، در [[اردوگاه تکریت 11|اردوگاه 11 تکریت]] آسایشگاه به آسایشگاه، دنبال محمد می‌گشتند.»<ref name=":1" /> وقتی او را یافتند، به‌شدت شکنجه‌اش کردند: «یکی از بچه‌های [[اردوگاه]] به نام محسن مصلحی به نقل از مجتبی سنقری نحوه [[شکنجه در اسارت|شکنجه]] شهید رضایی را برای ما تعریف کرد: محمد را داخل [[حمام در اسارت|حمام]] [[اردوگاه]] بردند. عدنان با کابل [[شکنجه در اسارت|شکنجه]] را شروع کرد و بعد شلنگ [[آب]] داغ را روی بدن محمد گرفت. شدت [[شکنجه در اسارت|شکنجه]] به‌حدی بود که خونابه و پوست و گوشت بدن محمد روی دیوارهای [[حمام در اسارت|حمام]] پاشیده شده بود. به‌طوری‌که تا چند ماه پس از شهادت او آثارش بر روی دیوارها باقی مانده بود.» <ref>روایت اردوگاه تکریت ۱۱ از زبان ایثارگران مشهدی (26 مرداد 1393) بازیابی از: <nowiki>https://www.tasnimnews.com/fa/news</nowiki></ref> «مأموران عراقی می‌خواستند از محمد اعتراف بگیرند. ولی او جز فریاد یا زهرا (س) حرف دیگری نزد.»<ref name=":1" /> «در نهایت، یک صابون در دهانش گذاشتند. عدنان چنان با پایش روی دهان محمد زد که جای پوتینش روی صابون ماند.»<ref name=":0" />. | محمد را همراه با سایر اسرای ایرانی به [[اردوگاه تکریت 11|اردوگاه 11 تکریت]] عراق بردند. مدتی بعد هویت او برای مأموران عراقی فاش شد: «یکی از بچه‌ها از روی ناآگاهی در مورد محمد در یک جمع صحبت کرده و گفته بود که محمد از بچه‌های اطلاعات‌عملیات تیپ 21 امام رضا (ع) است و با توجه به اطلاعات او، تعداد زیادی از فرماندهان ارتش عراق کشته شده‌اند. جاسوسان به عراقی‌ها خبر دادند. خرداد 1366 علی امریكایی، مأمور عراقی که لباس امریكایی می‌پوشید و بسیار قوی و درشت‌هیکل بود، و عدنان، که بسیار جلاد بود، در [[اردوگاه تکریت 11|اردوگاه 11 تکریت]] آسایشگاه به آسایشگاه، دنبال محمد می‌گشتند.»<ref name=":1" /> وقتی او را یافتند، به‌شدت شکنجه‌اش کردند: «یکی از بچه‌های [[اردوگاه]] به نام محسن مصلحی به نقل از مجتبی سنقری نحوه [[شکنجه در اسارت|شکنجه]] شهید رضایی را برای ما تعریف کرد: محمد را داخل [[حمام در اسارت|حمام]] [[اردوگاه]] بردند. عدنان با کابل [[شکنجه در اسارت|شکنجه]] را شروع کرد و بعد شلنگ [[آب]] داغ را روی بدن محمد گرفت. شدت [[شکنجه در اسارت|شکنجه]] به‌حدی بود که خونابه و پوست و گوشت بدن محمد روی دیوارهای [[حمام در اسارت|حمام]] پاشیده شده بود. به‌طوری‌که تا چند ماه پس از شهادت او آثارش بر روی دیوارها باقی مانده بود.» <ref>روایت اردوگاه تکریت ۱۱ از زبان ایثارگران مشهدی (26 مرداد 1393) بازیابی از: <nowiki>https://www.tasnimnews.com/fa/news</nowiki></ref> «مأموران عراقی می‌خواستند از محمد اعتراف بگیرند. ولی او جز فریاد یا زهرا (س) حرف دیگری نزد.»<ref name=":1" /> «در نهایت، یک صابون در دهانش گذاشتند. عدنان چنان با پایش روی دهان محمد زد که جای پوتینش روی صابون ماند.»<ref name=":0" />. | ||
== شهادت == | |||
به‌این‌ترتیب محمد رضایی در خرداد 1366 بر اثر [[شکنجه در اسارت|شکنجه‌های]] مأموران عراقی در [[اردوگاه تکریت 11|اردوگاه 11 تکریت]] عراق به شهادت رسید و در قبر شماره 173 مقبره الکرخ به خاک سپرده شد.در مرداد 1381 پیکر مطهر او به ایران منتقل شد. مزار او در 15 کیلومتری جاده فاروج- شیروان در کنار مسجد امام سجاد(ع) قرار دارد. | به‌این‌ترتیب محمد رضایی در خرداد 1366 بر اثر [[شکنجه در اسارت|شکنجه‌های]] مأموران عراقی در [[اردوگاه تکریت 11|اردوگاه 11 تکریت]] عراق به شهادت رسید و در قبر شماره 173 مقبره الکرخ به خاک سپرده شد.در مرداد 1381 پیکر مطهر او به ایران منتقل شد. مزار او در 15 کیلومتری جاده فاروج- شیروان در کنار مسجد امام سجاد(ع) قرار دارد. | ||
| خط ۱۶: | خط ۲۱: | ||
* [[شکنجه در اسارت]] | * [[شکنجه در اسارت]] | ||
== ''' | == '''كتابشناسی''' == | ||
<references /> | <references /> | ||
| خط ۲۵: | خط ۳۰: | ||
'''حسین عبدی''' | '''حسین عبدی''' | ||
[[رده:اسارت و اسیران]] | |||
[[رده:اردوگاه]] | |||
[[رده:شکنجه در اسارت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۲
اسیر شهیدی که زیر شکنجه، فریاد یا زهرا(س) سر داد.
