تنبیه آویزان کردن از پنکه های سقفی: تفاوت میان نسخه‌ها
| خط ۱: | خط ۱: | ||
شیوه ای از [[تنبیه و شکنجه های جسمی]] اسرا توسط نیروهای عراقی در دوران [[اسارت و اسیران|اسارت]] است. | شیوه ای از [[تنبیه و شکنجه های جسمی]] [[اسرا]] توسط نیروهای عراقی در دوران [[اسارت و اسیران|اسارت]] است. | ||
== شیوه [[تنبیه در اسارت|تنبیه]] == | == شیوه [[تنبیه در اسارت|تنبیه]] == | ||
از روش‌های تنبیه بستن پاهای برخی از [[اسرا]] به پنکه‌های سقفی بود، درحالی‌که پنکه را از سرعت کم و زیاد براساس میل خود تنظیم می‌کردند و با چرخش آن، گاهی سروصورت اسیر به دیوار برخورد می‌کرد و گاهی در حال چرخش، او را با کابل مورد ضرب‌وشتم قرار می‌دادند. در گزارش کمیته ویژه [[صلیب سرخ]] جهانی در بازرسی از [[اردوگاه | از روش‌های تنبیه بستن پاهای برخی از [[اسرا]] به پنکه‌های سقفی بود، درحالی‌که پنکه را از سرعت کم و زیاد براساس میل خود تنظیم می‌کردند و با چرخش آن، گاهی سروصورت اسیر به دیوار برخورد می‌کرد و گاهی در حال چرخش، او را با کابل مورد ضرب‌وشتم قرار می‌دادند. در گزارش کمیته ویژه [[صلیب سرخ]] جهانی در بازرسی از [[اردوگاه]] صلاح‌الدین آمده است: <blockquote>[[اسیران جنگ|اسیران]] را ساعت‌ها از دست‌ها و پاها بدون تماس بدن با زمین آویزان می‌کردند و مدت زمان آن مختلف بوده است؛ بین 5 الی 10 ساعت و گاهی تا 36 ساعت طول می‌کشیده است. این عمل در [[زندان انفرادی|سلول‌های انفرادی]] به‌وسیله چنگک‌هایی که از سقف آویزان شده بود صورت می‌گرفت، به شکلی که در معرض آفتاب باشند آویخته بودند<ref>شورای علمی [[دانشنامه آزادگان]].(1399).[[دانشنامه آزادگان]]: اسیران ایرانی آزاد شده در [[جنگ تحمیلی عراق علیه ایران|جنگ عراق علیه ایران]].تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ [https://www.mfpa.ir/fa/library پیام آزادگان]،</ref>.</blockquote> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۰۷
شیوه ای از تنبیه و شکنجه های جسمی اسرا توسط نیروهای عراقی در دوران اسارت است.
شیوه تنبیه
از روش‌های تنبیه بستن پاهای برخی از اسرا به پنکه‌های سقفی بود، درحالی‌که پنکه را از سرعت کم و زیاد براساس میل خود تنظیم می‌کردند و با چرخش آن، گاهی سروصورت اسیر به دیوار برخورد می‌کرد و گاهی در حال چرخش، او را با کابل مورد ضرب‌وشتم قرار می‌دادند. در گزارش کمیته ویژه صلیب سرخ جهانی در بازرسی از اردوگاه صلاح‌الدین آمده است:
اسیران را ساعت‌ها از دست‌ها و پاها بدون تماس بدن با زمین آویزان می‌کردند و مدت زمان آن مختلف بوده است؛ بین 5 الی 10 ساعت و گاهی تا 36 ساعت طول می‌کشیده است. این عمل در سلول‌های انفرادی به‌وسیله چنگک‌هایی که از سقف آویزان شده بود صورت می‌گرفت، به شکلی که در معرض آفتاب باشند آویخته بودند[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ شورای علمی دانشنامه آزادگان.(1399).دانشنامه آزادگان: اسیران ایرانی آزاد شده در جنگ عراق علیه ایران.تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ پیام آزادگان،
مراد شفیعی