وقایع مهم اردوگاه رمادی 1: تفاوت میان نسخهها
A-hamidian (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
===مقدمه=== | ===مقدمه=== | ||
اردوگاه رمادی 1 اولین اردوگاهی بود که در روزهای آغازین جنگ در 1359 برای نگهداری اسرای ایرانی در استان الانبار عراق ایجاد شد | [[اردوگاه رمادی 1]] اولین اردوگاهی بود که در روزهای آغازین جنگ در 1359 برای نگهداری اسرای ایرانی در استان الانبار عراق ایجاد شد. | ||
== وقایع مهم == | |||
1. اولین بازدید [[صلیب سرخ]] از این اردوگاه در 30 مهر 1359 انجام گرفت؛ | |||
2. به دست آوردن حدود 11 [[رادیو]] در همان روزهای ابتدای ورود به این اردوگاه؛ | |||
3. اقدام به [[فرار]] ناموفق محمدرضا ملکی و یوسف رستمی در 22 شهریور 1360؛ | |||
4. اعتصاب آزادگان قاطع 3 و سپس قاطع های 1 و 2 اردوگاه در بهمن ماه 1360، به دلیل توهین عزالدین، معاون فرمانده بعثی به امام خمینی و شهدا؛ | |||
در اردیبهشت 1368، گروهی از [[منافقین]] به سرپرستی مهدی ابریشمچی برای جذب اسرا و پناهنده شدن آنها، به این [[اردوگاه]] میروند. پس از این ماجرا 150 نفر از اسرا به [[اردوگاه تکریت 17]] منتقل میشوند.<ref>نوری، حسن (1393). [[سه هزار روز در اسارت]]. چ دوّم. تهران: پیام آزادگان.</ref><ref>سالمینژاد، عبدالرّضا (1389). دانستنیهای آزادگان. چ دوّم. تهران: پیام آزادگان.</ref><ref>فتّاحی تختگاهی، حیدر (1386). آیینه اسارت. تهران: شاهد.</ref> | 5. در سالگرد پیروزی انقلاب سال 1360، [[نماز]] جماعت 22 بهمن با بدرفتاری عراقیها باعث آغاز درگیری میشود و به دنبال آن [[اسرا]] پنج روز اعتصاب غذا میکنند و کار به حضور ژنرال داوود، مسئول کل اسرای ایرانی در عراق، میکشد و پس از پنج روز پایان مییابد؛ | ||
=== | |||
6. دیدار 23 آزاده نوجوان با صدام در 16 اردیبهشت 1361؛ | |||
7. اواخر زمستان 1361، بهخاطر عدم همکاری اسرا با خبرنگاران و شکنجۀ اسرا، سرگرد عزالدین کتک میخورد و کار به تیراندازی و زخمی شدن هشت تن از اسرا و استفاده عراقیها از گاز اشکآور میکشد. اسرا برای مقابله با گاز، پتوها و ملحفهها را آتش میزنند. دست آخر فرمانده [[اردوگاه]]، سرگرد محمودی، مجبور به عذرخواهی میشود؛ | |||
8. مصاحبه علیرضا رحیمی و [[مهدی طحانیان]] با ناصره شارما، خبرنگار هندیالاصل، در آسایشگاه 18 قاطع 3 معروف است. این خبرنگار از خبرگزاری فرانسه، به هنگام مصاحبه با اسرا، با درخواست رعایت حجاب ازسوی این دو اسیر مواجه میشود. مهدی طحانیان بهخاطر مصاحبه چندبار [[شکنجه]] میشود و به انفرادی میافتد؛ | |||
9. درگیری آزادگان قاطع 2 با خبرنگاران در 25 تیرماه 1363؛ | |||
10. در 6/6/1360 گروهک [[منافقین]] هواپیمای مسافری بندرعباس- تهران را میربایند و در اقدامی تبلیغاتی، سرنشینان آن را به [[اردوگاه رمادی 1]] قاطع 3 میبرند. | |||
11. لغو و ممنوعیت نماز جماعت در سال 1364 تا پایان دوران اسارت؛ | |||
12. فرار ناموفق علی زاهدی، یوسف رستمی، یدالله رشکن؛ | |||
و... . | |||
'''مقطع دوم''' | |||
در اردیبهشت 1368، گروهی از [[منافقین]] به سرپرستی مهدی ابریشمچی برای جذب اسرا و پناهنده شدن آنها، به این [[اردوگاه]] میروند. پس از این ماجرا 150 نفر از اسرا به [[اردوگاه تکریت 17]] منتقل میشوند.<ref>نوری، حسن (1393). [[سه هزار روز در اسارت]]. چ دوّم. تهران: [https://www.mfpa.ir پیام آزادگان].</ref><ref>سالمینژاد، عبدالرّضا (1389). دانستنیهای آزادگان. چ دوّم. تهران: [https://www.mfpa.ir پیام آزادگان].</ref><ref>فتّاحی تختگاهی، حیدر (1386). آیینه اسارت. تهران: شاهد.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[اسارت و اسیران]] | |||
* [[اسرا]] | |||
* [[اردوگاه]] | |||
* [[اردوگاه رمادی 1 (کمپ 6)|اردوگاه رمادی 1]] | |||
* [[مهدی طحانیان]] | |||
== كتابشناسی == | |||
<references /> | <references /> | ||
== برای مطالعه بیشتر == | |||
افشینپور، عبدالامیر (1389). شنهای سرخ تکریت، چ دوم. تهران: سوره مهر | افشینپور، عبدالامیر (1389). شنهای سرخ تکریت، چ دوم. تهران: سوره مهر. | ||
ناطق، ساسان (1385) خلیل در آتش، خاطرات کریم رجبزاده. تهران: سوره مهر. | ناطق، ساسان (1385) خلیل در آتش، خاطرات کریم رجبزاده. تهران: سوره مهر. | ||
خط ۲۵: | خط ۵۳: | ||
'''داود خدایی''' | '''داود خدایی''' | ||
[[رده:اسارت و اسیران]] | |||
[[رده:اسرا]] | |||
[[رده:اسارت در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران]] | |||
[[رده:اردوگاه]] | |||
[[رده:اردوگاه رمادی 1]] | |||
[[رده:مهدی طحانیان]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۵۶
مقدمه
اردوگاه رمادی 1 اولین اردوگاهی بود که در روزهای آغازین جنگ در 1359 برای نگهداری اسرای ایرانی در استان الانبار عراق ایجاد شد.
