وقایع و رویدادهای اردوگاه موصل 1: تفاوت میان نسخهها
A-hamidian (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{| class="wikitable" |روز شمار اردوگاه |- |رویدادها و حوادث مهم اردوگاه |- |رویدادها و موقعیت های بحرانی اردوگاه |- |درگیری با عراقی ها در اردوگاه |- |اعتصاب در ارودگاه |} نیز نگاه کنید به اردوگاه موصل 1؛ گاهشمار اردوگاه موصل 1» ایجاد کرد) |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
|روز شمار [[اردوگاه]] | |روز شمار [[اردوگاه]] | ||
|- | |- | ||
|رویدادها و حوادث مهم اردوگاه | |رویدادها و حوادث مهم [[اردوگاه]] | ||
|- | |- | ||
|رویدادها و موقعیت های بحرانی اردوگاه | |رویدادها و موقعیت های بحرانی [[اردوگاه]] | ||
|- | |- | ||
|درگیری با عراقی ها در اردوگاه | |درگیری با عراقی ها در [[اردوگاه]] | ||
|- | |- | ||
|اعتصاب در | |[[اعتصاب در اسارت|اعتصاب]] در [[اردوگاه]] | ||
|} | |} | ||
نیز نگاه کنید به [[اردوگاه موصل 1]] | حوادث و رویدادهای مهم [[اردوگاه موصل 1]](موصل 2 قدیم، معروف به موصل بزرگ) به شرح زیر است: | ||
* [[درگیری هشتم آذرماه 1361 در اردوگاه موصل 1|درگیری هشتم آذر 1361]] با شهادت دو یا چهار نفر و مجروحشدن حدود 100 نفر؛<sup>[1]</sup> در اواخر سال 1361؛ | |||
* [[نقص عضو رضا شریفیراد در اردوگاه موصل 1|درآمدن چشم رضا شریفی]]، آزاده همدانی، بهوسیله کابل در بدو ورود به [[اردوگاه]] در 18 اسفند 1362؛ | |||
* ضربوشتم [[سید آزادگان]]، پساز انتقال به [[اردوگاه]] همراه 50 نفر دیگر در 28 فروردین 1363؛ | |||
* بردن چند نفر از آزادگان به [[زیارت کربلا]] در سالهای1364 و 1365؛[2] | |||
* [[جابجایی و انتقال اسیران|انتقال]] [[سید آزادگان]] از [[اردوگاه موصل 1|موصل 1]] جدید به [[اردوگاه تکریت 5|تکریت 5]] در 13 اردیبهشت 1366؛ | |||
* بردن 13 نفر از آزادگان به کربلا، حدود ده دوازده روز قبل از ماه محرم سال 1366، حدود 25 مرداد؛ | |||
* بریدن گوش یکی از اسرای خبرچین به نام رضا کدخدایی، معروف به رضازاغی، توسط آزادگان با شدتگرفتن آزار و اذیت [[اسرا]] در سال 1366؛ | |||
* سفر زیارتی انبوه به کربلا در دیماه سال 1367؛ | |||
* آمدن ابریشمچی به [[اردوگاه]] در تابستان 1368<ref>حوادث و رویدادهای [[اردوگاه موصل 1]](1384- 1385).آرشیو اسناد و اطلاعات [https://www.mfpa.ir مؤسسه پیام آزادگان]، طرح حماسه، مصاحبه با آزادگان.</ref>. | |||
== پاورقی == | |||
<small>[1]. در اواخر سال 1361، عراقیها تصمیم گرفتند بسیجیها و ارتشیها را از هم جدا کنند و در دو قاطع جدا اسکان بدهند. بچهها میگفتند ما ارتشیها و بسیجیها همهباهم جنگیدیم و حالا هم باید همهباهم یکجا باشیم. بچهها فکر میکردند که اگر بخواهند آنها را از هم جدا کنند، بینشان تفرقه میافتد، بههمیندلیل زیر بار نرفتند. صبح روز دوم آذر درِ اتاقها را روی بچهها باز نکردند و ارشد آسایشگاهها را هم صدا کردند و به طبقه بالا بردند. پدرم آن موقع ارشد آسایشگاه 5 بود، حسابی کتکشان زده بودند. در همچنان به روی بچهها بسته بود و این قضیه شش روز طول کشید. در این مدت، نه آبی میدادند و نه غذایی! هیچی. بچهها هرچه از قبل داشتند استفاده میکردند. آبی را که جمع کرده بودند جیرهبندی میکردند. اسرا بعداز شش روز درِ آسایشگاهها را شکستند. یک شب هم اردوگاه دست بچهها بود. عراقیها جرئت نداشتند داخل بیایند. فردایش حدود 1200 نفر [[نماز]] ظهر و عصر را به جماعت در وسط اردوگاه خواندند. من مکبر بودم. بعداز نماز، سرتیپ عراقی آمد؛ حدود بیست تا سی نفر هم دور و برش بودند. پرسید چرا این کار را کردید؟ گفتیم ما نکردیم، شما خودتان در را روی ما بستید. بعد اشاره کرد و ناگهان درِ اردوگاه باز شد، حدود 300 تا 400 نفر سرباز عراقی با چوب، چماق، میلگرد، شلاق، باتون و هرچه به دستشان رسیده بود ریختند بین بچهها. بچهها داخل آسایشگاهها پخش شدند تا کمتر کتک بخورند، ولی آنها به همهجا سر زدند تا کسی سالم در نرود. پیرمردی اراکی با ما بود که اسمش یادم نیست؛ روی سر این بندهخدا بنزین ریختند و او را گذاشتند وسط آفتاب، بعد او را با بلوکی که به سرش زدند شهید کردند. البته این شورش به نتیجه نرسید و تفکیک این دو گروه انجام شد<ref>احمدی، علیرضا (1384).آرشیو اسناد و اطلاعات [https://www.mfpa.ir مؤسسه پیام آزادگان]،مصاحبه. </ref>.</small> | |||
