حقوق اسرا در قوانین بین المللی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « ===حقوق اسرا در قوانین بین‌الملل=== «اولین حقوق مربوط به اسرا در اوت 1864 یعنی قبل از جنگ جهانی اول وضع شد. این مقررات به شرح زیر بود: 1. رفتار با اصول انسانیت و بدون هیچ‌گونه تبعیض نژاد، عقیده و جنسیت. 2. این موارد اکیداً ممنوع است: قتل عمد، شکنجه،...» ایجاد کرد) |
|||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
«اولین حقوق مربوط به [[اسرا]] در اوت 1864 یعنی قبل از جنگ جهانی اول وضع شد. این مقررات به شرح زیر بود: | «اولین حقوق مربوط به [[اسرا]] در اوت 1864 یعنی قبل از جنگ جهانی اول وضع شد. این مقررات به شرح زیر بود: | ||
1. رفتار با اصول انسانیت و بدون هیچ‌گونه تبعیض نژاد، عقیده و جنسیت. | 1. رفتار با اصول انسانیت و بدون هیچ‌گونه تبعیض نژاد، عقیده و جنسیت. | ||
2. این موارد اکیداً ممنوع است: قتل | 2. این موارد اکیداً ممنوع است: [[قتل در اسارت|قتل عمد]]، [[شکنجه]]، رفتار خلاف انسانیت و هرگونه [[تنبیه در اسارت|تنبیه بدنی]]، آزمایش‌های بیولوژیک، [[بهداشت و درمان|لطمه به سلامت،]] وادار ساختن به خدمت در نیروی دولت خصم، محروم ساختن از حق دادرسی بی‌طرفانه. | ||
3. رعایت حقوق طبیعی ازقبیل مسکن، | 3. رعایت حقوق طبیعی ازقبیل مسکن، [[غذای اسارت|غذا]]، [[پوشاك|لباس]] و [[بهداشت فردی و جمعی|بهداشت]] و [[بیماری در اسارت|پرستاری]] و ... . | ||
4. حمایت از اسیران در برابر هرگونه اعمال خشونت‌آمیز. | 4. حمایت از [[اسیران جنگ|اسیران]] در برابر هرگونه اعمال خشونت‌آمیز. | ||
5. آزادی مذهب و اجرای آزادانه مراسم مذهبی. | 5. آزادی مذهب و اجرای آزادانه [[مراسم مذهبی و ملی در اسارت|مراسم مذهبی]]. | ||
6. تشویق و توسعه فعالیت‌های فکری، تربیتی و تفریحی و ورزشی. | 6. تشویق و توسعه فعالیت‌های فکری، تربیتی و تفریحی و [[ورزش|ورزشی]]. | ||
7. رعایت درجه و رتبه اسیران. | 7. رعایت درجه و رتبه [[اسیران جنگ|اسیران]]. | ||
8. استفاده از استعدادهای جسمانی برای کار، با درنظر داشتن درجات نظامی و پرداخت حقوق فوق‌العاده کار. | 8. استفاده از استعدادهای جسمانی برای کار، با درنظر داشتن [[درجه های نظامی بعثی های اردوگاه های اسیران ایرانی|درجات نظامی]] و پرداخت حقوق فوق‌العاده کار. | ||
9. تأمین منابع مالی اسیران جنگ و پیش‌پرداخت به‌عنوان حقوق ماهیانه. | 9. تأمین منابع مالی [[اسیران جنگ]] و پیش‌پرداخت به‌عنوان [[مقرری ماهانه اسرا|حقوق ماهیانه]]. | ||
10. ایجاد تسهیلات و [[امکانات]] برای مکاتبه اسیران با خارج و دریافت هدایا و امانات. | 10. ایجاد تسهیلات و [[امکانات]] برای مکاتبه [[اسیران جنگ|اسیران]] با خارج و دریافت هدایا و امانات. | ||
11. به رسمیت شناختن حق شکایت برای اسیران به‌علت کیفیت اسارت. | 11. به رسمیت شناختن حق شکایت برای [[اسیران جنگ|اسیران]] به‌علت کیفیت [[اسارت و اسیران|اسارت]]. | ||
12. استفاده از استعدادهای مختلف اسیران در کارهای مربوط به خودشان. | 12. استفاده از استعدادهای مختلف [[اسیران جنگ|اسیران]] در کارهای مربوط به خودشان. | ||
