آزادگان در کلام رهبری
اسوهسازی جامعه از سبک زندگی شهدا و ایثارگران، ترویج فرهنگ و ارزشهای دفاع مقدس، پاسداشت فرهنگ ایثار و شهادت، پاسداری از یاد و نام شهدا و ایثارگران و همچنین قدردانی از خانواده بزرگ دفاع مقدس ازجمله دلائل دیدارهای مکرر حضرت آیتالله خامنهای با اهالی دفاع مقدس است.
طی سالهای که از آزادی آزادگان سرافراز میگذرد، بیشاز 10 دیدار رهبر انقلاب و جمعی از آزادگان به ثبت رسیده است، برخی از این دیدارها اختصاصی و برخی دیگر با حضور جمعی از اهالی دفاع مقدس (خانواده شهدا، ایثارگران ورزمندگان) بوده است. در دیدار با مرحوم حجتالاسلاموالمسلمین، سیدعلیاکبر ابوترابی و نیز در دیدارهای اهالی دفاع مقدس، حضور آزادگان در سخنان ایشان، حتی قبلاز آزادی بزرگ اسیران و پسازآن، بسیار پررنگ و قابلتأمل است.
حضرت آیتالله خامنهای در دیدار با آزادگان در تأیید قابلیتهای آنها میفرمایند:
«آزادگان هم در میدان سازندگی کشور باید مورد تکیه قرار گیرند و هم در میدان دفاع از انقلاب»
و نیز در دیدار 1391/05/25 وعده پاداش الهی را برای آنان اینگونه یادآوری میکنند:
«بدانید لحظهلحظه عمر شما در دیوان الهی محفوظ است؛ الان هم بر همان عقیده هستم. این لحظهلحظهها پیش خدای متعال محفوظ است، لحظههایی که قابلتوصیف نیست، با هیچ بیانی نمیتوان عمق آن را آشکار کرد و شما سالها چنین ساعات و لحظاتی را گذراندید. یک دانه از مجاهدتهای شما، یکلحظه از لحظات سختی شما از دیوان الهی ساقطشده نیست.»
22 ویژگی با موضوع آزادگان در کلام مقام معظم رهبری
- آزادگان عزیز ما ذخیره بزرگ انقلاب و اسلام؛
- آزادگان ذخیره بزرگ الهی و ثروت عظیم انسانی؛
- آزادگان مایه یأس دشمن و مایه افتخار امت؛
- آزادگان ذخیرههای ارزشمند؛
- آزادگان حافظ آبروی ملت؛
- آزادگان پاره تن ملت؛
- آزادگان حافظ عزت و آبروی اسلام و کشور؛
- آزادگان فرزندان خوب و شجاع و سربلند این کشور و اسلام؛
- آزادگان مجموعهای از نعم الهی و کرامتهای خدا بر بندگان صالح؛
- آزادگان مجموعهای از امتحانهای دشوار یک انسان مؤمن؛
- آزادگان ذخیره گرانبهای تجربهها، آگاهیها و تواناییها؛
- آزادگان صاحب سالهای پُربرکت و پُراَجر دوران زندگی جوانی؛
- آزادگان نتیجه استقامت در راه خدا؛
- آزادگان سربازان انقلاب و آزمودهترین فرزندان ملت؛
- آزادگان، بهترین سربازان انقلاب؛
- آزادگان شایستهترین افراد برای دفاع از انقلاب و نظام جمهوری؛
- آزادگان مورد امید و اعتماد این نظام؛
- آزادگان باارزش و رنجدیده و تربیتشده در دوران سختی؛
- آزادگان رنجکشیدهترین افراد برای حفظ این نظام؛
- آزادگان الماسهای درخشان؛
- آزادگان سندهای زنده؛
- آزادگان ستاره راهنما.
خلاصهای از سخنان مقام معظم رهبری، حضرت آیتالله خامنهای، درخصوص آزادگان و اسارت در دفاع مقدس
بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار اقشار مختلف مردم ،1368/08/24[۱]
هر یک نفر از جوانان ما در جبهه، براى استکبار یک خطر محسوب میشد. هر یک نفر از اسراى ما که امروز در زندانهاى دولت بعثى هستند، براى استکبار بهعنوان یک خطر بالقوه و بالفعل بهحساب میآید؛ [این را] خانوادههاى اسرا بدانند و افتخار کنند. همچنانکه خانوادههاى شهدا به شهداى خودشان افتخار کردند، خانوادههاى اسرا هم به این آزادمردان و جوانان آزاده باید افتخار کنند؛ ما میدانیم اینها چقدر مردانگى و قدرت نفْس از خودشان نشان دادند و دشمن نتوانسته اینها را هضم کند. البته روى اسراى عزیزمان درطول این چند سال سختگیریها و فشارهایى هم داشتند؛ ولى آنها مَردند، آنها مؤمناند، تحمل کردند و ایستادگى کردند. حالا همان رژیمى که آنقدر نسبت به اسرا سختگیرى کرده است، براى مصلحت خودش و براى فریب افکار عمومى مردم دنیا میگوید مسئله اسرا یک مسئله انسانى است! این را بهعنوان یک مسئله انسانى مطرح میکند و قبل از عقبنشینى میگوید بیایید اسرا را مبادله کنیم! کدام اسرا را مبادله کنید؟ اسرایى که ثبتنام نشدهاند؟ چندین هزار از اسراى ما در زندانها و اردوگاههاى رژیم بعثى هنوز ثبتنام نشدهاند و صلیبسرخ اینقدر شجاعت و بیطرفى نداشته که برود اینها را ثبتنام بکند. [فقط] یک تعدادى از اسراى ما در آنجا ثبتنام شدهاند. میگویند بیایید همه اسراى عراقى را که در ایران هستند، به ما بدهید، این تعداد اسیر را بگیرید! بعد ما بیفتیم دنبال عراق، چند سال مدام التماس [کنیم] که ما چند هزار اسیر دیگر آنجا داریم. آنها دلشان اینجور چیزى میخواهد. مسئله اسرا را بهعنوان یک مسئله انسانى مطرح میکنند؛ درحالیکه از اولیترین و ابتدائیترین خدماتى که باید نسبت به اسرا انجام بشود، خوددارى کردند؛ حتى اجازه ندادند که اسم اینها روى کاغذ و در لیستهاى صلیبسرخ بیاید که مشخص بشود اینها اسیرند. تعداد زیادى از مفقودین ما جزو اسرائند که رژیم عراق هیچ نام و نشانى از اینها نداده و دستگاههاى استکبار جهانى، همانهایى که در دوران جنگ دائماً از عراق حمایت کردند، امروز هم مسئله اسرا را عَلَم کردهاند. ما به سرنوشت اسرا بیش از آنها علاقهمندیم. ما بیش از آنها دلمان میخواهد فرزندان ما و عزیزان ما، که در اردوگاههاى عراق هستند، برگردند. هیچکس به قدر ما براى این کار دل نمیسوزاند و علاقه ندارد؛ اما ما نمیخواهیم فریب دشمن را بخوریم، ما نمیخواهیم دستخوش بازیچه سیاسى سیاستمداران خبیثى بشویم که در تمام هشت سال جنگ، پشت سر عراق بودند و به او کمک کردند؛ حالا اینجا هم میخواهند به او کمک کنند. بله، مسئله اسرا مسئله انسانى است، اما قدم اول براى حل این مسئله انسانى این است که عراق صادقانه بگوید چقدر اسیر ایرانى دستش هست؛ صلیبسرخ، که یک مؤسسهاى است که باید بیطرف باشد، تاکنون این کار را انجام نداده. البته این هم بهخاطر مسلمانبودن ما است. ما در راه خدا و براى مسلمانبودن، از این چیزها زیاد تحمل کردهایم، باز هم تحمل میکنیم و به فضل پروردگار، با استقامتِ خودمان، آخر دشمن را به زانو درخواهیم آورد.
