کشاورزی در اسارت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[اسرا]]<nowiki/>یی كه پیش از [[اسارت در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران|اسارت]] كشاورز بودند، به عراقیها و [[صلیب سرخ]] پیشنهاد دادند از باغچههای كوچك جلوی آسایشگاهها، که پر از علف هرز بود، برای كشاورزی استفاده شود. در ابتدا، بذر گیاهان را [[صلیب سرخ]] به [[اسرا]] میداد، ولی با رونق این سرگرمی، فروشگاه اردوگاه هم در عرضه بذر فعال شد. | |||
[[اسرا]]<nowiki/>ی کشاورز بقیه افراد آسایشگاه را راهنمایی میکردند و شیوه شخم زمین، زمان کاشت گیاهان و تهیه انواع بذرها را به آنها [[آموزش]] میدادند. افرادی که برای كشاورزی داوطلب بودند، هر روز صبح جلوی در انبار حضور پیدا میکردند و بیل را تحویل میگرفتند و با جدیت باغچههای پر از علف را تبدیل به گلستانهای کوچک و مفید میکردند. همه در این امر به یکدیگر کمک میکردند و محصولاتی مانند گوجه، خیار، پیاز، سیر و... میکاشتند. | |||
در بعضی از اردوگاهها کاشت این سبزیجات محوطه وسیعی را دربر میگرفت که در زمان برداشت، عراقیها هم آنها را میبردند. [[اسرا]] در قسمتی از باغچهها هم بذر گلهای رنگی و زیبا میکاشتند تا به فضای خشک بیروح [[اردوگاه]] زیبایی و حس زندگی ببخشند<ref>وکیلی، عباسعلی؛ فلاحتی، عباس (1374). [[خاکریز پنهان]]. تهران: ستاد کل رسیدگی به امور آزادگان.</ref>. | در بعضی از اردوگاهها کاشت این سبزیجات محوطه وسیعی را دربر میگرفت که در زمان برداشت، عراقیها هم آنها را میبردند. [[اسرا]] در قسمتی از باغچهها هم بذر گلهای رنگی و زیبا میکاشتند تا به فضای خشک بیروح [[اردوگاه]] زیبایی و حس زندگی ببخشند<ref>وکیلی، عباسعلی؛ فلاحتی، عباس (1374). [[خاکریز پنهان]]. تهران: ستاد کل رسیدگی به امور آزادگان.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[اسارت و اسیران]] | |||
* [[سرگرمی]] | * [[سرگرمی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۰۷
اسرایی كه پیش از اسارت كشاورز بودند، به عراقیها و صلیب سرخ پیشنهاد دادند از باغچههای كوچك جلوی آسایشگاهها، که پر از علف هرز بود، برای كشاورزی استفاده شود. در ابتدا، بذر گیاهان را صلیب سرخ به اسرا میداد، ولی با رونق این سرگرمی، فروشگاه اردوگاه هم در عرضه بذر فعال شد.
اسرای کشاورز بقیه افراد آسایشگاه را راهنمایی میکردند و شیوه شخم زمین، زمان کاشت گیاهان و تهیه انواع بذرها را به آنها آموزش میدادند. افرادی که برای كشاورزی داوطلب بودند، هر روز صبح جلوی در انبار حضور پیدا میکردند و بیل را تحویل میگرفتند و با جدیت باغچههای پر از علف را تبدیل به گلستانهای کوچک و مفید میکردند. همه در این امر به یکدیگر کمک میکردند و محصولاتی مانند گوجه، خیار، پیاز، سیر و... میکاشتند.
در بعضی از اردوگاهها کاشت این سبزیجات محوطه وسیعی را دربر میگرفت که در زمان برداشت، عراقیها هم آنها را میبردند. اسرا در قسمتی از باغچهها هم بذر گلهای رنگی و زیبا میکاشتند تا به فضای خشک بیروح اردوگاه زیبایی و حس زندگی ببخشند[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ وکیلی، عباسعلی؛ فلاحتی، عباس (1374). خاکریز پنهان. تهران: ستاد کل رسیدگی به امور آزادگان.