گاهشمار اردوگاه رمادی 3: تفاوت میان نسخه‌ها
A-hamidian (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «===مقدمه=== با تداوم جنگ و افزایش اسیران ایرانی، اردوگاه رمادی 3 به مجموعۀ اردوگاه‌های رمادی افزوده شد. ===گاهشمار و ترکیب اسرا=== اردوگاه رمادی 3 در 9 اسفند 1363 افتتاح شد. اسرای این اردوگاه در فهرست صلیب سرخ ثبت شده بودند. دوران حضور اسرای ایرا...» ایجاد کرد) |
A-hamidian (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
===مقدمه=== | ===مقدمه=== | ||
با تداوم جنگ و افزایش اسیران ایرانی، اردوگاه رمادی 3 به مجموعۀ اردوگاه‌های رمادی افزوده شد. | با تداوم جنگ و افزایش اسیران ایرانی، [[اردوگاه رمادی 3]] به مجموعۀ اردوگاه‌های رمادی افزوده شد. | ||
===گاهشمار و ترکیب اسرا=== | ===گاهشمار و ترکیب اسرا=== | ||
اردوگاه رمادی 3 در 9 اسفند 1363 افتتاح شد. اسرای این [[اردوگاه]] در فهرست [[صلیب سرخ]] ثبت شده بودند. دوران حضور اسرای ایرانی در این [[اردوگاه]] را با توجه به تعداد اسیران، می‌توان به سه دوره تقسیم کرد: از اواخر اسفند 1363 تا اردیبهشت 1365؛ اواسط اریبهشت 1365 تا آخر شهریور 1369؛ و اواخر شهریور 1369 تا آذرماه 1369.ترکیب اسرای اردوگاه رمادی 3 بدین‌گونه بود: «اردوگاه ۳ رمادی (۹ الف رمادی) در منطقۀ نظامی رمادی، در پی به اسارت درآمدن تقریباً ۲۵۰ تن از رزمندگان ایرانی در عملیات بدر تأسیس شد و سپس اسرای عملیات قادر ۱ و | اردوگاه رمادی 3 در 9 اسفند 1363 افتتاح شد. اسرای این [[اردوگاه]] در فهرست [[صلیب سرخ]] ثبت شده بودند. دوران حضور اسرای ایرانی در این [[اردوگاه]] را با توجه به تعداد اسیران، می‌توان به سه دوره تقسیم کرد: از اواخر اسفند 1363 تا اردیبهشت 1365؛ اواسط اریبهشت 1365 تا آخر شهریور 1369؛ و اواخر شهریور 1369 تا آذرماه 1369.ترکیب اسرای اردوگاه رمادی 3 بدین‌گونه بود: «اردوگاه ۳ رمادی (۹ الف رمادی) در منطقۀ نظامی رمادی، در پی به اسارت درآمدن تقریباً ۲۵۰ تن از رزمندگان ایرانی در [http://wikidefa.ir/?id=42ufdcat عملیات بدر] تأسیس شد و سپس اسرای [http://wikidefa.ir/?id=lp0ef7l5 عملیات قادر ۱ و ۲]، که تقریباً ۴۰۰ تن بودند و در تیر و شهریورماه ۱۳۶۴ به اسارت نیروهای بعثی درآمده بودند، به این [[اردوگاه]] منتقل شدند. در 1365 حدود ۳۰۰۰ تن از رزمندگان ایرانی به اسارت دشمن درآمدند. بعثی‌ها حدود ۱۵۰۰ تن از این [[اسرا]] را به [[اردوگاه رمادی 10]] منتقل کردند و بقیه [[اسرا]] را به [[اردوگاه رمادی 9]] منتقل کردند و بدین‌ترتیب دومین مقطع این اردوگاه (۹ ب) تشکیل شد.»<ref>سایت جامع آزادگان دفاع مقدس. اردوگاه‌های نگه‌داری اسرای ایرانی در عراق. بازیابی در سوم اسفند 1395، <nowiki>http://iran-pw.mihanblog</nowiki>. com</ref> | ||