هم خانوادههاى شهداى عزیزمان، هم خانوادههاى اسراى عزیزمان، هم جانبازان عزیزمان و خانوادههاى گرامیشان قدر خودشان را بدانند و بدانند که عمل آنها امروز چقدر ارزش داشته و دارد و چقدر براى عظمت اسلام داراى تأثیر بوده. البته همه مردم باید قدر بدانند و دستگاههاى دولتى و مردم معمولى باید بدانند که شهید و خانوادهاش و جانباز و خانوادهاش و اسیر و خانوادهاش، جزو برجستهترین انسانها و شریفترین و عزیزترینِ آنها هستند و باید همینجور هم با آنها معامله بشود. البته معامله خدا و آنچه خدا با شما خواهد کرد، از همه بالاتر، از همه باارزشتر و از همه ماندگارتر است.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار با جمعی از آزادگان، 1369/05/29
آزادگان عزیز ما ذخیره بزرگ انقلاب و اسلام هستند که خداوند آنان را به آغوش ملت قدرشناس ایران اسلامی بازگرداند. تجربه نشان داده است که براثر صبر و مقاومت همهچیز در جهت مصلحت ملت مسلمان و باایمان و بردبار ایران بهپیش خواهد رفت.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار با جمعی از آزادگان، 1369/06/01
آن باغبان چیرهدست و آن پدرمهربان امت اگر امروز در میان ما بود و میدید که نهالهای برومندش و فرزندان دلاورش، بعداز سالهای متوالی اسارت در دست دشمنان، چگونه بالنده و سربلند و پرشور برگشتهاند و دست تطاول روزگار نتوانسته کمترین تأثیر منفی بر روی روحیه و جانهای منور آنان بگذارد چقدر لذت میبرد و شاد میگردید.
در این چند روز اخیر، نعم الهی برای ملت ما متوالی بوده است؛ اما غیر از نعمت پیروزی و بازگشت شما فرزندان ملت و نور چشمهای عزیز ما دو نعمت بزرگتر دیگری نیز وجود دارد، اولآنکه شما آنچنان بازگشتهاید که دل هر عاشق اسلام را شاد کرده و دل هر انسان دلسوز و دردمند را امیدوار کردهاید و مایه یأس دشمن و مایه افتخار امت شدهاید و دومآنکه کاملاً احساس کردهایم که دست قدرتمند خداوند پشت سر این ملت، کشور، نظام و انقلاب همچنان وجود دارد.
بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار جمعی از آزادگان، 1369/06/04
هر ملتی لحظاتی در زندگی خود دارد که در آن همه مردم امتحان میشوند. همانطورکه یک فرد در سختیها و لحظات حساس دچار امتحان است، یک ملت هم همینطور است. اگر ملتی از امتحانها سربلند بیرون آمد، میتواند به خود، به قدرت و تواناییهای خود و به آیندهاش اعتماد کند. ما ملتی هستیم که به برکت اسلام عزیز و ایمان اسلامی، از خیلی از این گذرگاههای امتحان، با سربلندی عبور کردهایم؛ کمتر ملتی را اینطور سراغ داریم. گذشته تاریخی را کاری ندارم، در دورههای قبل تاریخ، فرازونشیبها زیاد بوده، لیکن آنچه که در روزگار ما و به برکت اسلام پیش آمد، یکسره افتخارآمیز بود؛ یکی از آنها، همین مسئله اسارت فرزندان ماست که شما عزیزان باشید.
ملت ما خوب امتحانی دادند. اسرا هم حقیقتاً آزادمردی نشان دادند. اینکه ما به اسرایمان «آزادگان» میگوییم، بیوجه نیست. شما که برگشتید، آبرومند و سربلند برگشتید؛ دین و اعتقاد و دلبستگیتان به امام و اسلام و انقلاب را حفظ کردید؛ پیش دشمن، آبروی ملت را حفظ نمودید و ملت را سرشکسته نکردید. اینها خیلی ارزش دارد. امروز هم که برگشتهاید، بحمدالله پیروز برگشتهاید.
ما نامههایی از بعضی از آزادگان درطول این دو سالِ بعداز آتشبس تا امروز داشتهایم که به خانوادههایشان مینوشتند. وقتی خانوادهها میفهمیدند که ما مخاطب هستیم، نامهها را میآوردند و به ما میدادند. من هم برای خیلی از این نامهها جواب مینوشتم. مینوشتند که شما برای آزادی ما به دشمن باج ندهید. این را اسیر مینوشت. این برای یک ملت خیلی مهم است که اسیرش در دست دشمن، بهجای اینکه مثل انسانهای بیایمان، مرتب التماس کند که بیایید من را آزاد کنید، نامه بنویسد که من میخواهم با سربلندی آزاد بشوم؛ نمیخواهد بهخاطر آزادی من، پیش دشمن کوچک بشوید. اینها را ما داشتیم؛ اینها جزو اسناد شرف ملی ماست و تا ابد محفوظ خواهد بود.
ازطرف خانوادهها و ملت هم همینطور بود. بااینکه پدران، مادران، همسران و فرزندان سخت میگذراندند، اما هرگز مشکلی برای مسئولان درست نکردند و فشار نیاوردند. میفهمیدند که مسئولان تلاش میکنند، تا اسرایشان با سربلندی و افتخار آزاد بشوند.
شما آزادگان و عزیزان زندانی و در بند ما و نیز ملت ایران، حجت را بر مسئولان و ما تمام کردید. ما همواره یقین و اعتماد کامل داشتهایم که ملت ما در مقابل توطئههای دشمنان، یک ملت مقاوم و تواناست. این قضیه هم دلیل دیگری شد. هیچکس در نظام جمهوری اسلامی، با داشتن چنین ذخیرههای ارزشمندی مثل شماها و مثل بقیه آحاد ملت، که دارای استقامت و قدرتاند، در مقابل دشمنان، یک لحظه احساس ضعف نخواهد کرد. ملتی مقاوم، راهی روشن، ابزار حرکتی خدایی و الهی، درمجموع یک آینده قطعی را در مقابل این ملت قرار میدهد؛ آن آینده هم پیروزی است.
