انضباط اسیران جنگی در حقوق بین الملل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
برخورداری [[اسیران جنگ|اسیران]] از حقوق انسانی بدین معنی نیست که آنان دارای مصونیت کیفری باشند، بلکه چنانچه عملی خلاف یا محرمانه را مرتکب شوند، مستحق [[تنبیه انضباطی]] یا مجازات کیفری متناسب خواهد بود. اما اعمالی خلاف یا جرم محسوب می شود که ناقض مقررات حقوق بین الملل و قوانین و مقررات کشور اسیرکننده باشد( مشروط بر اینکه مقررات حقوق داخلی مغایر با مقررات حقوق بین الملل نباشد)و مقررات مذکور صراحتا برای آن اعمال، تنبیه یا مجازات متناسب تعیین کرده باشد. | برخورداری [[اسیران جنگ|اسیران]] از حقوق انسانی بدین معنی نیست که آنان دارای مصونیت کیفری باشند، بلکه چنانچه عملی خلاف یا محرمانه را مرتکب شوند، مستحق [[تنبیه انضباطی]] یا مجازات کیفری متناسب خواهد بود. اما اعمالی خلاف یا جرم محسوب می شود که ناقض مقررات حقوق بین الملل و قوانین و مقررات کشور اسیرکننده باشد( مشروط بر اینکه مقررات حقوق داخلی مغایر با مقررات حقوق بین الملل نباشد)و مقررات مذکور صراحتا برای آن اعمال، تنبیه یا مجازات متناسب تعیین کرده باشد. | ||
== ماده 89 عهدنامه سوم == | |||
به موجب ماده 89 عهد[[نامه]] سوم، تنبیهات انظباطی عبارت است از: جریمه، لغو امتیازات خاص، [[بیگاری]] و بالاخره بازداشت موقت. مدت بازداشت نباید از سی روز تجاوز کند. جرایم و مجازات های کیفری، موضوع مواد 90 تا 180 عهدنامه سوم است.در این مورد اصل مسلم این است که اعمالی باید قانونا جرم و قابل مجازات محسوب شود که اگر این اعمال از سوی عضوی از نیروهای مسلح کشور اسیر کننده صورت می گرفت نیز قابل مجازات بود، از جمله قتل، سرقت ، ضرب و جرح. | به موجب ماده 89 عهد[[نامه]] سوم، تنبیهات انظباطی عبارت است از: جریمه، لغو امتیازات خاص، [[بیگاری]] و بالاخره بازداشت موقت. مدت بازداشت نباید از سی روز تجاوز کند. جرایم و مجازات های کیفری، موضوع مواد 90 تا 180 عهدنامه سوم است.در این مورد اصل مسلم این است که اعمالی باید قانونا جرم و قابل مجازات محسوب شود که اگر این اعمال از سوی عضوی از نیروهای مسلح کشور اسیر کننده صورت می گرفت نیز قابل مجازات بود، از جمله قتل، سرقت ، ضرب و جرح. | ||
با این همه کشوراسیر کننده باید | == [[تنبیه انضباطی]] == | ||
با این همه کشوراسیر کننده باید حتی المقدور سعی کند که به جای مجازات های کیفری، [[تنبیه انضباطی|تنبیه های انضباطی]] را اعمال کند. [[تنبیه انضباطی|تنبیه های انضباطی]] از سوی فرمانده مسئول [[اردوگاه]]، و مجازات های کیفری از طرف یک دادگاه نظامی و پس از دادرسی قانونی باید صادر و اعلام شود. متهم باید امکان دفاع از خود و برخورداری از مساعدت یک وکیل مدافع صلاحیت دار را داشته باشد. [[اسیر جنگی در حقوق بین المللی|اسیر جنگی]] حتی در صورت محکومیت کیفری نیز تحت حمایت حقوق بین الملل باقی خواهد ماند. | |||
