درمانگاه
در اردوگاه عنبر (←اردوگاه عنبر(اردوگاه 8) یکی از آسایشگاهها به درمانگاه(مَستوصف) اختصاص یافته بود. چند تن از پزشکان ایرانی نیز، که به اسارت درآمده بودند، در درمانگاه زندگی میکردند و به معالجه سایر اسرا میپرداختند. دکتر مجید جلالوند، از پزشکان ارتش جمهوری اسلامی، که در این اردوگاه اسیر بود، علیرغم تمام محدودیتها، با همه توان و دلسوزی بسیار خدمات شایانی به اسرا ارائه کرد.
از دیگر پزشکان ایرانی میتوان به دکتر پاکنژاد، دکتر خالقی و دکتر ارشاد اشاره كرد. البته این درمانگاه فاقد هرگونه امکانات اولیه پزشکی مانند کپسول اکسیژن، آمپولهای مسکن و... بود و بههمینعلت اسرای بیمار، همیشه درد زیادی را تحمل میکردند. بهجز بیماران قطع نخاعی، که در 1364 مبادله شدند، دیگر بستریشدهها با تلاش بسیار پزشکان ایرانی در مدت کوتاهی بهبود مییافتند و به آسایشگاه بازمیگشتند.
پزشکی عراقی هفتهای دو روز به اردوگاه میآمد و از هر آسایشگاه یک نفر را ویزیت میکرد؛ البته او پزشک عمومی بود و در مورد بیماریهای تخصصی کار چندانی انجام نمیداد[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ شورای علمی دانشنامه آزادگان.(1399).دانشنامه آزادگان: اسیران ایرانی آزاد شده در جنگ عراق علیه ایران.تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ پیام آزادگان،
سعید نجار