شما عزیزان، مثل گذشته به خدا توکل کنید؛ با خدا ارتباطتان را حفظ کنید؛ دستاورد دوران اسارت را، که انس با خدا و قرآن و صبر در مصیبتها و مشکلات است، مثل ذخیره ارزشمندی، برای خودتان نگه دارید. بحمدالله آزادگان ما که برگشتند، از اردوگاهها برای من خبر آوردند که عزیزان ما اهل دعا و نماز و تهجد و رازونیاز و رابطه با خدا هستند؛ اینها را حفظ کنید، اینها خیلی ارزشمند است، مایه پیروزی ما اینهاست. بیچاره آن کسانی که در کشاکش مصیبتهای دنیا، با خدا رابطهای ندارند. به آنها خیلی سخت میگذرد. خوشا به حال آنهایی که در دل با خدا ارتباط دارند. خوشا به حال آنهایی که به خدا اعتماد و اتکا میکنند و خدا را پناه و ملجأ خودشان میدانند؛ این روحیات را حفظ کنید.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار با جمعی از آزادگان، 1369/06/04
شما هم پاره تن این ملت هستید که در اردوگاههای عراق مقاومت کردید؛ شما هم فرزند خلف این ملت بزرگ هستید که شکنجه و تحقیر و فشار دشمن نتوانست شما را وادار به تسلیم بکند. امروز، همانطور که رفتید، برگشتید. مسلمان و پُرشور و مجاهد فیسبیلالله رفتید، مسلمان و پُرشور و مجاهد فیسبیلالله برگشتید. مگر این شوخی است؟ شما هم فرزند همین ملتید. این ملت هم در این دهدوازده سال، همینطور عمل کرده است.
دیدار حجتالاسلام ابوترابی با حضرت آیتالله خامنهای، 1369/06/25
رهبر انقلاب اسلامی در این دیدار ضمن تمجید و ستایش از حماسههای مقاومت آزادگان میهن اسلامیمان از خدمات بسیار ارزنده حجتالاسلام ابوترابی در دوران اسارت، که مأمن و پناهگاهی معنوی برای آزادگان بهشمار میرفت، تشکر کردند و آن را تفضلی الهی برای آزادگان دانستند. رهبر معظم انقلاب اسلامی اظهار امیدواری کردند که آزادگان عزیز همچون حضورشان در خطوط مقدم جبههها، در جریان سازندگی کشور نیز در صفوف مقدم، پیشتاز باشند.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار با جمعی از آزادگان، 1369/06/26
در زیارت و دیدار با شما، احساس میکنیم که مجموعهای از نعم الهی و کرامتهای خدا بر بندگان صالح و مجموعهای از امتحانهای دشوارِ یک انسان مؤمن را در وجود شما میتوان مشاهد کرد. ثواب الهی و مشاهده لطف و رأفت و رحمت حق و همچنین تجربه آن حالات و خصوصیاتی که فقط یک بنده مؤمن، آنها را درطول زندگی تجربه میکند، بر شما گوارا باد!
بعضی از شما ده سال، بعضی از شما هشت سال، بعضی از شما هفت سال، بعضیتان پنج سال و بعضیتان دو سال زجر کشیدید؛ یک روز اسارت هم بسیار است، یک ساعت اسارت در دست دشمن غدارِ جبارِ بیدینِ دستشسته از انسانیت هم سخت است.
شما با ذخیره گرانبهایی برگشتهاید و تجربهها و آگاهیها و تواناییهایی کسب کردهاید. این تجربهها باید در خدمت سازندگی کشور بهکار گرفته بشود. شما ارتشیها در ارتش، شما سپاهیها در سپاه، شما بسیجیها در همهجای کشور هستید که باید از این تجربهها و آگاهیها استفاده بشود. خودتان را بهعنوان کسانی بدانید که خدای متعال بر شما منت گذاشت، شما را زنده نگه داشت، شما را با انواع و اقسام تجربهها و روحیاتی که ناشی از دوران اسارت است و صبر و استقامت و حلمی که نتیجه آن دوران و آن روزهاست، به دامان و آغوش ملتتان برگردانده است؛ باید تلاش کنید، کار کنید و در صفوف مقدم باشید.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار با جمعی از آزادگان، 1369/09/03
با بازگشت آزادگان عزیز به میهن اسلامی آحاد ملت احساس سرور و شادی میکنند و ما باید شکرگزار خداوند متعال باشیم، زیرا با الطاف خاص او امروز جمهوری اسلامی در دنیا همانند خورشید تابناکی به جهان نور میبخشد و دوست و دشمن به سرافرازی ملت ایران و مسئولین نظام اعتراف میکنند.
شما امروز نتیجه استقامت در راه خدا را تجربه کردید و در عین جوانی با همه وجودتان این حقیقت را، که خداوند با صابرین است، در عمل شاهد بودید. شما در مقابل زور و جلوههای گوناگون آن دل نباختید؛ خداوند متعال را فراموش نکردید؛ امام، ملت، انقلاب و کشورتان را از یاد نبردید و خداوند نیز نتایج شیرین صبر و مقاومت را به شما چشاند.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای مرداد سال 1369
این چندروزه، حقیقتاً یکی از شیرینترین ایامِ دوران بعداز انقلاب برای ملت ما بود.
ما میدانیم که شما درطول دوران اسارت در زندانها، در اردوگاههای دشوار و در زیر آن فشارها، یکی از چیزهایی که دلهایتان را زنده و پرامید نگاه میداشت، یاد آن چهره و روحیه پُرصلابت امام عزیزمان بود. آن بزرگوار هم خیلی به یاد اسرا بودند؛ حالِ پدری را که فرزندانش با این شکل از او دور شده باشند، راحت میشود فهمید. خود آن بزرگوار، در نامهای که برای یکی از اسرا نوشته بودند، این حالت را تشریح کردند. نشان دادند که واقعاً داغدارِ فقدان این عزیزان هستند. حقیقتاً این روزها، جای امام خالی است. البته روحِ بزرگوارِ پُرفتوحِ آن جلیلالقدر به ما متوجه است.
شما بحمدالله برگشتید. دوران سختی بر شما گذشت. بر خانوادههای شما هم خیلی سخت گذشت. بر ملت ایران نیز بهخاطر نداشتن جوانان فداکار و مردان مؤمن و رزمندگان مخلصی مثل شماها و بقیه اسرای آزاده عزیز ما سخت گذشت؛ اما صبر و مقاومت و توکل به خدا، همهچیز را در جهت مصلحت ملت ایران و مصلحت صابران پیش برد. این هم تجربهای شد. خدای متعال فرموده است:
«انّ مع العسر یسرا»
هر سختی، اگر صبر کنید، یک آسانی بهدنبال خود دارد. ما ملت، این را در این دهدوازده سال، مکرر تجربه کردهایم؛ این هم تجربه دیگری شد. خدا را به این خاطر شکر میکنیم. امیدواریم که انشاءالله بقیه اسرای عزیز و آزادمردان و آزادگان نور چشم ما و نور چشم ملت ایران زودتر بیایند. شما ذخیره بزرگ الهی و یک ثروت عظیم انسانی هستید که در دست دشمن غصب شده بودید. خدای متعال شما را به ملت و به این کشور اسلامی برگرداند. انشاءالله همه بتوانیم وظایفمان را انجام بدهیم.