وقایع مهم
1. اولین بازدید صلیب سرخ از این اردوگاه در 30 مهر 1359 انجام گرفت؛
2. به دست آوردن حدود 11 رادیو در همان روزهای ابتدای ورود به این اردوگاه؛
3. اقدام به فرار ناموفق محمدرضا ملکی و یوسف رستمی در 22 شهریور 1360؛
4. اعتصاب آزادگان قاطع 3 و سپس قاطع های 1 و 2 اردوگاه در بهمن ماه 1360، به دلیل توهین عزالدین، معاون فرمانده بعثی به امام خمینی و شهدا؛
5. در سالگرد پیروزی انقلاب سال 1360، نماز جماعت 22 بهمن با بدرفتاری عراقیها باعث آغاز درگیری میشود و به دنبال آن اسرا پنج روز اعتصاب غذا میکنند و کار به حضور ژنرال داوود، مسئول کل اسرای ایرانی در عراق، میکشد و پس از پنج روز پایان مییابد؛
6. دیدار 23 آزاده نوجوان با صدام در 16 اردیبهشت 1361؛
7. اواخر زمستان 1361، بهخاطر عدم همکاری اسرا با خبرنگاران و شکنجۀ اسرا، سرگرد عزالدین کتک میخورد و کار به تیراندازی و زخمی شدن هشت تن از اسرا و استفاده عراقیها از گاز اشکآور میکشد. اسرا برای مقابله با گاز، پتوها و ملحفهها را آتش میزنند. دست آخر فرمانده اردوگاه، سرگرد محمودی، مجبور به عذرخواهی میشود؛
8. مصاحبه علیرضا رحیمی و مهدی طحانیان با ناصره شارما، خبرنگار هندیالاصل، در آسایشگاه 18 قاطع 3 معروف است. این خبرنگار از خبرگزاری فرانسه، به هنگام مصاحبه با اسرا، با درخواست رعایت حجاب ازسوی این دو اسیر مواجه میشود. مهدی طحانیان بهخاطر مصاحبه چندبار شکنجه میشود و به انفرادی میافتد؛
9. درگیری آزادگان قاطع 2 با خبرنگاران در 25 تیرماه 1363؛
10. در 6/6/1360 گروهک منافقین هواپیمای مسافری بندرعباس- تهران را میربایند و در اقدامی تبلیغاتی، سرنشینان آن را به اردوگاه رمادی 1 قاطع 3 میبرند.
11. لغو و ممنوعیت نماز جماعت در سال 1364 تا پایان دوران اسارت؛
12. فرار ناموفق علی زاهدی، یوسف رستمی، یدالله رشکن؛
و... .
مقطع دوم
در اردیبهشت 1368، گروهی از منافقین به سرپرستی مهدی ابریشمچی برای جذب اسرا و پناهنده شدن آنها، به این اردوگاه میروند. پس از این ماجرا 150 نفر از اسرا به اردوگاه تکریت 17 منتقل میشوند.[۱][۲][۳]
نیز نگاه کنید به
كتابشناسی
- ↑ نوری، حسن (1393). سه هزار روز در اسارت. چ دوّم. تهران: پیام آزادگان.
- ↑ سالمینژاد، عبدالرّضا (1389). دانستنیهای آزادگان. چ دوّم. تهران: پیام آزادگان.
- ↑ فتّاحی تختگاهی، حیدر (1386). آیینه اسارت. تهران: شاهد.
برای مطالعه بیشتر
افشینپور، عبدالامیر (1389). شنهای سرخ تکریت، چ دوم. تهران: سوره مهر.
ناطق، ساسان (1385) خلیل در آتش، خاطرات کریم رجبزاده. تهران: سوره مهر.
داود خدایی