<small>[2]. بار اول چهار نفر را برای زیارت بردند. در پاییز سال1365 هم آقای ابوترابی و دکتر حسین و دو نفر دیگر را بردند<ref>(علی علیدوست، 1398: 256)</ref>.</small> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
* [[اردوگاه موصل 1]] | |||
* [[گاهشمار اردوگاه موصل 1]] | |||
* [[نقص عضو رضا شریفیراد در اردوگاه موصل 1]] | |||
* [[درگیری هشتم آذرماه 1361 در اردوگاه موصل 1]] | |||
* [[جابجایی و انتقال اسیران]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
[[رده:اردوگاه]] | |||
[[رده:اردوگاه موصل 1]] | |||
[[رده:وقایع مهم اردوگاه موصل 1]] | |||
[[رده:رویدادها و اتفاقات اردوگاه ها]] | |||
[[رده:اعتصاب در اسارت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۴۳
| روز شمار اردوگاه |
| رویدادها و حوادث مهم اردوگاه |
| رویدادها و موقعیت های بحرانی اردوگاه |
| درگیری با عراقی ها در اردوگاه |
| اعتصاب در اردوگاه |
حوادث و رویدادهای مهم اردوگاه موصل 1(موصل 2 قدیم، معروف به موصل بزرگ) به شرح زیر است:
- درگیری هشتم آذر 1361 با شهادت دو یا چهار نفر و مجروحشدن حدود 100 نفر؛[1] در اواخر سال 1361؛
- درآمدن چشم رضا شریفی، آزاده همدانی، بهوسیله کابل در بدو ورود به اردوگاه در 18 اسفند 1362؛
- ضربوشتم سید آزادگان، پساز انتقال به اردوگاه همراه 50 نفر دیگر در 28 فروردین 1363؛
- بردن چند نفر از آزادگان به زیارت کربلا در سالهای1364 و 1365؛[2]
- انتقال سید آزادگان از موصل 1 جدید به تکریت 5 در 13 اردیبهشت 1366؛
- بردن 13 نفر از آزادگان به کربلا، حدود ده دوازده روز قبل از ماه محرم سال 1366، حدود 25 مرداد؛
- بریدن گوش یکی از اسرای خبرچین به نام رضا کدخدایی، معروف به رضازاغی، توسط آزادگان با شدتگرفتن آزار و اذیت اسرا در سال 1366؛
- سفر زیارتی انبوه به کربلا در دیماه سال 1367؛
پاورقی
[1]. در اواخر سال 1361، عراقیها تصمیم گرفتند بسیجیها و ارتشیها را از هم جدا کنند و در دو قاطع جدا اسکان بدهند. بچهها میگفتند ما ارتشیها و بسیجیها همهباهم جنگیدیم و حالا هم باید همهباهم یکجا باشیم. بچهها فکر میکردند که اگر بخواهند آنها را از هم جدا کنند، بینشان تفرقه میافتد، بههمیندلیل زیر بار نرفتند. صبح روز دوم آذر درِ اتاقها را روی بچهها باز نکردند و ارشد آسایشگاهها را هم صدا کردند و به طبقه بالا بردند. پدرم آن موقع ارشد آسایشگاه 5 بود، حسابی کتکشان زده بودند. در همچنان به روی بچهها بسته بود و این قضیه شش روز طول کشید. در این مدت، نه آبی میدادند و نه غذایی! هیچی. بچهها هرچه از قبل داشتند استفاده میکردند. آبی را که جمع کرده بودند جیرهبندی میکردند. اسرا بعداز شش روز درِ آسایشگاهها را شکستند. یک شب هم اردوگاه دست بچهها بود. عراقیها جرئت نداشتند داخل بیایند. فردایش حدود 1200 نفر نماز ظهر و عصر را به جماعت در وسط اردوگاه خواندند. من مکبر بودم. بعداز نماز، سرتیپ عراقی آمد؛ حدود بیست تا سی نفر هم دور و برش بودند. پرسید چرا این کار را کردید؟ گفتیم ما نکردیم، شما خودتان در را روی ما بستید. بعد اشاره کرد و ناگهان درِ اردوگاه باز شد، حدود 300 تا 400 نفر سرباز عراقی با چوب، چماق، میلگرد، شلاق، باتون و هرچه به دستشان رسیده بود ریختند بین بچهها. بچهها داخل آسایشگاهها پخش شدند تا کمتر کتک بخورند، ولی آنها به همهجا سر زدند تا کسی سالم در نرود. پیرمردی اراکی با ما بود که اسمش یادم نیست؛ روی سر این بندهخدا بنزین ریختند و او را گذاشتند وسط آفتاب، بعد او را با بلوکی که به سرش زدند شهید کردند. البته این شورش به نتیجه نرسید و تفکیک این دو گروه انجام شد[۲].
[2]. بار اول چهار نفر را برای زیارت بردند. در پاییز سال1365 هم آقای ابوترابی و دکتر حسین و دو نفر دیگر را بردند[۳].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ حوادث و رویدادهای اردوگاه موصل 1(1384- 1385).آرشیو اسناد و اطلاعات مؤسسه پیام آزادگان، طرح حماسه، مصاحبه با آزادگان.
- ↑ احمدی، علیرضا (1384).آرشیو اسناد و اطلاعات مؤسسه پیام آزادگان،مصاحبه.
- ↑ (علی علیدوست، 1398: 256)