حکم حضرت آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب به حجتالاسلام سیدعلیاکبر ابوترابی برای نمایندگی ایشان در امور آزادگان ـ سال 1369
بسمهتعالی
جناب حجتالاسلام آقای سید علیاکبر ابوترابی دامتافاضاته
با سلام و تحیت، خدا را سپاسگزارم که دوران مرارتبار اسارت، آزادگان سرافراز عزیز ما را مستحکمتر و آمادهتر و در مدارج کمال انسانی برتر و والاتر ساخت و شما که قریب ده سال در کوره شداید گداخته و جوهر پاک خود را نمایان ساخته و بر افتخار مجاهدات خود در دوران اختناق و پساز پیروزی انقلاب، فصل جدید و درخشانی افزودهاید، بحمدالله سهم وافری از برکات برهه دهساله داشتهاید و امید است همواره در صراط مستقیم حق و صدق، که پوینده آن میباشید، به توفیقات الهی نایل گردید.
اینجانب با توجه به خدمات جنابعالی در دوران دهساله اسارت و آشنایی با مسائل آزادگان عزیز، شما را به نمایندگی خود در امور آزادگان منصوب میکنم تا با ایجاد رابطهای مستمر و منضبط با آزادگان سرافراز به تأمین نیازهای معنوی و فکری و حفظ روحیه انقلابی آنان بپردازید و در سایه همکاری با ستاد امور آزادگان و سایر مراجع و مراکزی که در امر آزادگان فعالاند پیگیر نیازمندیهای این عزیزان باشید.
انشاءالله آزادگان عزیز، که حقاً ذخایر این ملتاند، بتوانند مسئولیت شرکت در بازسازی کشور و همکاری در پیشبرد جامعه انقلابی ما بهسمت اهداف الهی و انقلابی را نیز به بهترین وجه بهانجام برسانند. توفیقات شما و برادران شاغل را در ستاد مزبور از خداوند متعال خواستارم.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار جمعی از خانوادههای شهدا و آزادگان، 1369/08/02
آزادگان کسانی هستند که افتخار سالهای پُربرکت و پُراَجر دوران زندگی جوانی خودشان را همراه دارند و یاد روزها و ساعتها و لحظههای دشوار و پُرخاطرهای را برای ما زنده میکنند. هر ساعتی که شما گذراندید، پیش خدا محفوظ است. آن شبهای طولانی و پُررنج، آن روزهای پُرهراس و دشوار، آن سختیها و فشارها، آن مرعوبیتها، آن گرسنگی و سرما و گرما، آن دوری و غربت و جفاکشیدنِ از نااهلان و ایستادگی در مقابل خواست دشمنان خدا و همه این ساعتها و لحظهها و رنجها، در دیوان الهی محفوظ است. خیال نکنید که اینها از بین رفت، همه اینها مثل یک نوار صوت و تصویر مانده است؛ یک لحظه از این لحظات از بین نرفته و پیش خدا موجود است.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار با جمعی از آزادگان استان تهران، 1370/05/25
شما با این تجربه سنگینی که پشت سر گذاشتهاید، باید هریک همانند ستارهای بدرخشید و مظهر و سرمشق وفاداری به آرمانهای اسلامی و اصرار بر پیمودن راه انقلاب و کانون روشنگری علیه مطامع استکبار باشید.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار جمعی از خانوادههای شهدای استان لرستان، 1370/05/30
در کنار شهدای عزیز ما و خانوادههایشان، شهیدان زنده انقلاب، یعنی جانبازان و خانوادههای آنان هستند؛ آن زجرکشیدهها، آن کسانی که سلامت خودشان را در راه خدا دادهاند. در کنار آنها، این آزادگان عزیز ما هستند که سالهای متمادی در جبهه مقدم، یعنی در زندانها و اسارتگاههای عراق، از شما و از آرمانهای شما و شهیدانتان دفاع کردند و عزت اسلام را حفظ نمودند. این صبر خانوادههای آزادگان، در پیش پروردگار و اولیائش، چیزی بزرگ و مستوجب ثواب عظیمی است.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار جمعی از خانوادههای شهدای قم، 1370/11/30
مسئله آزادگان مسئله بزرگی است. به فیلمهای تبلیغاتی غربیها و دیگران درزمینه مسائل نظامی و مسائل مربوط به اسارتهایشان نگاه نکنید. هیچ ملتی نتوانسته است از قشرهای مختلف، مجموعهای جوان و رزمنده بهوجود آوَرد که در سختترین شرایطِ اسارت، شخصیت انقلابی و ایمانی و روح رزمندگی را آنچنان حفظ کنند که آزادگان ما در دوران اسارت حفظ کردند؛ درحالیکه یقیناً آنچه ملت ایران از حوادث دوران اسارت این عزیزان میداند، بخشی از مجموعه عظیمی از حوادث است.
مگر میشود این حادثه را تشریح کرد؟ مگر رنجهای لحظهلحظه اسارت را میشود در کلمات گنجاند، یا با زبان ادبیات و هنر تبیین کرد؟ شنیدن، مانند دیدن و لمسکردن نیست. اینها ایستادگی و مقاومت کردند. شاید در آن لحظهای که آزادگان عزیز ما در اردوگاههایی با نگهبانان غلاظ و شداد دشمن روبهرو بودند و ایستادگی میکردند، بعضی از آنها امیدی هم به آزادی خودشان نداشتند. شاید در میان آنها کسانی هم بودند که خسته میشدند و میگفتند تا کی؟ اما سنت الهی این است که
«فانّ مع العسر یسرا، انّ مع العسر یسرا».
اگر سختیها را تحمل کردید، خدای متعال درهای فَرَج را خواهد گشود.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در مراسم سومین سالگرد رحلت امام خمینی(رحمهلله) ، 1371/03/14
در این چند سال، پیروزیهای گوناگونی برای ملت ما پیش آمد. آزادی آزادگان عزیز ما، که اسارتشان یکی از غصههای این ملت بود، یکی از این پاداشهای الهی بود. متجاوز شناختهشدن رژیم جنگطلب عراق در محافل جهانی، یکی دیگر از پاداشهای خدا بود؛ این، حقانیت انقلاب و ملت ایران را ثابت کرد.
بهطور ویژه، لازم میدانم از خانوادههای عزیز شهدای عالیقدرمان، از جانبازان عزیزمان، از خانوادههای آنها، از آزادگانمان که رنجها کشیدند و خانوادههای آنها، و از خانوادههای مفقودین عزیزمان صمیمانه تشکر کنم. شما بحمدالله در همان موضعی که انقلاب از شما انتظار دارد ایستادید.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار جمعی از آزادگان، 1371/05/26
مرارتها و سختیهای دوران اسارت، روحیه و اراده آزادگان را برای پیشرفت بهسمت اهداف انقلاب آماده و قوی کرده است. آزادگان در زمره بهترین سربازان انقلاب، آزمودهترین فرزندان این ملت و شایستهترین افراد برای دفاع از انقلاب و نظام جمهوری اسلامی هستند و مورد امید و اعتماد نظام محسوب میشوند، زیرا در راه حفظ این نظام در روزهای سخت خود را تجربه کرده و آزمایش دشواری را با سربلندی به انجام رساندهاند، لذا در میدان سازندگی کشور و دفاع از انقلاب و ارزشهای اسلامی باید بهطورِجدی آزادگان موردِ توجه قرار گیرند.
