شرایط بهداشتی اردوگاه ها: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی آزادگان
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


===مقدمه ===
===مقدمه ===
===شرایط فیزیکی اردوگاه===
شرایط سخت [[اسارت و اسیران|اسارت]] پیامدهای بهداشتی- درمانی گوناگونی به همراه خواهد داشت. برخی از مشکلاتِ نشئت‌گرفته از آن وضعیت، در زمان [[اسارت و اسیران|اسارت]] خود را نشان می‌دهد و برخی دیگر بر کلیت و سلامت درازمدت افراد اثر می‌گذارد و معمولاً در سال‌های بعد از [[اسارت و اسیران|اسارت]] آشكار می‌شود و کیفیت زندگی یا طول عمر افراد را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. عوامل تأثیرگذار بر سلامت افراد را می‌توان به بخش‌های مختلف تقسیم کرد:
 
- نوع آسیب افراد در هنگام [[اسارت و اسیران|اسارت]] و چگونگی درمان آن به توسط نیروی اسیرگیرنده.
 
- نحوه نگه‌داری [[اسرا]] و شرایط بهداشتی محل نگه‌داری ایشان.
 
- چگونگی تعامل زندانبان‌ها و برخورد آنان با افراد همچون انواع [[شکنجه در اسارت|شکنجه]] و تواتر آن.
 
- بیماری‌ها و مشکلات بهداشتی شایع در کشوری که اسرا را نگه‌داری می‌کند یا به‌دیگرسخن، تفاوت سطح بهداشتی دو کشورِ درگیر در جنگ.
===شرایط فیزیکی و بهداشتی [[اردوگاه]]===
شرایط فیزیکی محل زندگی افراد می‌تواند سلامت آنان را تحت‌تأثیر قرار دهد و معمولاً تبعات آن سال‌های بعد خود را نشان می‌دهد. اردوگاه‌های اسرای ایرانی در عراق، ازنظر داشتن شرایط لازم برای یک زندگی ساده، اگرچه همه یكسان نبودند، اما در مجموع، در سطح پایینی قرار داشتند. شرایط و معماری ساختمان‌ها به‌گونه‌ای بود که نور کافی به داخل آسایشگاه‌ها نمی‌رسید و بسیاری از آنها را هم که دارای پنجره و نورگیر بود به‌دلایل امنیتی و برای جلوگیری از [[فرار]] [[اسرا]] با بلوک یا آجر پوشانده بودند. معمولاً این آسایشگاه‌ها از تهویه مناسبی برخوردار نبود و هرچه تعداد اسرایی که در این آسایشگاه‌ها زندگی می‌کردند افزایش می‌یافت، شرایط بدتر نیز می‌شد. پوشش کف آسایشگاه‌ها هم عموماً از موزاییک، برخی از سیمان و در تعداد کمی از اردوگاه‌های مفقودین، که اسرا در سوله به سر می‌بردند، از خاک بود. نبود تهویه مناسب، عدم نورگیر در ساختمان، پوشش نامناسب محل خواب و استراحت افراد و بسیاری عوامل دیگر، شرایط را برای ابتلا به بیماری‌های گوناگون مهیا می‌کرد<ref>زمانی‌زاده علی‌اصغر (1382). بررسی وضعیت اسرای ایرانی در اردوگاه‌های عراق. تهران: سروش.</ref>.
شرایط فیزیکی محل زندگی افراد می‌تواند سلامت آنان را تحت‌تأثیر قرار دهد و معمولاً تبعات آن سال‌های بعد خود را نشان می‌دهد. اردوگاه‌های اسرای ایرانی در عراق، ازنظر داشتن شرایط لازم برای یک زندگی ساده، اگرچه همه یكسان نبودند، اما در مجموع، در سطح پایینی قرار داشتند. شرایط و معماری ساختمان‌ها به‌گونه‌ای بود که نور کافی به داخل آسایشگاه‌ها نمی‌رسید و بسیاری از آنها را هم که دارای پنجره و نورگیر بود به‌دلایل امنیتی و برای جلوگیری از [[فرار]] [[اسرا]] با بلوک یا آجر پوشانده بودند. معمولاً این آسایشگاه‌ها از تهویه مناسبی برخوردار نبود و هرچه تعداد اسرایی که در این آسایشگاه‌ها زندگی می‌کردند افزایش می‌یافت، شرایط بدتر نیز می‌شد. پوشش کف آسایشگاه‌ها هم عموماً از موزاییک، برخی از سیمان و در تعداد کمی از اردوگاه‌های مفقودین، که اسرا در سوله به سر می‌بردند، از خاک بود. نبود تهویه مناسب، عدم نورگیر در ساختمان، پوشش نامناسب محل خواب و استراحت افراد و بسیاری عوامل دیگر، شرایط را برای ابتلا به بیماری‌های گوناگون مهیا می‌کرد<ref>زمانی‌زاده علی‌اصغر (1382). بررسی وضعیت اسرای ایرانی در اردوگاه‌های عراق. تهران: سروش.</ref>.