13. اسیران جنگی در اختیار دولت دشمن هستند، نه در اختیار اشخاص. | 13. [[اسیران جنگ|اسیران جنگی]] در اختیار دولت دشمن هستند، نه در اختیار اشخاص. | ||
14. اسارت زمان جنگ ازجمله اقدامات جزایی محسوب نمی‌شود. اسیر هیچ‌گونه وظیفه وفاداری در قبال دولت بازداشت‌کننده ندارد. | 14. [[اسارت و اسیران|اسارت]] زمان جنگ ازجمله اقدامات جزایی محسوب نمی‌شود. [[اسیر جنگی در حقوق بین المللی|اسیر]] هیچ‌گونه وظیفه وفاداری در قبال دولت بازداشت‌کننده ندارد. | ||
15. اسیر جنگی از کلیه امکانات نیروهای مسلح دولت بازداشت‌کننده در تنبیهات جزایی و انتظامی برخوردار خواهد بود. | 15. [[اسیر جنگی در حقوق بین المللی|اسیر جنگی]] از کلیه امکانات نیروهای مسلح دولت بازداشت‌کننده در تنبیهات جزایی و انتظامی برخوردار خواهد بود. | ||
16. ممنوعیت انتقال اسیران به مؤسسات تأدیبی مثل زندان، توقیف‌گاه نظامی، زندان با اعمال شاقه و... . | 16. ممنوعیت انتقال [[اسیران جنگ|اسیران]] به مؤسسات تأدیبی مثل زندان، توقیف‌گاه نظامی، زندان با اعمال شاقه و... . | ||
17. اسیر فراری که دستگیر شود، تنها یک‌بار مجازات انتظامی شده و در صورت تکرار، مجازات او تشدید نمی‌گردد. | 17. [[فرار اسیران در حقوق بین الملل|اسیر فراری]] که دستگیر شود، تنها یک‌بار مجازات انتظامی شده و در صورت تکرار، مجازات او تشدید نمی‌گردد. | ||
18. مجازات‌های انتظامی شامل جریمه تا 50 درصد مساعده حقوقی، مزایا و بیکاری‌های کمتر از دو ساعت و توقیف می‌باشد.» <ref name=":0">داعی، علی (1387). نقض حقوق اسیران جنگی ایرانی و مسئولیت بین المللی دولت عراق. تهران: پیام آزادگان.</ref> | 18. مجازات‌های انتظامی شامل جریمه تا 50 درصد مساعده حقوقی، مزایا و بیکاری‌های کمتر از دو ساعت و توقیف می‌باشد.» <ref name=":0">داعی، علی (1387). [[نقض حقوق اسیران جنگی ایرانی و مسئولیت بین المللی دولت عراق(کتاب)|نقض حقوق اسیران جنگی ایرانی و مسئولیت بین المللی دولت عراق]]. تهران: [https://www.mfpa.ir/fa/library پیام آزادگان].</ref> | ||
«براساس کنوانسیون سوم ژنو نیز، که در 1949 به امضا رسیده، اسیر جنگی به مبارزانی گفته می‌شود که تسلیم دشمن شده‌اند و قدرت مبارزه نداشته باشند. شامل: | «براساس کنوانسیون سوم ژنو نیز، که در 1949 به امضا رسیده، [[اسیر جنگی در حقوق بین المللی|اسیر جنگی]] به مبارزانی گفته می‌شود که تسلیم دشمن شده‌اند و قدرت مبارزه نداشته باشند. شامل: | ||
1. اعضای نیروهای مسلح یکی از متخاصمین، چریک‌ها و دسته‌های داوطلب که جزء نیروهای مسلح مزبور باشند. | 1. اعضای نیروهای مسلح یکی از متخاصمین، چریک‌ها و دسته‌های داوطلب که جزء نیروهای مسلح مزبور باشند. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۸: | ||
4. کسانی که همراه نیروهای مسلح هستند، بی آنکه به‌طور مستقیم جزء آن باشند، ازقبیل اعضای غیرنظامی کارکنان هواپیمای جنگی، خبرنگاران جنگی، تهیه‌کنندگان اجناس و اعضای واحد‌های کار یا خدمت که عهده‌دار آسایش نیروهای مسلح هستند. | 4. کسانی که همراه نیروهای مسلح هستند، بی آنکه به‌طور مستقیم جزء آن باشند، ازقبیل اعضای غیرنظامی کارکنان هواپیمای جنگی، خبرنگاران جنگی، تهیه‌کنندگان اجناس و اعضای واحد‌های کار یا خدمت که عهده‌دار آسایش نیروهای مسلح هستند. | ||