در سوم اردیبهشت 1365، اسرای اردوگاه رمادی 3 به اردوگاه 7 و دیگر اردوگاه‌ها منتقل شدند و اسرای دیگری از نبردهای کربلای 1 و 2 و اشغال مهران منتقل شدند. این اسرا، پس از هفت هشت ماه در 2 | در سوم اردیبهشت 1365، اسرای [[اردوگاه رمادی 3]] به اردوگاه 7 و دیگر اردوگاه‌ها منتقل شدند و اسرای دیگری از [http://wikidefa.ir/?id=tffsyhlx نبردهای کربلای 1] و [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D9%85%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA_%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%84%D8%A7%DB%8C_%DB%B2#:~:text=%D8%B9%D9%85%D9%84%DB%8C%D8%A7%D8%AA%20%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%84%D8%A7%DB%8C%20%DB%B2%20%D8%AF%D8%B1%20%D9%85%D9%86%D8%B7%D9%82%D9%87%E2%80%8C%D8%A7%DB%8C,%D9%86%DB%8C%D8%B2%20%DB%B2%DB%B0%DB%B0%20%D9%86%D9%81%D8%B1%20%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%B1%20%D8%B4%D8%AF%D9%86%D8%AF. کربلای 2] و اشغال مهران منتقل شدند. این اسرا، پس از هفت هشت ماه در 2 آبان 1365 به نمایندگان [[صلیب سرخ]] معرفی شدند. در پنجم آذر 1366، به دنبال فشارهای شدید عراقی‌ها، [[اسرا]] دست به اعتصاب غذای سه‌روزه زدند. پس از تبادلِ اسرا در 1369، عراقی‌ها 230 نفر باقی‌مانده از اسرای ایرانی را، که ازنظر دولت عراق باید مجازات می‌شدند، تحویل ایران ندادند و به [[اردوگاه رمادی 3]] فرستادند. این افراد پس از دو ماه در پی مذاکرات در 30 مهر 1369 آزاد شدند. با آزادی آنان در 1369 [[اردوگاه رمادی 3]] منحل شد <ref>خاجی، علی (1391). شرح قفص. تهران: پیام آزادگان،ص.213.</ref>. | ||
مانند دیگر اردوگاه‌ها تنگی جا و کمبود [[امکانات]] بهداشتی و آزار و شکنجه از ویژگی‌های این [[اردوگاه]] بود: «حدود پانصد اسیر در [[اردوگاه]] یعنی در هر آسایشگاه حدود 65 نفر زندگی می‌کردند. [[اردوگاه]] چهار آبگرمکن داشت، که همیشه یکی از آنها خراب بود. هر شانزده روز یک‌بار به اسیران یک آسایشگاه فرصت استحمام داده می‌شد. به هر نفر، پنج دقیقه وقت می‌رسید. یک پزشکیار برای پانصد نفر درنظر گرفته بودند. از هر آسایشگاه فقط دو نفر در شبانه‌روز حق داشتند به او مراجعه کنند.» <ref>عرب‌عامری، یارمحمد (1386). رمادی 9. خاطرات اسماعیل قیّومی. تهران: شاهد،ص.30-32.</ref> | مانند دیگر اردوگاه‌ها تنگی جا و کمبود [[امکانات]] بهداشتی و آزار و [[شکنجه در اسارت|شکنجه]] از ویژگی‌های این [[اردوگاه]] بود: «حدود پانصد اسیر در [[اردوگاه]] یعنی در هر آسایشگاه حدود 65 نفر زندگی می‌کردند. [[اردوگاه]] چهار آبگرمکن داشت، که همیشه یکی از آنها خراب بود. هر شانزده روز یک‌بار به اسیران یک آسایشگاه فرصت استحمام داده می‌شد. به هر نفر، پنج دقیقه وقت می‌رسید. یک پزشکیار برای پانصد نفر درنظر گرفته بودند. از هر آسایشگاه فقط دو نفر در شبانه‌روز حق داشتند به او مراجعه کنند.» <ref>عرب‌عامری، یارمحمد (1386). رمادی 9. خاطرات اسماعیل قیّومی. تهران: شاهد،ص.30-32.</ref> | ||
نیز نگاه کنید به [[اردوگاه رمادی 3]] | نیز نگاه کنید به [[اردوگاه رمادی 3]] | ||
=== کتابشناسی === | === کتابشناسی === | ||
<references />داوود خدایی | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۱۲
مقدمه
با تداوم جنگ و افزایش اسیران ایرانی، اردوگاه رمادی 3 به مجموعۀ اردوگاه‌های رمادی افزوده شد.
