ورزش و صلیب سرخ: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
وسایل ورزشی تنها از ناحیۀ [[صلیب سرخ]] تأمین می‌شد. هر ماه كه صلیب می‌آمد، دو توپ فوتبال، بسكتبال، والیبال، هندبال و پینگ‌پنگ می‌آورد. در ماه‌های اول، وسایل ورزشی اضافه داشتیم، اما بعد از 2 سال، با كمبود شدید وسایل مواجه شدیم؛ کفش و لباس ورزشی به‌هیچ‌عنوان ازطرف [[صلیب سرخ]] تأمین نمی‌شد. بچه‌ها سعی می‌كردند از همان کفش و لباس‌های معمولی عراقی، كه گاهی 20 تا وصله داشت، استفاده كنند؛ مثلاً با استفاده از دشداشه‌‌های سفیدی که عراقی‌ها به‌جای لباس راحتی، در اختیارمان می‌گذاشتند، لباس کاراته می‌دوختند. | وسایل ورزشی تنها از ناحیۀ [[صلیب سرخ]] تأمین می‌شد. هر ماه كه [[صلیب سرخ|صلیب]] می‌آمد، دو توپ فوتبال، بسكتبال، والیبال، هندبال و پینگ‌پنگ می‌آورد. در ماه‌های اول، وسایل ورزشی اضافه داشتیم، اما بعد از 2 سال، با كمبود شدید وسایل مواجه شدیم؛ کفش و لباس ورزشی به‌هیچ‌عنوان ازطرف [[صلیب سرخ]] تأمین نمی‌شد. بچه‌ها سعی می‌كردند از همان کفش و لباس‌های معمولی عراقی، كه گاهی 20 تا وصله داشت، استفاده كنند؛ مثلاً با استفاده از دشداشه‌‌های سفیدی که عراقی‌ها به‌جای لباس راحتی، در اختیارمان می‌گذاشتند، لباس کاراته می‌دوختند. | ||
== وسایل ورزشی == | == وسایل ورزشی == | ||
[[صلیب سرخ]] شطرنج، تخته‌نرد یا پاسور را نیز در کنار وسایل ورزشی در اختیار [[اسرا]] قرار می‌داد. البته در آن زمان، بازی شطرنج حرام بود. ولی كسی نمی‌گفت من می‌خواهم شطرنج، تخته‌نرد یا پاسور و ورق بازی كنم و بیشتر اسرا [[ورزش]] را بر این گونه [[سرگرمی]] ها ترجیح می‌دادند<ref>شورای علمی دانش[[نامه]] آزادگان.(1399).دانشنامه آزادگان: اسیران ایرانی آزاد شده در جنگ عراق علیه ایران. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ پیام آزادگان،</ref>. | [[صلیب سرخ]] شطرنج، تخته‌نرد یا پاسور را نیز در کنار وسایل ورزشی در اختیار [[اسرا]] قرار می‌داد. البته در آن زمان، بازی شطرنج حرام بود. ولی كسی نمی‌گفت من می‌خواهم شطرنج، تخته‌نرد یا پاسور و ورق بازی كنم و بیشتر [[اسرا]] [[ورزش]] را بر این گونه [[سرگرمی]] ها ترجیح می‌دادند<ref>شورای علمی دانش[[نامه]] آزادگان.(1399).دانشنامه آزادگان: اسیران ایرانی آزاد شده در جنگ عراق علیه ایران. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ پیام آزادگان،</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references />محمد رضا کایینی | |||
نسخهٔ ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۳۳
وسایل ورزشی تنها از ناحیۀ صلیب سرخ تأمین می‌شد. هر ماه كه صلیب می‌آمد، دو توپ فوتبال، بسكتبال، والیبال، هندبال و پینگ‌پنگ می‌آورد. در ماه‌های اول، وسایل ورزشی اضافه داشتیم، اما بعد از 2 سال، با كمبود شدید وسایل مواجه شدیم؛ کفش و لباس ورزشی به‌هیچ‌عنوان ازطرف صلیب سرخ تأمین نمی‌شد. بچه‌ها سعی می‌كردند از همان کفش و لباس‌های معمولی عراقی، كه گاهی 20 تا وصله داشت، استفاده كنند؛ مثلاً با استفاده از دشداشه‌‌های سفیدی که عراقی‌ها به‌جای لباس راحتی، در اختیارمان می‌گذاشتند، لباس کاراته می‌دوختند.
وسایل ورزشی
صلیب سرخ شطرنج، تخته‌نرد یا پاسور را نیز در کنار وسایل ورزشی در اختیار اسرا قرار می‌داد. البته در آن زمان، بازی شطرنج حرام بود. ولی كسی نمی‌گفت من می‌خواهم شطرنج، تخته‌نرد یا پاسور و ورق بازی كنم و بیشتر اسرا ورزش را بر این گونه سرگرمی ها ترجیح می‌دادند[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
محمد رضا کایینی