5. کارکنان نیروهای دریایی بازرگانی ازجمله فرماندهان، ناخدا و کارکنان هواپیمایی دولت‌های متخاصم که به‌موجب این مقررات حقوق بین‌الملل از معامله مساعد‌تری برخوردار نیستند. | 5. کارکنان نیروهای دریایی بازرگانی ازجمله فرماندهان، ناخدا و کارکنان هواپیمایی دولت‌های متخاصم که به‌موجب این [[حقوق اسیران جنگی در حقوق بین المللی بشردوستان(کتاب)|مقررات حقوق بین‌الملل]] از معامله مساعد‌تری برخوردار نیستند. | ||
6. اهالی اراضی اشغال‌نشده که موقع نزدیک شدن دشمن، بی آنکه فرصت تشکیل نیروهای منظم را داشته باشند، از روی اجبار برای مبارزه با دشمن اسلحه به‌دست می‌گیرند. مشروط به اینکه به‌صورت علنی اسلحه حمل كنند و قوانین جنگ را محترم شمارند. | 6. اهالی اراضی اشغال‌نشده که موقع نزدیک شدن دشمن، بی آنکه فرصت تشکیل نیروهای منظم را داشته باشند، از روی اجبار برای مبارزه با دشمن اسلحه به‌دست می‌گیرند. مشروط به اینکه به‌صورت علنی اسلحه حمل كنند و قوانین جنگ را محترم شمارند. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۴: | ||
7. اشخاصی که به نیروهای مسلح کشور اشغال‌شده تعلق دارند و یا متعلق بوده‌اند، درصورتی‌‌که کشور اشغال‌‌کننده به‌علت همین تعلق، اقدام به بازداشت آنها را لازم بداند.»<ref name=":0" /> | 7. اشخاصی که به نیروهای مسلح کشور اشغال‌شده تعلق دارند و یا متعلق بوده‌اند، درصورتی‌‌که کشور اشغال‌‌کننده به‌علت همین تعلق، اقدام به بازداشت آنها را لازم بداند.»<ref name=":0" /> | ||
«طبق کنوانسیون ژنو افراد زیر حق برخورداری از اسیر جنگی را ندارند: | «طبق کنوانسیون ژنو افراد زیر حق برخورداری از [[اسیر جنگی در حقوق بین المللی|اسیر جنگی]] را ندارند: | ||
نظامیان مزدور، | نظامیان مزدور، [[جاسوسی|جاسوس‌ها]]، خرابکاران، اتباع غیرنظامی دشمن. البته ناگفته نماند که طبق کنوانسیون ژنو، به [[اسارت و اسیران|اسارت]] گرفتن غیرنظامیان ممنوع است.» <ref name=":0" /> | ||
نیز نگاه کنید به | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[اسارت و اسیران]] | |||
* [[حقوق بین الملل و اسیران جنگی]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references />حامد سعادتی بیشه سری | |||
[[رده:حقوق اسرا در قوانین بین المللی]] | |||
[[رده:حقوق بین الملل و اسیران جنگی]] | |||
[[رده:اسیران جنگ]] | |||
[[رده:اسرا]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۹
«اولین حقوق مربوط به اسرا در اوت 1864 یعنی قبل از جنگ جهانی اول وضع شد. این مقررات به شرح زیر بود:
1. رفتار با اصول انسانیت و بدون هیچ‌گونه تبعیض نژاد، عقیده و جنسیت.
2. این موارد اکیداً ممنوع است: قتل عمد، شکنجه، رفتار خلاف انسانیت و هرگونه تنبیه بدنی، آزمایش‌های بیولوژیک، لطمه به سلامت، وادار ساختن به خدمت در نیروی دولت خصم، محروم ساختن از حق دادرسی بی‌طرفانه.
3. رعایت حقوق طبیعی ازقبیل مسکن، غذا، لباس و بهداشت و پرستاری و ... .
4. حمایت از اسیران در برابر هرگونه اعمال خشونت‌آمیز.
5. آزادی مذهب و اجرای آزادانه مراسم مذهبی.
6. تشویق و توسعه فعالیت‌های فکری، تربیتی و تفریحی و ورزشی.
7. رعایت درجه و رتبه اسیران.