گاهشمار و ترکیب اسرا
اردوگاه رمادی 3 در 9 اسفند 1363 افتتاح شد. اسرای این اردوگاه در فهرست صلیب سرخ ثبت شده بودند. دوران حضور اسرای ایرانی در این اردوگاه را با توجه به تعداد اسیران، می‌توان به سه دوره تقسیم کرد: از اواخر اسفند 1363 تا اردیبهشت 1365؛ اواسط اریبهشت 1365 تا آخر شهریور 1369؛ و اواخر شهریور 1369 تا آذرماه 1369.ترکیب اسرای اردوگاه رمادی 3 بدین‌گونه بود: «اردوگاه ۳ رمادی (۹ الف رمادی) در منطقۀ نظامی رمادی، در پی به اسارت درآمدن تقریباً ۲۵۰ تن از رزمندگان ایرانی در عملیات بدر تأسیس شد و سپس اسرای عملیات قادر ۱ و ۲، که تقریباً ۴۰۰ تن بودند و در تیر و شهریورماه ۱۳۶۴ به اسارت نیروهای بعثی درآمده بودند، به این اردوگاه منتقل شدند. در 1365 حدود ۳۰۰۰ تن از رزمندگان ایرانی به اسارت دشمن درآمدند. بعثی‌ها حدود ۱۵۰۰ تن از این اسرا را به اردوگاه رمادی 10 منتقل کردند و بقیه اسرا را به اردوگاه رمادی 9 منتقل کردند و بدین‌ترتیب دومین مقطع این اردوگاه (۹ ب) تشکیل شد.»[۱]
در سوم اردیبهشت 1365، اسرای اردوگاه رمادی 3 به اردوگاه 7 و دیگر اردوگاه‌ها منتقل شدند و اسرای دیگری از نبردهای کربلای 1 و کربلای 2 و اشغال مهران منتقل شدند. این اسرا، پس از هفت هشت ماه در 2 آبان 1365 به نمایندگان صلیب سرخ معرفی شدند. در پنجم آذر 1366، به دنبال فشارهای شدید عراقی‌ها، اسرا دست به اعتصاب غذای سه‌روزه زدند. پس از تبادلِ اسرا در 1369، عراقی‌ها 230 نفر باقی‌مانده از اسرای ایرانی را، که ازنظر دولت عراق باید مجازات می‌شدند، تحویل ایران ندادند و به اردوگاه رمادی 3 فرستادند. این افراد پس از دو ماه در پی مذاکرات در 30 مهر 1369 آزاد شدند. با آزادی آنان در 1369 اردوگاه رمادی 3 منحل شد [۲].
مانند دیگر اردوگاه‌ها تنگی جا و کمبود امکانات بهداشتی و آزار و شکنجه از ویژگی‌های این اردوگاه بود: «حدود پانصد اسیر در اردوگاه یعنی در هر آسایشگاه حدود 65 نفر زندگی می‌کردند. اردوگاه چهار آبگرمکن داشت، که همیشه یکی از آنها خراب بود. هر شانزده روز یک‌بار به اسیران یک آسایشگاه فرصت استحمام داده می‌شد. به هر نفر، پنج دقیقه وقت می‌رسید. یک پزشکیار برای پانصد نفر درنظر گرفته بودند. از هر آسایشگاه فقط دو نفر در شبانه‌روز حق داشتند به او مراجعه کنند.» [۳]
نیز نگاه کنید به اردوگاه رمادی 3
کتابشناسی
داوود خدایی