تحلیل سبکی حبسیه در ادبیات پایداری: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «پایان نامه ای درباره تحلیل سبکی حبسیه در ادبیات پایداری است که توسط زهرا صولتی در مقطع کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران انجام و در سال 1402 دفاع شده است. == فراداده پایان نامه == '''عنوان پایان نامه''': تحلیل سبکی حبسیه در اد...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
پایاننامهای درباره تحلیل سبکی حبسیه در ادبیات پایداری است که توسط زهرا صولتی در مقطع کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران انجام و در سال 1402 دفاع شده است. | |||
== فراداده | == فراداده پایاننامه == | ||
'''عنوان | '''عنوان پایان[[نامه]]''': تحلیل سبکی حبسیه در ادبیات پایداری | ||
'''پدید آور''': زهرا صولتی | '''پدید آور''': زهرا صولتی | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
'''نوع فایل''': pdf | '''نوع فایل''': pdf | ||
'''نوع ماده''': | '''نوع ماده''': پایاننامه کارشناسی ارشد | ||
== چکیده == | == چکیده == | ||
ادب مقاومت و پایداری در ادبیات فارسی دارای شاخهها و گونههایی متنوع است که قسمتی از این ادبیات مربوط به آثاری است که در اسارت و زندان نوشته شدهاند. اغلب این آثار در ادبیات پایداری که در زندان و اسارت تحریر شدهاند درواقع ترسیمی از فداکاری و از جان گذشتگی رزمندگانی است که برای دفاع از وطن و حراست از آن از تمام وجود خود گذشتهاند و با بردباری و صبوری در مقابل زندانبانان ایستادگی کردهاند. در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی تدوین شده، حبسیه در ادبیات پایداری در سطوح فکری و زبانی بر مبنای دو رمان [[پایی که جا ماند]] و شنام، مورد بررسی قرار گرفته است. حسینی پور و گلزار راغب در این دو اثر سعی کردهاند تا خاطرات حبس و زندان را با زبانی روشن و به دور از تکلف بیان کنند. در تبیین و تحلیل سطح فکری این آثار، هر دو نویسنده از شاخصههایی چون [[شکنجه]] جسمی و شکنجه روحی و روانی، عدم بهداشت و وضعیت نامناسب غذا و [[بیگاری]] کشیدن از [[اسرا]]، وضعیت درونی [[اسرا]] که شامل (غم و اندوه و اشک، تنهایی، دلتنگی، ناامیدی و یأس، فکر و هراس، شکایت، صبر و [[مقاومت]] و انتظار آزادی، پوزشنامه، حفظ غرور و فداکاری، تضعیف روحیه اسرا و [[بیماری در اسارت|بیماری]] و عدم بهداشت، تهدید | ادب مقاومت و پایداری در ادبیات فارسی دارای شاخهها و گونههایی متنوع است که قسمتی از این ادبیات مربوط به آثاری است که در اسارت و زندان نوشته شدهاند. اغلب این آثار در ادبیات پایداری که در زندان و اسارت تحریر شدهاند درواقع ترسیمی از فداکاری و از جان گذشتگی رزمندگانی است که برای دفاع از وطن و حراست از آن از تمام وجود خود گذشتهاند و با بردباری و صبوری در مقابل زندانبانان ایستادگی کردهاند. در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی تدوین شده، حبسیه در ادبیات پایداری در سطوح فکری و زبانی بر مبنای دو رمان [[پایی که جا ماند]] و شنام، مورد بررسی قرار گرفته است. حسینی پور و گلزار راغب در این دو اثر سعی کردهاند تا خاطرات حبس و زندان را با زبانی روشن و به دور از تکلف بیان کنند. در تبیین و تحلیل سطح فکری این آثار، هر دو نویسنده از شاخصههایی چون [[شکنجه]] جسمی و شکنجه روحی و روانی، عدم بهداشت و وضعیت نامناسب غذا و [[بیگاری]] کشیدن از [[اسرا]]، وضعیت درونی [[اسرا]] که شامل (غم و اندوه و اشک، تنهایی، دلتنگی، ناامیدی و یأس، فکر و هراس، شکایت، صبر و [[مقاومت]] و انتظار آزادی، پوزشنامه، حفظ غرور و فداکاری، تضعیف روحیه [[اسرا]] و [[بیماری در اسارت|بیماری]] و عدم بهداشت، تهدید [[اسرا]]، تحقیر [[اسرا]]، طنز و شوخی و خلاقیت و [[سرگرمی]] و ... سخن به میان آوردهاند. در سطح زبانی نیز مواردی همانند به کار بردن لغات عربی، لغات مترادف، بیگانه، صفات ساده، مرکب، حروف اضافه، استفاده از جملات محاورهای، اسم معنی و ذات و جملات کوتاه و بلند و نیز تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه را به کار بردهاند. هر دو نویسنده از زبانی ساده و به دور از تکلف در سخنان خویش بهره بردهاند که در این میان وسعت و گستردگی در سطح فکری و زبانی در رمان [[پایی که جا ماند]] بیشتر از رمان شنام بوده است. | ||