8. استفاده از استعدادهای جسمانی برای کار، با درنظر داشتن درجات نظامی و پرداخت حقوق فوق‌العاده کار.
9. تأمین منابع مالی اسیران جنگ و پیش‌پرداخت به‌عنوان حقوق ماهیانه.
10. ایجاد تسهیلات و امکانات برای مکاتبه اسیران با خارج و دریافت هدایا و امانات.
11. به رسمیت شناختن حق شکایت برای اسیران به‌علت کیفیت اسارت.
12. استفاده از استعدادهای مختلف اسیران در کارهای مربوط به خودشان.
13. اسیران جنگی در اختیار دولت دشمن هستند، نه در اختیار اشخاص.
14. اسارت زمان جنگ ازجمله اقدامات جزایی محسوب نمی‌شود. اسیر هیچ‌گونه وظیفه وفاداری در قبال دولت بازداشت‌کننده ندارد.
15. اسیر جنگی از کلیه امکانات نیروهای مسلح دولت بازداشت‌کننده در تنبیهات جزایی و انتظامی برخوردار خواهد بود.
16. ممنوعیت انتقال اسیران به مؤسسات تأدیبی مثل زندان، توقیف‌گاه نظامی، زندان با اعمال شاقه و... .
17. اسیر فراری که دستگیر شود، تنها یک‌بار مجازات انتظامی شده و در صورت تکرار، مجازات او تشدید نمی‌گردد.
18. مجازات‌های انتظامی شامل جریمه تا 50 درصد مساعده حقوقی، مزایا و بیکاری‌های کمتر از دو ساعت و توقیف می‌باشد.» [۱]
«براساس کنوانسیون سوم ژنو نیز، که در 1949 به امضا رسیده، اسیر جنگی به مبارزانی گفته می‌شود که تسلیم دشمن شده‌اند و قدرت مبارزه نداشته باشند. شامل:
1. اعضای نیروهای مسلح یکی از متخاصمین، چریک‌ها و دسته‌های داوطلب که جزء نیروهای مسلح مزبور باشند.
2. چریک‌ها و اعضای سایر دسته‌های داوطلب نهضت‌های مقاومت متعلق به یک دولت متخاصم که در داخل و یا خارج خاک خود مشغول عملیات باشند ولو آنکه خاک مزبور اشغال شده باشد.
3. اعضای نیروهای مسلح منظم که خود را وابسته به دولت یا مقامی معرفی كنند که ازطرف دولت دستگیرکننده به رسمیت شناخته شده باشند.
4. کسانی که همراه نیروهای مسلح هستند، بی آنکه به‌طور مستقیم جزء آن باشند، ازقبیل اعضای غیرنظامی کارکنان هواپیمای جنگی، خبرنگاران جنگی، تهیه‌کنندگان اجناس و اعضای واحد‌های کار یا خدمت که عهده‌دار آسایش نیروهای مسلح هستند.
5. کارکنان نیروهای دریایی بازرگانی ازجمله فرماندهان، ناخدا و کارکنان هواپیمایی دولت‌های متخاصم که به‌موجب این مقررات حقوق بین‌الملل از معامله مساعد‌تری برخوردار نیستند.
6. اهالی اراضی اشغال‌نشده که موقع نزدیک شدن دشمن، بی آنکه فرصت تشکیل نیروهای منظم را داشته باشند، از روی اجبار برای مبارزه با دشمن اسلحه به‌دست می‌گیرند. مشروط به اینکه به‌صورت علنی اسلحه حمل كنند و قوانین جنگ را محترم شمارند.
7. اشخاصی که به نیروهای مسلح کشور اشغال‌شده تعلق دارند و یا متعلق بوده‌اند، درصورتی‌‌که کشور اشغال‌‌کننده به‌علت همین تعلق، اقدام به بازداشت آنها را لازم بداند.»[۱]
«طبق کنوانسیون ژنو افراد زیر حق برخورداری از اسیر جنگی را ندارند:
نظامیان مزدور، جاسوس‌ها، خرابکاران، اتباع غیرنظامی دشمن. البته ناگفته نماند که طبق کنوانسیون ژنو، به اسارت گرفتن غیرنظامیان ممنوع است.» [۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ داعی، علی (1387). نقض حقوق اسیران جنگی ایرانی و مسئولیت بین المللی دولت عراق. تهران: پیام آزادگان.
حامد سعادتی بیشه سری