انقلاب اسلامی مربوط به زمان خاصی نیست، انقلاب ما ناشی از ایمان، اعتقاد و دین یک ملت است و فاصله انسان با دین بهحسبِ زمان کم و زیاد نمیشود؛ لذا این تصور که با دورشدن از مبدأ پیروزی انقلاب، انقلابیگریِ ما نیز ضعیف خواهد شد برداشتی اشتباه است و آزادگان باید با نشاط، اتکا به خدا و ثابتقدمیِ خود در صحنههای انقلاب دربرابر این تفکر بایستند.
آزادگان بهعنوان عناصر خودی، اصلی، حقیقی و وابسته به اسلام و انقلاب باید با امید و خوشبینی نسبت به آینده همواره در صحنههای مختلف انقلاب حضور داشته باشند و با بهرهگرفتن از ذخیره بزرگ معنوی، که در دوران اسارت اندوختهاند، به مجاهدت خود در راه خدا ادامه دهند.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار جمعی از آزادگان، 1371/05/26
روزی بود که وقتی نام آزادگان و گروگانهای عزیز ما در دست دشمن، یعنی شما، برده میشد، دل را غبار غم و اندوه میپوشاند. یک فضای یأسآلود بر دلها حاکم بود. واقعاً انسان نمیدانست که سرنوشت این عزیزان، این جوانان پاکیزه و مطهر، این فداکاران میدان جنگ، در دست آن رژیم قسىالقلب و دور از انسانیت، چگونه خواهد شد و به کجا خواهد رسید. من فراموش نمیکنم در ماههای رمضان، وقتی که این دعای شریف را میخواندیم:
«اَللهمَ فُک کُل اَسیر»، قلب من مورد هجوم غمهای گوناگونی قرار میگرفت؛
غمِ اسیران، غمِ پدران و مادران و همسران و فرزندان؛ غمِ آن لحظههایی که ما بهتفصیل نمیدانستیم چگونه است، اما میدانستیم که چقدر تلخ است، قلبمان را میفشرد و از اعماق قلب، این دعا را عرض میکردیم و فقط امید ما به معجزنمایی ذات مقدس احدیت جلتعظمته بود، و الا اسباب عادی، روال قضایا را طور دیگری نشان میداد. اینکه اسیرانِ پاکنهاد و فداکار ملت ایران، به تعداد دهها هزار، بیحرف و بهانه، در مدتی کوتاه، آنهم با ابتکار دشمن و با شروع او، راه بیفتند و به داخل کشور بیایند، جزو رؤیاهایی بود که بهنظر ما، جز با قدرت استثنایی خدا، امکانپذیر نبود. و الا، همهچیز تابع قدرت خداست. نَفَسهای ما هم با قدرت الهی آمدورفت میکند. این، فقط با یک قدرتنمایی استثنایی قابلتأمین بود ولاغیر.
بارها فکر میکردیم که اگر روزی جنگ هم تمام شود، این رژیم بهانهگیرِ بداخلاقِ قسىالقلب تا بخواهد پنجاه هزار شصت هزار جوان رزمنده ما را به ما برگرداند، سالها طول خواهد داد. کمااینکه امروز میبینید تعدادی از اسرای ما، بهاحتمالِزیاد، باقی ماندهاند؛ البته ما تعدادشان را نمیدانیم، اما حدس قوی میزنیم که تعدادی از عزیزان ما هنوز در چنگ دشمن باشند. همین حالا میبینید چطور رفتار میکنند، با چه بهانهگیریهایی، با چه اذیتکردنهایی و با چه بداخلاقیهایی در عرف بینالمللی! اینها که عادی نیستند. اینها اگر میخواستند پنجاه هزار شصت هزار اسیر را در حال عادی برگردانند، چقدر خون دل داشت، چقدر زحمت داشت، چقدر طول میدادند! ممکن بود ده سال پانزده سال همین کار را بهطول بکشانند، اما قدرتالهی، پا در میان گذاشت و یک بار دیگر لطف خدا بر ملت ایران چهره روشن خود را نشان داد و کاری به این عظمت، در مدتی کوتاه، با آسانترین شکل انجام گرفت. چند ده هزار از فرزندان و جگرگوشگان این ملت و عزیزان دورازوطن و یوسفهای دورمانده از یعقوب به فاصله کوتاهی وارد این کشور شدند. این حادثه، درس است.
یأس موجب میشود که بعضی وارد میدان نشوند. یأس را باید از خود دور کرد. شما روزی که در زندانهای رژیم بعثىِ خشن بودید، هرچه نگاه میکردید، جلوی چشمتان تاریکی بود. از آن مأمورِ شلاقبهدستِ خشن و آن درجهدار غلیظ بعثی بگیرید تا خودِ صدام حسین، یکی پساز دیگری، با شما کأنه دشمن شخصی و خونی و پدری بودند. دست هرکدامشان میافتادید، بر شما آزار و شکنجه و فشاری وارد میکردند. اینطور نبود؟ همه فضا تیره و تار بود. ما هم که اینجا، دور از شما، در خانه نشسته بودیم و غمِ فقدان شما برادران را داشتیم، همهمان اینطور بودیم. من خودم شخصاً همین احساسات را داشتم و میدانم که اکثر ملت ایران هم این احساسات را داشتند، حالا چه در خانه یا فامیلشان اسیری بود، چه نبود، همه این احساسات را داشتند.
لحظهلحظه دوران اسارت شما، صدقه است. لحظهلحظه صدقه است! آن لحظههای پررنجی که شما گذراندید، یک سرمایه شد؛ یعنی، شما بهعنوان یک آزاده، یازده سال، ده سال، هشت سال، پنج سال، هرچه که در اسارت بودید، ذخیرهای از رنجها، برایتان فراهم آورد، هم از جنبه فردی، هم از جنبه اجتماعی و عمومی. این مطلب قابلتأمل است.
آزادگان بهترین سربازان انقلاباند، آزادگان آزمودهترین فرزندان این ملتاند، آزادگان شایستهترین افراد برای دفاع از انقلاب و نظام جمهوری اسلامیاند، آزادگان مورد امید و اعتماد این نظام بهحساب میآیند و باید برای کارهای آینده هم بهحساب بیایند.
اگر دشمنی در مقابل انقلاب یا در مقابل نظام جمهوری اسلامی قد عَلَم کند، اول کسی که باید مشت بر سینه او بزند آزاده است، چون آزاده بیشتر از همه، برای حفظ این نظام رنج کشیده است، او بیشتر از همه تجربه کرده است، خودش را بهتر میشناسد و محنتپذیری خود را در روزهای سخت آزمایش کرده است.