زندگینامه
 اسیر شهیدی که زیر شکنجه، فریاد یا زهرا(س) سر داد | |
| مشخصات | |
|---|---|
| نام و نام خانوادگی | محمد رضایی |
| تاریخ تولد | 1346 |
| تاریخ اسارت | دی 1365 |
| تاریخ شهادت | خرداد 1366 |
محمد رضایی، فرزند رمضان‌علی، در ۱۳۴۶ شمسی در مشهد مقدس به دنیا آمد.
اسارت
با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران عازم جبهه شد: «او فرمانده یکی از دسته‌های غواصان اطلاعات‌عملیات تیپ ۲۱ امام رضا (ع) بود.»[۱]. در دی‌ماه 1365 در جریان عملیات کربلای 4 درحالی‌که مجروح شده بود، در جزیره بوارین به اسارت دشمن درآمد: «نزدیک یک پادگان نظامی دو اسیر با لباس غواصی سوار اتوبوس شدند. یکی از آنها محمد رضایی بود. یک گلوله به مچ دست چپش خورده بود و یک گلوله هم به بالای ابروی چپ ایشان که کمی داخل رفته بود و در بالای ابرو گیر کرده بود و داخل سر فرو نرفته بود.» [۲]
محمد را همراه با سایر اسرای ایرانی به اردوگاه 11 تکریت عراق بردند. مدتی بعد هویت او برای مأموران عراقی فاش شد: «یکی از بچه‌ها از روی ناآگاهی در مورد محمد در یک جمع صحبت کرده و گفته بود که محمد از بچه‌های اطلاعات‌عملیات تیپ 21 امام رضا (ع) است و با توجه به اطلاعات او، تعداد زیادی از فرماندهان ارتش عراق کشته شده‌اند. جاسوسان به عراقی‌ها خبر دادند. خرداد 1366 علی امریكایی، مأمور عراقی که لباس امریكایی می‌پوشید و بسیار قوی و درشت‌هیکل بود، و عدنان، که بسیار جلاد بود، در اردوگاه 11 تکریت آسایشگاه به آسایشگاه، دنبال محمد می‌گشتند.»[۲] وقتی او را یافتند، به‌شدت شکنجه‌اش کردند: «یکی از بچه‌های اردوگاه به نام محسن مصلحی به نقل از مجتبی سنقری نحوه شکنجه شهید رضایی را برای ما تعریف کرد: محمد را داخل حمام اردوگاه بردند. عدنان با کابل شکنجه را شروع کرد و بعد شلنگ آب داغ را روی بدن محمد گرفت. شدت شکنجه به‌حدی بود که خونابه و پوست و گوشت بدن محمد روی دیوارهای حمام پاشیده شده بود. به‌طوری‌که تا چند ماه پس از شهادت او آثارش بر روی دیوارها باقی مانده بود.» [۳] «مأموران عراقی می‌خواستند از محمد اعتراف بگیرند. ولی او جز فریاد یا زهرا (س) حرف دیگری نزد.»[۲] «در نهایت، یک صابون در دهانش گذاشتند. عدنان چنان با پایش روی دهان محمد زد که جای پوتینش روی صابون ماند.»[۱].
شهادت
به‌این‌ترتیب محمد رضایی در خرداد 1366 بر اثر شکنجه‌های مأموران عراقی در اردوگاه 11 تکریت عراق به شهادت رسید و در قبر شماره 173 مقبره الکرخ به خاک سپرده شد.در مرداد 1381 پیکر مطهر او به ایران منتقل شد. مزار او در 15 کیلومتری جاده فاروج- شیروان در کنار مسجد امام سجاد(ع) قرار دارد.
نیز نگاه کنید به
كتابشناسی
برای مطالعه بیشتر
درباره شهید محمد رضایی (22مرداد 1393) بازیابی از: http://www.tashohada.ir/news/id,3116
خاطرات غواصان دفاع مقدس در مشهد بازخوانی شد (2 تیر 1393) بازیابی از: http://defapress.ir/fa/news/22234
حسین عبدی