تنبیه ممانعت ار انجام فرایض دینی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی « === '''مقدمه''' === یکی از روش های تنبیه و شکنجه های روحی اسرا دردوران اسارت، ممانعت آنها از انجام فرایض دینی بود. === شیوه تنبیه === در اردوگاهها، کلیه فعالیتهای دینی ممنوع بود، حتی فرایض دینی و علیرغم عدم تصریح به ممنوعیت آن، هر اسیری که مقید به...» ایجاد کرد) |
|||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
یکی از روش های [[تنبیه و شکنجه]] های روحی [[اسرا]] دردوران [[اسارت و اسیران|اسارت]]، ممانعت آنها از انجام فرایض دینی بود. | |||
یکی از روش های [[تنبیه و شکنجه]] های روحی [[اسرا]] دردوران | |||
== شیوه [[تنبیه در اسارت|تنبیه]] == | |||
در اردوگاهها، کلیه فعالیتهای دینی ممنوع بود، حتی فرایض دینی و علیرغم عدم تصریح به ممنوعیت آن، هر اسیری که مقید به انجام فرایض دینی بود و عراقیها او را مشاهده میکردند (چون قاطبه آزادگان مقید به امور شرعی و دینی بودند ولی در مرأی و منظر عراقیها نبودند)، به بهانههای دیگر تنبیه میشدند. البته عراقیها برای [[نماز]] خواندن مشكلی ایجاد نمیكردند؛ بیشتر با عبادتهایی كه دستهجمعی بود مخالفت میكردند. | در اردوگاهها، کلیه فعالیتهای دینی ممنوع بود، حتی فرایض دینی و علیرغم عدم تصریح به ممنوعیت آن، هر [[اسیران جنگ|اسیری]] که مقید به انجام فرایض دینی بود و عراقیها او را مشاهده میکردند (چون قاطبه آزادگان مقید به امور شرعی و دینی بودند ولی در مرأی و منظر عراقیها نبودند)، به بهانههای دیگر [[تنبیه در اسارت|تنبیه]] میشدند. البته عراقیها برای [[نماز]] خواندن مشكلی ایجاد نمیكردند؛ بیشتر با عبادتهایی كه دستهجمعی بود مخالفت میكردند<ref>شورای علمی [[دانشنامه آزادگان]].(1399).[[دانشنامه آزادگان]]: اسیران ایرانی آزاد شده در [[جنگ تحمیلی عراق علیه ایران|جنگ عراق علیه ایران]].تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ [https://www.mfpa.ir/fa/library پیام آزادگان]،</ref>. | ||
نیز نگاه کنید به | == نیز نگاه کنید به == | ||
مراد شفیعی | * [[تنبیه و شکنجه]] | ||
* [[تنبیه و شکنجه های روحی]] | |||
* [[تنبیه در اسارت]] | |||
* [[شکنجه در اسارت]] | |||
== کتابشناسی == | |||
[[رده:تنبیه ممانعت ار انجام فرایض دینی]] | |||
[[رده:تنبیه و شکنجه های روحی]] | |||
<references />مراد شفیعی |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۶
یکی از روش های تنبیه و شکنجه های روحی اسرا دردوران اسارت، ممانعت آنها از انجام فرایض دینی بود.
شیوه تنبیه
در اردوگاهها، کلیه فعالیتهای دینی ممنوع بود، حتی فرایض دینی و علیرغم عدم تصریح به ممنوعیت آن، هر اسیری که مقید به انجام فرایض دینی بود و عراقیها او را مشاهده میکردند (چون قاطبه آزادگان مقید به امور شرعی و دینی بودند ولی در مرأی و منظر عراقیها نبودند)، به بهانههای دیگر تنبیه میشدند. البته عراقیها برای نماز خواندن مشكلی ایجاد نمیكردند؛ بیشتر با عبادتهایی كه دستهجمعی بود مخالفت میكردند[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ شورای علمی دانشنامه آزادگان.(1399).دانشنامه آزادگان: اسیران ایرانی آزاد شده در جنگ عراق علیه ایران.تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ پیام آزادگان،
مراد شفیعی