آزادگان، هم در میدان سازندگی کشور باید مورد تکیه قرار گیرند و هم در میدان دفاع از انقلاب. این، آن چیزی است که شما بهعنوان آزاده و بهعنوان یک مسلمان انقلابی از خودتان باید توقع داشته باشید؛ باید در مقابل دشمنان و بدگویان و طعنهزنان انقلاب بایستید.
بهعنوان یک عنصرِ خودىِ اصلىِ حقیقی وابسته به اسلام و انقلاب، همواره در این میدان باید باقی بمانید و بنده میدانم که باقی میمانید. آن کس که مثل شما این آزمایشهای سخت را از سر گذرانده است، بیشاز همه، چشمش به رحمت خدا باز است. چه انسانهای شایسته و شریفی را ما در بین آزادگانمان مشاهده کردیم و دیدیم! چه روحهای لطیفی! چه انسانهای آزمودهای!
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در حسینیه عاشقان کربلای سارى، 1374/07/23
من نمیدانم خدای عظیم، خدایی که همه عظمتهای عالم از وجود او ناشی میشود، وقتی چیزی را عظیم بخواند، آن چیز چقدر عظمت پیدا میکند، اجر جانبازان همین است؛ اینها ارزشهای الهی است. بازماندگان شهدا و کسان جانبازان و افرادی که بهنحوی مصیبت مجاهدت را چشیدهاند که لفظ ایثارگران به آنها اطلاق میشود و لفظ درستی است، چراکه آزادگان و مفقودان و خانوادههایشان واقعاً ایثارگر بودهاند.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار با جمعی از آزادگان و اقشار مختلف مردم، 1377/05/27
ایستادگی و مقاومت آزادگان سرافراز ما درطول سالهای سخت اسارت، ملت ایران را روسفید و سربلند کرد و ما بازگشت پیروزمندانه آنان به میهن اسلامی را حادثهای میدانیم که دست قدرت الهی آن را رقم زد. بنابراین یکایک ملت ایران باید این خاطره و خاطرات شبیه آن را زنده نگه دارند و آنها را قدر بدانند.
بهترین، فداکارترین، پاکترین، بااخلاصترین و ارزشمندترین فرزندان یک ملت کسانی هستند که در مواقع سختی فداکاری میکنند، از خود ایستادگی نشان میدهند و از آبروی کشور، استقلال و هویت ملی خویش دفاع میکنند و اینها در ایران اسلامی، همان جوانان فداکاری هستند که با ایستادگی در مقابل دشمن، برای ملت خود افتخار و سربلندی به ارمغان آوردند.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار جمعی از آزادگان، 1377/05/27
این روزها یکی از خاطرههای بزرگ تاریخ انقلاب، بلکه تاریخ کشور ایران شکل گرفته است و آن خاطره بازگشت پیروزمندانه آزادگان سرافراز ماست. عقیده بنده این است که یکایک ملت ایران باید این خاطره و خاطرههای شبیه آن را دائماً در ذهن خودشان داشته باشند. قضیه برگشتن اسرای ایرانی، که بهحق لقب «آزاده» را به آنها دادهاند، یک حادثه الهی بود. دست قدرت پروردگار بود که این حادثه را شکل داد و ایستادگی و مقاومت آزادگان سرافراز ما درطول سالهای سخت اسارت در دست دشمن ملت ایران را روسفید و سربلند کرد. البته اجر این محنتها و سختیها را فقط شکرگزاری خدای متعال میتواند بدهد. ما قابل نیستیم که از آزادگان و ایثارگران تشکر کنیم، اجر آنها با خداست، اما درعینحال، همه ملت ایران در همهجای کشور، باید لحظهای این فداکاریها را فراموش نکنند.
همه ملت ایران وظیفه دارند که از عناصر فداکار و ایثارگر، قلباً و لساناً متشکر باشند. ما همه زیر بار منت این ایثارگران هستیم.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار با آزاده شهید سرلشکر خلبان لشکری، 1377/01/19
خدای متعال را با همه وجود و از اعماق دل و جان سپاسگزارم که بحمداللَّه این نقطه غمانگیز همیشگی را در خاطر و ذهن ما و ملت ایران زدود و شما عزیزان میهن و آزادگان عزیز را که در دشوارترین شرایط، حقیقتاً سربازان فداکار انقلاب و اسلام بودید، به آغوش میهن و آغوش خانواده برگرداند. این ساعت که شما را ملاقات میکنم، برای من ساعتی بسیار عزیز و گرامی است. البته شما این را بدانید، شاید هم میدانید، که بنده و مسؤولین و شاید بسیاری از ملت ایران، کمتر وقتی بوده که از یادتان غافل باشیم و بهخاطر ناراحتی شما عزیزان و خانوادههایتان، رنج نبریم. حقیقتاً در دلهای مسؤولین بهخاطر وجود عزیزان ما در چنگال دشمنانی که حتّی به قواعد جنگ هم پایبند نیستند، یک غصه دائمی وجود داشت؛ ولیکن فعلاً این برای شما اهمیت زیادی ندارد. آن چیزی که بیشتر از همه اهمیت دارد، این است که بدانید لحظهلحظه رنجهای طولانیتان پیش خدای متعال، ثبت و محفوظ است.
هیچ کس نمیتواند لحظههای ناراحتی طولانی شما را توصیف کند. نه انسانهایی که آن چیزها را درک نکردند، میتوانند بفهمند، نه زبانها میتوانند آن را درست بیان کنند. لمس ناراحتیها و رنجها چیز دیگری است. شنیدن آنها از زبان دیگران، نمیتواند آنچه را که بر انسان رنجدیده گذشته، تصویر کند. اما در پیشگاه خدا اینطور نیست، در پیش کرامالکاتبین اینگونه نیست. در قیامت، عین عمل شما آنجا حاضر میشود
«فمن یعمل مثقال ذرّه خیراً یره» (۲۲) یعنی انسان، خودِ عمل را آنجا مشاهده میکند!
همان ثانیههای رنج، همان شبهای طولانی، همان تنهاییها، همان دوریها و غربتها، همه آن مصیبتهایی که برای انسان در زندان دشمن وجود دارد - آن اهانتها، آن تحقیرها، آن بیخبریها، آن نگرانیها و دلهرهها، آن یاد زن و فرزند و پدر و مادر و عزیزان، آن امیدهایی که انسان میبیند کأنّه رفتهرفته از افق دیدش، کمرنگ و خاموش میشوند و خود این، بزرگترین مصیبتهاست. همه این چیزهای غیرقابل تصویر، عیناً در پیش پروردگار و در محضر ذات مقدّس الهی، حضور پیدا میکنند. عین آن صبری که شما کردید، حضور پیدا میکند - تجسّم اعمال - عمل پیش خدای متعال محفوظ است. حسنه محفوظ است و خدای متعال، آن حسنه را در قیامت به شما برمیگرداند و آن، هنگامی است که شما از همیشه بیشتر به چنین چیزی نیازمندید! تنها توصیهای که من به شما میکنم این است که عزیزان! حسنات را برای خودتان حفظ کنید. مبادا خدای نکرده در طول زندگی به خاطر چیزهایی، چیزی از این حسنات، از دست برود؛ حیف است. اینها - این صبری که شما کردید - ذخیرههای بسیار ارزشمندی است. تعبیری در عربی هست که میگوید:
«ذهب العنا و بقی الاجر».(۲۳) سختیها مثل همه چیز عالم، گذراست.
