فوت اسیران در حقوق بین الملل
اسیران ممکن است در طول اسارت به علل گوناگونی در اردوگاه ها و بیمارستان های دشمن فوت نمایند. مقررات مندرج د رمواد 120 و 121 عهدنامه سوم ناظر بر این وضعیت و مسائل مربوط به آن است. از آن جمله شرایط تنظیم و تدوین وصیت نامه و تحویل آن به کشور متبوع متوفی، تنظیم گواهی فوت، گواهی فوت باید در اولین فرصت ممکن برای جمع آوری و انتقال اطلاعات رمبوط به اسیران جنگی به دفاتر اطلاعاتی که بدین مظور در هر کشور متخاصم تاسیس می شود، ارسال و اعلام گردد.
ایجاد یک اداره گورستان در هر کشور متخاصم برای انجام کلیه امور مربوط به تدفین یا سوزاندن اجساد، تحقیقات احتمالی قدرت حامی در صورت وقوع مرگ مشکوک.[۱]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از مقاله ضیایی بیگدلی، محمدرضا(1366). حقوق جنگ و رفتار با اسیران جنگی. مجله حقوقی بین المللی،7(8)،165-204.
دبیرخانه ویکی آزادگان