گاهشمار اردوگاه موصل 4: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی آزادگان
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


===گاه‌شمار و تركیب اسرا===
===گاه‌شمار و تركیب اسرا===
پس از درگیری‌هایی که در [[اردوگاه موصل 2]] اتفاق افتاد، 16 شهریور 1361 حدود 700 نفر از اسرای این [[اردوگاه]] را به محل جدیدی در همان منطقه به نام موصل 4 منتقل کردند. این گروه اولین اسرایی بودند که به [[اردوگاه موصل 4]] قدم گذاشتند و با ورود آنها این [[اردوگاه]] راه‌اندازی شد. چند روز بعد هم حجت‌الاسلام سید علی‌‌اکبر ابوترابی‌فرد (←[[ابوترابی فرد ،سید علی اکبر]] )به این [[اردوگاه]] وارد شد. ده روز اول، همه افراد داخل آسایشگاه‌ها زندانی بودند و فقط روزی یک مرتبه در آسایشگاه‌ها را باز می‌کردند و افراد اجازه داشتند که به دستشویی‌هایی بروند که فاقد [[آب]] بود. کل زمان رفت‌وآمد یک آسایشگاه به دستشویی‌ها، حتی به نیم‌ساعت هم نمی‌رسید و در طول همین زمان اندک، سربازان عراقی با کابل و باتوم، افراد را مورد ضرب‌وشتم قرار می‌دادند. پس از آن روزانه یک ساعت هواخوری به [[اسرا]] داده شد؛ البته ساعت هواخوری هر آسایشگاه به‌طور جداگانه بود. به‌مرور این زمان افزایش یافت تا اینکه به حدود 7 ساعت در شبانه‌روز رسید<ref name=":0">خاجی، علی (1391). شرح قفص، اردوگاه‌های اسیران. تهران: پیام آزادگان.</ref>.
پس از درگیری‌هایی که در [[اردوگاه موصل 2]] اتفاق افتاد، 16 شهریور 1361 حدود 700 نفر از اسرای این [[اردوگاه]] را به محل جدیدی در همان منطقه به نام موصل 4 منتقل کردند. این گروه اولین اسرایی بودند که به اردوگاه موصل 4 قدم گذاشتند و با ورود آنها این [[اردوگاه]] راه‌اندازی شد. چند روز بعد هم حجت‌الاسلام [[سید علی اکبر ابوترابی فرد]](←[[ابوترابی فرد ،سید علی اکبر]] )به این [[اردوگاه]] وارد شد. ده روز اول، همه افراد داخل آسایشگاه‌ها زندانی بودند و فقط روزی یک مرتبه در آسایشگاه‌ها را باز می‌کردند و افراد اجازه داشتند که به دستشویی‌هایی(← [[توالت]] ) بروند که فاقد [[آب]] بود. کل زمان رفت‌وآمد یک آسایشگاه به دستشویی‌ها(← [[توالت]] )، حتی به نیم‌ساعت هم نمی‌رسید و در طول همین زمان اندک، سربازان عراقی با کابل و باتوم، افراد را مورد ضرب‌وشتم قرار می‌دادند. پس از آن روزانه یک ساعت هواخوری به [[اسرا]] داده شد؛ البته ساعت هواخوری هر آسایشگاه به‌طور جداگانه بود. به‌مرور این زمان افزایش یافت تا اینکه به حدود 7 ساعت در شبانه‌روز رسید<ref name=":02">خاجی، علی (1391). شرح قفص، اردوگاه‌های اسیران. تهران: پیام آزادگان.</ref>.