مجازات مرگ تنها در صورتی قابل اجراست که حداقل شش ماه از تاریخ صدور حکم آن سپری شده باشد. احکام محکومیت باید به اطلاع [[قدرت حامی اسیران جنگی|قدرت حامی]] برسد. نماینده [[قدرت حامی اسیران جنگی|قدرت حامی]] حق حضور در جلسات دادگاه را خواهد داشت. طبق ماده 49 عهدنامه سوم ژنو ،محکومیت اسیران به خلع یا تنزل درجه نظامی ممنوع می باشد<ref>برگرفته از مقاله ضیایی بیگدلی، محمدرضا(1366). حقوق جنگ و رفتار با اسیران جنگی. مجله حقوقی بین المللی،7(8)،165-204.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[تنبیه انضباطی]] | |||
* [[حقوق بین الملل و اسیران جنگی]] | |||
* [[اسیران جنگ]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references />دبیرخانه ویکی آزادگان | |||
[[رده:انضباط اسیران جنگی در حقوق بین الملل]] | |||
[[رده:حقوق بین الملل و اسیران جنگی]] | |||
[[رده:تنبیه انضباطی]] | |||
[[رده:اسیران جنگ]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۹
برخورداری اسیران از حقوق انسانی بدین معنی نیست که آنان دارای مصونیت کیفری باشند، بلکه چنانچه عملی خلاف یا محرمانه را مرتکب شوند، مستحق تنبیه انضباطی یا مجازات کیفری متناسب خواهد بود. اما اعمالی خلاف یا جرم محسوب می شود که ناقض مقررات حقوق بین الملل و قوانین و مقررات کشور اسیرکننده باشد( مشروط بر اینکه مقررات حقوق داخلی مغایر با مقررات حقوق بین الملل نباشد)و مقررات مذکور صراحتا برای آن اعمال، تنبیه یا مجازات متناسب تعیین کرده باشد.
ماده 89 عهدنامه سوم
به موجب ماده 89 عهدنامه سوم، تنبیهات انظباطی عبارت است از: جریمه، لغو امتیازات خاص، بیگاری و بالاخره بازداشت موقت. مدت بازداشت نباید از سی روز تجاوز کند. جرایم و مجازات های کیفری، موضوع مواد 90 تا 180 عهدنامه سوم است.در این مورد اصل مسلم این است که اعمالی باید قانونا جرم و قابل مجازات محسوب شود که اگر این اعمال از سوی عضوی از نیروهای مسلح کشور اسیر کننده صورت می گرفت نیز قابل مجازات بود، از جمله قتل، سرقت ، ضرب و جرح.
تنبیه انضباطی
با این همه کشوراسیر کننده باید حتی المقدور سعی کند که به جای مجازات های کیفری، تنبیه های انضباطی را اعمال کند. تنبیه های انضباطی از سوی فرمانده مسئول اردوگاه، و مجازات های کیفری از طرف یک دادگاه نظامی و پس از دادرسی قانونی باید صادر و اعلام شود. متهم باید امکان دفاع از خود و برخورداری از مساعدت یک وکیل مدافع صلاحیت دار را داشته باشد. اسیر جنگی حتی در صورت محکومیت کیفری نیز تحت حمایت حقوق بین الملل باقی خواهد ماند.
مجازات مرگ تنها در صورتی قابل اجراست که حداقل شش ماه از تاریخ صدور حکم آن سپری شده باشد. احکام محکومیت باید به اطلاع قدرت حامی برسد. نماینده قدرت حامی حق حضور در جلسات دادگاه را خواهد داشت. طبق ماده 49 عهدنامه سوم ژنو ،محکومیت اسیران به خلع یا تنزل درجه نظامی ممنوع می باشد[۱].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از مقاله ضیایی بیگدلی، محمدرضا(1366). حقوق جنگ و رفتار با اسیران جنگی. مجله حقوقی بین المللی،7(8)،165-204.
دبیرخانه ویکی آزادگان