== کلیدواژه ها == | == کلیدواژه ها == | ||
ادبیات پایداری؛ حبسیه؛ رمان معاصر؛ پایی که جا | ادبیات پایداری؛ حبسیه؛ رمان معاصر؛ [[پایی که جا ماند]]؛ شنام | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
== پیوند به بیرون == | == پیوند به بیرون == | ||
پیوند به تمام متن | پیوند به تمام متن پایاننامه https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/5c91b437e9a4e66cb6548868b36f4359 | ||
[[رده: | [[رده:پایاننامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۱۲
پایاننامهای درباره تحلیل سبکی حبسیه در ادبیات پایداری است که توسط زهرا صولتی در مقطع کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران انجام و در سال 1402 دفاع شده است.
فراداده پایاننامه
عنوان پایاننامه: تحلیل سبکی حبسیه در ادبیات پایداری
پدید آور: زهرا صولتی
سال نشر: 1402
نام سازمان: دانشگاه تهران، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
رشته تحصیلی: زبان و ادبیات فارسی - ادبیات پایداری
نوع فایل: pdf
نوع ماده: پایاننامه کارشناسی ارشد
چکیده
ادب مقاومت و پایداری در ادبیات فارسی دارای شاخهها و گونههایی متنوع است که قسمتی از این ادبیات مربوط به آثاری است که در اسارت و زندان نوشته شدهاند. اغلب این آثار در ادبیات پایداری که در زندان و اسارت تحریر شدهاند درواقع ترسیمی از فداکاری و از جان گذشتگی رزمندگانی است که برای دفاع از وطن و حراست از آن از تمام وجود خود گذشتهاند و با بردباری و صبوری در مقابل زندانبانان ایستادگی کردهاند. در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی تدوین شده، حبسیه در ادبیات پایداری در سطوح فکری و زبانی بر مبنای دو رمان پایی که جا ماند و شنام، مورد بررسی قرار گرفته است. حسینی پور و گلزار راغب در این دو اثر سعی کردهاند تا خاطرات حبس و زندان را با زبانی روشن و به دور از تکلف بیان کنند. در تبیین و تحلیل سطح فکری این آثار، هر دو نویسنده از شاخصههایی چون شکنجه جسمی و شکنجه روحی و روانی، عدم بهداشت و وضعیت نامناسب غذا و بیگاری کشیدن از اسرا، وضعیت درونی اسرا که شامل (غم و اندوه و اشک، تنهایی، دلتنگی، ناامیدی و یأس، فکر و هراس، شکایت، صبر و مقاومت و انتظار آزادی، پوزشنامه، حفظ غرور و فداکاری، تضعیف روحیه اسرا و بیماری و عدم بهداشت، تهدید اسرا، تحقیر اسرا، طنز و شوخی و خلاقیت و سرگرمی و ... سخن به میان آوردهاند. در سطح زبانی نیز مواردی همانند به کار بردن لغات عربی، لغات مترادف، بیگانه، صفات ساده، مرکب، حروف اضافه، استفاده از جملات محاورهای، اسم معنی و ذات و جملات کوتاه و بلند و نیز تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه را به کار بردهاند. هر دو نویسنده از زبانی ساده و به دور از تکلف در سخنان خویش بهره بردهاند که در این میان وسعت و گستردگی در سطح فکری و زبانی در رمان پایی که جا ماند بیشتر از رمان شنام بوده است.
کلیدواژه ها
ادبیات پایداری؛ حبسیه؛ رمان معاصر؛ پایی که جا ماند؛ شنام
نیز نگاه کنید به
پیوند به بیرون
پیوند به تمام متن پایاننامه https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/5c91b437e9a4e66cb6548868b36f4359