نسخهٔ ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۴۵

مقدمه

شرایط سخت اسارت پیامدهای بهداشتی- درمانی گوناگونی به همراه خواهد داشت. برخی از مشکلاتِ نشئت‌گرفته از آن وضعیت، در زمان اسارت خود را نشان می‌دهد و برخی دیگر بر کلیت و سلامت درازمدت افراد اثر می‌گذارد و معمولاً در سال‌های بعد از اسارت آشكار می‌شود و کیفیت زندگی یا طول عمر افراد را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. عوامل تأثیرگذار بر سلامت افراد را می‌توان به بخش‌های مختلف تقسیم کرد:

- نوع آسیب افراد در هنگام اسارت و چگونگی درمان آن به توسط نیروی اسیرگیرنده.

- نحوه نگه‌داری اسرا و شرایط بهداشتی محل نگه‌داری ایشان.

- چگونگی تعامل زندانبان‌ها و برخورد آنان با افراد همچون انواع شکنجه و تواتر آن.

- بیماری‌ها و مشکلات بهداشتی شایع در کشوری که اسرا را نگه‌داری می‌کند یا به‌دیگرسخن، تفاوت سطح بهداشتی دو کشورِ درگیر در جنگ.

شرایط فیزیکی و بهداشتی اردوگاه

شرایط فیزیکی محل زندگی افراد می‌تواند سلامت آنان را تحت‌تأثیر قرار دهد و معمولاً تبعات آن سال‌های بعد خود را نشان می‌دهد. اردوگاه‌های اسرای ایرانی در عراق، ازنظر داشتن شرایط لازم برای یک زندگی ساده، اگرچه همه یكسان نبودند، اما در مجموع، در سطح پایینی قرار داشتند. شرایط و معماری ساختمان‌ها به‌گونه‌ای بود که نور کافی به داخل آسایشگاه‌ها نمی‌رسید و بسیاری از آنها را هم که دارای پنجره و نورگیر بود به‌دلایل امنیتی و برای جلوگیری از فرار اسرا با بلوک یا آجر پوشانده بودند. معمولاً این آسایشگاه‌ها از تهویه مناسبی برخوردار نبود و هرچه تعداد اسرایی که در این آسایشگاه‌ها زندگی می‌کردند افزایش می‌یافت، شرایط بدتر نیز می‌شد. پوشش کف آسایشگاه‌ها هم عموماً از موزاییک، برخی از سیمان و در تعداد کمی از اردوگاه‌های مفقودین، که اسرا در سوله به سر می‌بردند، از خاک بود. نبود تهویه مناسب، عدم نورگیر در ساختمان، پوشش نامناسب محل خواب و استراحت افراد و بسیاری عوامل دیگر، شرایط را برای ابتلا به بیماری‌های گوناگون مهیا می‌کرد[۱].

نیز نگاه کنید به بهداشت و درمان؛ اردوگاه

کتابشناسی

  1. زمانی‌زاده علی‌اصغر (1382). بررسی وضعیت اسرای ایرانی در اردوگاه‌های عراق. تهران: سروش.

علی خاجی