خوشی هم میگذرد، سختی هم میگذرد. همه زندگی میگذرد. خوب؛ این سختیها تمام شد، اما آن اجرها همه باقی مانده است. برای انسان خیلی قیمتی است که ببیند آن اجرها، آن پاداشهای الهی، آن سپاسی که پروردگار عالم به خاطر تحمّل این صبر و این رنج کشیدن از شما دارد، برای شما باقی است. انشاءاللَّه خداوند اجر شما را زیاد کند، آن را پیش خودش محفوظ بدارد، ثوابهای زیادی به شما عنایت کند، شما را انشاءاللَّه برای استقبال از یک زندگی شیرین در آینده - در میان عزیزانتان – سالهای طولانی، مداوم و از همه جهت آماده کند و انشاءاللَّه وسایل رفاه و آسایش و راحتىِ خیال و فکر شما را به جبران آن سختیها فراهم نماید.
همه شما، بهخصوص آنهایی که زیاد ماندند، رمز مقاومت و ایستادگی هستید. شما نشان دهنده این حقیقت هستید که رنجها میگذرد و اجرها میماند. از همه بیشتر غم و رنج این آقای لشکری بود که ما هر وقت به یاد ایشان میافتادیم، حقیقتاً غمی دلمان را میگرفت. هجدهنوزده سال، زمان بلندی است؛ زمان کمی نیست که ایشان در چنگ دشمن بودند و بحمداللَّه صبر و استقامت کردند. امیدواریم خدای متعال به همه شما اجر دهد و موفّقتان بدارد و انشاءاللَّه خانوادههای شما، فرزندان و کسان و والدینتان، را مشمول رحمت و خیر کند. عین این ثواب و اجری را که خدای متعال به شما میدهد، به کسان شما هم میدهد؛ چون آنها هم خیلی رنج کشیدند، خیلی زجر کشیدند. گاهی میشود آن کسی که خودش در زندان است و از میهن عزیز و خانوادهاش دور است، کمتر رنج میکشد، تا کسانی که در انتظار او هستند و جای خالیاش را دائماً میبینند. آنها هم خیلی رنج کشیدند. خداوند انشاءاللَّه به آنها هم اجری وافر عطا کند، که حتماً هم عطا خواهد کرد، انشاءاللَّه موفّق باشید.
پیام حضرت آیتالله خامنهای به کنگره بزرگداشت آزادگان و حجتالاسلام ابوترابی، 1381/05/24
سالهای مجاهدت خاموش و دشوار آزادگان عزیز ما در اسارتگاههای عراق ازجمله مقاطع فراموشنشدنی تاریخ پرشکوه ما است. لحظهلحظه آن روزها و شبهای فراموشنشدنی، سرشار از درس و خاطره و افتخار است.
ملت ما از این گنجینه پربار خواهد توانست همچون ذخیرهای فرهنگی برای تقویت ایمان و مقاومت و امید برای نسلهای آینده بهره گیرد. شهیدان مظلومی که در آن دوران پرمرارت جان باختند در شمار سرافرازترین شهدای دوران جنگ تحمیلی قرار دارند و یاد گرامی عالم مجاهد بزرگوار مرحوم حجتالاسلام آقای سید علیاکبر ابوترابی، که اردوگاههای اسارت را به مدرسه بزرگی از تقوا و آگاهی و استقامت تبدیل کرده بود، همواره در چشم ملت ایران گرامی و پایدار است. آزادگان عزیز میتوانند با زندهنگهداشتن آن ذخائر معنوی و آن خاطرههای پرشکوه، رسالت دینی و انقلابی خود را همچنان حفظ کنند. توفیق همگان را از خداوند متعال مسئلت میکنم.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار جمعی از ایثارگران و خانوادههای شهدای استان کرمان، 1384/02/12
استان کرمان با بیشاز شش هزار شهید و حدود 25 هزار ایثارگر، شامل شهید و جانباز و آزاده، و با داشتن شهدای عالیمقام و نامدار، از قبیل شهید باهنر، و با چهرههای ماندگاری در میان آزادگان مثل شهید محمد شهسواری، که یاد و خاطره و صدای او همچنان در گوش همه ما هست، و با داشتن روستاها و بخشهایی که در تقدیم شهیدان رتبه اول را در کشور احراز کردهاند، مثل رابر و روستای گُنجان، یک استان ممتاز است.
خلاصه بیانات حضرت آیتالله خامنهای در دیدار با جمعی از آزادگان، 1391/05/25
دوران اسارت، کوتاهشده قرنهایی است که انسانهای بااستعداد را تبدیل کرده است به الماسهای درخشان، آزادگان. خوشوقتم از دیدار امروز و متأسفم از اینکه کم توفیق پیدا کردیم شما عزیزان آزاده را در جلساتی شبیه به این زیارت کنیم. بهوسیله جمع شما در این جلسه معنوی و صمیمی و برادرانه، سلام عرض میکنم به همه آزادگان سراسر کشور، قریب چهل هزار آزاده باارزش و رنجدیده و تربیتشده در دوران سختی.
مسئله اسارت از ابعاد مختلفی قابلتوجه است، یکی از ابعاد، همین خاطرات باارزشی است که دوستان بیان کردید. البته بنده تعدادی از کتابهای مربوط به خاطرات آزادگان را و همچنین آنچهکه مربوط است به سید عزیز بزرگوار ما، سید آزادگان مرحوم آقای ابوترابی، مطالعه کردهام. میتوان حدس زد که آنچه در خلال بیانات و نوشتهها درمورد دوران اسارت گفته شده است، یک بخش کوچکی است از یک داستان بلند و ما همچنان احتیاج داریم که این داستان بلند را بشنویم.