    هنوز یک ماه از ورود اسرا به این [[اردوگاه]] نگذشته بود که نمایندگان [[صلیب سرخ]] برای بازدید آمدند. 22 بهمن 1361 حدود 500 اسیر [[اردوگاه موصل 2]] قدیم، که در عملیات‌های رمضان و محرم به اسارت درآمده بودند، به موصل 3  (←[[اردوگاه موصل 3]] )منتقل شدند. اوایل اسفند 1362 نیز حدود 150 اسیر این اردوگاه به منطقه رمادی فرستاده شدند و به دنبال آن، 600 اسیر [[اردوگاه موصل 2]] قدیم، که در عملیات والفجر مقدماتی به اسارت عراقی‌ها درآمده بودند، به این [[اردوگاه]] انتقال یافتند. در همان روز، سربازان عراقی اسرای جدید را با کابل و باتوم تنبیه كردند كه در اثر آن، یکی از اسرا به‌نام حبیب‌الله برغمان یک چشم خود را از دست داد. پس از آن در هر آسایشگاه 150 تا 160 اسیر را جای دادند که این تعداد، بیشتر از ظرفیت آسایشگاه‌ها بود و باعث ایجاد زحمت و دردسر برای اسرا شد. آخرین جابه‌جایی این اردوگاه، 16 اردیبهشت 1363 صورت گرفت که طی آن حدود 500 اسیر آن به موصل 3  (←[[اردوگاه موصل 3]] )منتقل شدند<ref name=":0" />.
    هنوز یک ماه از ورود [[اسرا]] به این [[اردوگاه]] نگذشته بود که نمایندگان [[صلیب سرخ]] برای بازدید آمدند. 22 بهمن 1361 حدود 500 اسیر [[اردوگاه موصل 2]] قدیم، که در [http://wikidefa.ir/?page=result عملیات‌های رمضان] و [http://wikidefa.ir/?page=result محرم] به [[اسارت و اسیران|اسارت]] درآمده بودند، به [[اردوگاه موصل 3]] منتقل شدند. اوایل اسفند 1362 نیز حدود 150 اسیر این اردوگاه به منطقه رمادی فرستاده شدند و به دنبال آن، 600 اسیر [[اردوگاه موصل 2]] قدیم، که در [http://wikidefa.ir/?id=lk1mbz8m عملیات والفجر مقدماتی] به اسارت عراقی‌ها درآمده بودند، به این [[اردوگاه]] انتقال یافتند. در همان روز، سربازان عراقی اسرای جدید را با کابل و باتوم تنبیه كردند كه در اثر آن، یکی از [[اسرا]] به‌نام حبیب‌الله برغمان یک چشم خود را از دست داد. پس از آن در هر آسایشگاه 150 تا 160 اسیر را جای دادند که این تعداد، بیشتر از ظرفیت آسایشگاه‌ها بود و باعث ایجاد زحمت و دردسر برای [[اسرا]] شد. آخرین جابه‌جایی این [[اردوگاه]]، 16 اردیبهشت 1363 صورت گرفت که طی آن حدود 500 اسیر آن به [[اردوگاه موصل 3]] منتقل شدند<ref name=":02" />.


نیز نگاه کنید به [[اردوگاه موصل 4]]
نیز نگاه کنید به [[اردوگاه موصل 4]]


=== کتابشناسی ===
=== کتابشناسی ===
<references />مریم سادات ذکریایی

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۸

گاه‌شمار و تركیب اسرا

پس از درگیری‌هایی که در اردوگاه موصل 2 اتفاق افتاد، 16 شهریور 1361 حدود 700 نفر از اسرای این اردوگاه را به محل جدیدی در همان منطقه به نام موصل 4 منتقل کردند. این گروه اولین اسرایی بودند که به اردوگاه موصل 4 قدم گذاشتند و با ورود آنها این اردوگاه راه‌اندازی شد. چند روز بعد هم حجت‌الاسلام سید علی اکبر ابوترابی فرد(←ابوترابی فرد ،سید علی اکبر )به این اردوگاه وارد شد. ده روز اول، همه افراد داخل آسایشگاه‌ها زندانی بودند و فقط روزی یک مرتبه در آسایشگاه‌ها را باز می‌کردند و افراد اجازه داشتند که به دستشویی‌هایی(← توالت ) بروند که فاقد آب بود. کل زمان رفت‌وآمد یک آسایشگاه به دستشویی‌ها(← توالت )، حتی به نیم‌ساعت هم نمی‌رسید و در طول همین زمان اندک، سربازان عراقی با کابل و باتوم، افراد را مورد ضرب‌وشتم قرار می‌دادند. پس از آن روزانه یک ساعت هواخوری به اسرا داده شد؛ البته ساعت هواخوری هر آسایشگاه به‌طور جداگانه بود. به‌مرور این زمان افزایش یافت تا اینکه به حدود 7 ساعت در شبانه‌روز رسید[۱].

    هنوز یک ماه از ورود اسرا به این اردوگاه نگذشته بود که نمایندگان صلیب سرخ برای بازدید آمدند. 22 بهمن 1361 حدود 500 اسیر اردوگاه موصل 2 قدیم، که در عملیات‌های رمضان و محرم به اسارت درآمده بودند، به اردوگاه موصل 3 منتقل شدند. اوایل اسفند 1362 نیز حدود 150 اسیر این اردوگاه به منطقه رمادی فرستاده شدند و به دنبال آن، 600 اسیر اردوگاه موصل 2 قدیم، که در عملیات والفجر مقدماتی به اسارت عراقی‌ها درآمده بودند، به این اردوگاه انتقال یافتند. در همان روز، سربازان عراقی اسرای جدید را با کابل و باتوم تنبیه كردند كه در اثر آن، یکی از اسرا به‌نام حبیب‌الله برغمان یک چشم خود را از دست داد. پس از آن در هر آسایشگاه 150 تا 160 اسیر را جای دادند که این تعداد، بیشتر از ظرفیت آسایشگاه‌ها بود و باعث ایجاد زحمت و دردسر برای اسرا شد. آخرین جابه‌جایی این اردوگاه، 16 اردیبهشت 1363 صورت گرفت که طی آن حدود 500 اسیر آن به اردوگاه موصل 3 منتقل شدند[۱].

نیز نگاه کنید به اردوگاه موصل 4

کتابشناسی

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ خاجی، علی (1391). شرح قفص، اردوگاه‌های اسیران. تهران: پیام آزادگان.

مریم سادات ذکریایی