من همینجا عرض بکنم که انصافاً درطول این بیستودوسالی که از بازگشت اسیران عزیز ما و آزادگان بلندآوازه ما میگذرد، کمکاری صورت گرفته. ما باید چندینبرابرِ آنچهکه تاکنون کتاب نوشته شده است، دراینخصوص کتاب داشته باشیم؛ ما باید فیلمهای هنری برجستهای از وضع آزادگانمان در اردوگاهها و زندانها داشته باشیم. شما ببینید غربیها و مؤسسات بزرگ فیلمسازی چقدر راجعبه ماجراهای اسارتهایی که در جنگ دوم یا جنگ اول داشتند، فیلم تهیه کردند، فیلمهای خوب، فیلمهای برجسته، درحالیکه آنچه در آن فیلمها وجود دارد، نشاندهنده روحیات مادی آن اسیرانی است که گرفتار شده بودند که در زندگی آنها، در حرفه آنها، در معاملات آنها بهچشم میخورد. همچنانکه شنیدم مأمور صلیبسرخ به آزادگان ما در دوران اسارت میگفته است که ما وقتی به اردوگاههای اسیران جنگ در کشورهای دیگر میرویم، سرخوردگی و افسردگی و خودزنی و خودکشی و اینها مشاهده میکنیم، چرا شما ندارید؟ او باید این سؤال را میکرد. جوابش معلوم است، وقتی دل با معنویت آشنا نبود، با خدا آشنا نبود، نتیجهاش همان است. وقتی دل با خدا آشنا بود، وقتی احساس ارتباط کرد، وقتی احساس اعتماد کرد، وقتی خود را تنها ندید، وقتی در درون سلولهای تنگ و شکنجهبار، بهشت معنوی را با خود مشاهده کرد، آنچنان که در بیانات این عزیزان بود و در خاطراتی که نوشته شده هست، دیگر افسردگی جایی ندارد، سرخوردگی جایی ندارد، خودکشی معنا ندارد. این یک بخش از قضیه است که ما باید از ذرهذره این بحر عمیق و وسیع، که زندگی آزادگان است، بیشتر از این مطلع باشیم که مطلع نیستیم. فیلمهای خوبی باید ساخته شود، کتابهای خوبی باید نوشته شود، خاطرهها باید گفته شود. همین خاطرههایی که امروز گفته شد، یک دنیا حرف در اینها هست؛ چقدر خوب است که اینها پخش شود. من نظرم این است که همین خاطراتی که امروز گفته شد، عیناً در صداوسیما منتشر شود، پخش شود تا مردم بشنوند. اینها ذخائر ماست، اینها سرمایههای ماست، همین سرمایههاست که اسلام را نگه داشت، شیعه را نگه داشت، جمهوری اسلامی را به قدرت و عزت رساند، ملت ایران را در دنیا سرافراز کرد. این یک بُعد قضیه است، بعد دیگر قضیه، مسئله عبرت و سنت الهی است.
من عقیده دارم و تأکید میکنم که حتماً ماجراهای اسارت گفته شود، نوشته شود، به تصویر کشیده شود، کارهای هنری فاخر بر روی آن انجام بگیرد. این معنایش حمایت از یک قشر، دفاع از یک حادثه نیست، این معنایش امضاکردن و محکم و قطعیکردن سند پیروزی ملت ایران است و این کار باید انجام بگیرد. من از هنرمندان کشورمان و از مسئولان رسانهها میخواهم که این کار را بکنند و شما باید کمک کنید. خوشبختانه آنطور که حالا از بیانات دوستان استفاده شد و بنده هم بیاطلاع نیستم، سندهای زیادی وجود دارد، بعلاوه خود شما سندهای زنده هستید، از حافظهها کمک بگیرید، بدون کموزیاد، بدون افراط و تفریط، آنچهکه واقع شده بگویید. وقتی این با بیان هنری همراه شود، در دلها و روحیهها غوغا میکند؛ این هم یک بعد قضیه اسارت شما و آزادگی شماست.
یک بُعد هم، بعد ثواب الهی است. آن روزی که اولْبار آزادگان عزیز وارد کشور شده بودند و یک جماعتی از آنها، شاید چند هزار نفر، در همین حسینیه خدمتشان رسیدیم و آنها را ملاقات کردیم و سید عزیزِ بزرگوارمان مرحوم آقای ابوترابی سخنرانی کرد، من از دیدن این منظره و این جوانها و بازیافت این ارزشهای بزرگ که برگشته بودند، قلبم خیلی متلاطم بود، گفتم که بدانید لحظهلحظه عمر شما در دیوان الهی محفوظ است؛ الان هم بر همان عقیده هستم. این لحظهلحظهها پیش خدای متعال محفوظ است، لحظههایی که قابلتوصیف نیست، با هیچ بیانی نمیتوان عمق آن را آشکار کرد و شما سالها چنین ساعات و لحظاتی را گذراندید. یک دانه از مجاهدتهای شما، یکلحظه از لحظات سختی شما از دیوان الهی ساقطشده نیست؛ ما فراموش میکنیم، خود شما فراموش میکنید، اما کرامالکاتبین الهی فراموش نمیکنند، آن مجاهدتها محفوظ است. منتها سعی کنید اینها را حفظ کنید؛ این دیگر، هم نصیحت به خود ماست، هم نصیحت به شما عزیزان است.
اجر آزادگان یک طرف، اجر خانوادهها، همسران، فرزندان، پدرها، مادرها و نزدیکان یک طرف. ما گاهی که توفیق پیدا میکردیم در خانه شهیدی با پدر و مادر یا کسان اسیری ملاقات کنیم، انسان میفهمید که این خانواده اسیر چه حالی دارند، چه احساسی دارند؛ احساس آنها سختتر و تلختر از احساس خانواده شهید بود.
برادر یک اسیر مفقودالاثری به من گفت:
شما دیدید که خانوادههایی که یک جوانی در جبهه دارند، شب عملیات چه حالی دارند؟
راست میگفت دیگر؛ شب عملیات که میشد و همه میفهمیدند امشب عملیات است، آن خانوادههایی که یک جوانی در جبهه داشتند، دلشان متلاطم بود. این برادرِ آن مفقودالاثر به من گفت که برای ما هر شب، شب عملیات است، هر شب دلمان متلاطم است که او در چه حالی است، در چه وضعی است و امروز چه خواهد شد؛ این سختیهایی است که خانوادهها تحمل کردند، لذا اجر آنها هم خیلی والا و بلند است.
یک ملت عزتش، قدرتش، صدرنشینانش در تاریخ به مجاهدت فرزندانش بستگی دارد. این مجاهدت گاهی در جبهه است، گاهی در میدان اسارت است. با این قهرمانیهایی که شماها در میدان اسارت نشان دادید، این استقامتها، این ایستادگیها. خب، کسانی در همان دوران شهید شدند، شهید تندگویان و بسیاری از شهدای دیگری که از اسارت برنگشتند؛ اکثراً هم با سرافرازی برگشتند. امیدواریم خدای متعال اجر شما را محفوظ بدارد و آن کسانی که در این دوران تأثیرگذار بودند، خدمتگزار بودند، دیگران را هدایت کردند و در رأس همه، سید بزرگوار عزیز ما، مرحوم آقای ابوترابی، انشاءالله خداوند درجاتشان را عالی کند.
همچنان که ستاره صبح امید درخشید، یک بار در انقلاب اسلامی، یک بار در جنگ تحمیلی، یک بار در زندگی شما آزادگان، در این قضیه هم قطعاً شفق امید خواهد درخشید و قطعاً فلسطین به دست مردم فلسطین برخواهد گشت و این زائده دروغی و جعلی از صحنه جغرافیا محو خواهد شد؛ در این تردیدی نیست.
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ قابل بازیابی از https://farsi.khamenei.ir
فرزانه قلعهقوند