صبحانه در اسارت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سالمی‌نژاد<ref>سالمی‌نژاد، عبدالرضا (1386). دانستنی‌های آزادگان، چ دوم. تهران: پیام آزادگان ،ص.79-80.</ref>، در مورد صبحانه [[اسرا]] چنین بیان می‌کند: «صبحانه اسرا، که معمولاً بین ساعت هشت تا نه صبح داده می‌شد، عبارت بود از هشت تا دوازده قاشق سوپ یا دال عدسی یا شوربا که با نصف سهمیه نان روزانه خورده می‌شد... آش یا شوربای صبحانه، در عصر روز قبل تهیه می‌شد و صبح روز بعد، پس از اینکه مقداری گرم می‌شد، بین آسایشگاه‌ها (← [[اردوگاه]] ها)تقسیم می‌گردید. این موضوع در روزهای گرم سال، عامل بسیاری از اسهال‌های گروهی شده بود. نگه‌داری چندین ساعته غذا، بدون رعایت اصول بهداشتی، عامل اصلی وجود بیماری‌ها بود. البته در بعضی [[اردوگاه]] ها، [[آشپز در اردوگاه|آشپز]]<nowiki/>ها، صبح زود بیدار می‌شدند و به طبخ شوربای صبحانه می‌پرداختند.» | سالمی‌نژاد<ref>سالمی‌نژاد، عبدالرضا (1386). دانستنی‌های آزادگان، چ دوم. تهران: [https://www.mfpa.ir/ پیام آزادگان] ،ص.79-80.</ref>، در مورد صبحانه [[اسرا]] چنین بیان می‌کند:<blockquote>«صبحانه اسرا، که معمولاً بین ساعت هشت تا نه صبح داده می‌شد، عبارت بود از هشت تا دوازده قاشق سوپ یا دال عدسی یا شوربا که با نصف سهمیه نان روزانه خورده می‌شد... آش یا شوربای صبحانه، در عصر روز قبل تهیه می‌شد و صبح روز بعد، پس از اینکه مقداری گرم می‌شد، بین آسایشگاه‌ها (← [[اردوگاه]] ها)تقسیم می‌گردید. این موضوع در روزهای گرم سال، عامل بسیاری از اسهال‌های گروهی شده بود. نگه‌داری چندین ساعته غذا، بدون رعایت اصول بهداشتی، عامل اصلی وجود بیماری‌ها بود. البته در بعضی [[اردوگاه]] ها، [[آشپز در اردوگاه|آشپز]]<nowiki/>ها، صبح زود بیدار می‌شدند و به طبخ شوربای صبحانه می‌پرداختند.»</blockquote> جعفری<ref>جعفری، مجتبی (1393). جهنّم تکریت، چ نهم. تهران: سوره مهر،ص.30.</ref> درباره روز دوم [[اسارت و اسیران|اسارت]] خود، در پادگان سپاه یکم ارتش عراق، واقع در شهر العماره، چنین می‌گوید:<blockquote>«صبحانه عبارت بود از ظرفی پر از مخلوط پخته و آبکی برنج و عدس؛ به نام شوربا! بدون قاشق، با تکه‌های کاغذ و کارت شناسایی و بعضی‌ها با پول، آش را خوردند.»</blockquote> | ||
جعفری<ref>جعفری، مجتبی (1393). جهنّم تکریت، چ نهم. تهران: سوره مهر،ص.30.</ref> درباره روز دوم [[اسارت و اسیران|اسارت]] خود، در پادگان سپاه یکم ارتش عراق، واقع در شهر العماره، چنین می‌گوید: «صبحانه عبارت بود از ظرفی پر از مخلوط پخته و آبکی برنج و عدس؛ به نام شوربا! بدون قاشق، با تکه‌های کاغذ و کارت شناسایی و بعضی‌ها با پول، آش را خوردند.» | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۲: | ||
<references />سهیلا علی ین | <references />سهیلا علی ین | ||
{{DEFAULTSORT:صبحانه در اسارت}} | |||
[[رده: | [[رده:صبحانه در اسارت]] | ||
[[رده: | [[رده:تغذیه اسیران]] | ||
[[رده: | [[رده:اسارت و اسیران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۰
سالمی‌نژاد[۱]، در مورد صبحانه اسرا چنین بیان می‌کند:
«صبحانه اسرا، که معمولاً بین ساعت هشت تا نه صبح داده می‌شد، عبارت بود از هشت تا دوازده قاشق سوپ یا دال عدسی یا شوربا که با نصف سهمیه نان روزانه خورده می‌شد... آش یا شوربای صبحانه، در عصر روز قبل تهیه می‌شد و صبح روز بعد، پس از اینکه مقداری گرم می‌شد، بین آسایشگاه‌ها (← اردوگاه ها)تقسیم می‌گردید. این موضوع در روزهای گرم سال، عامل بسیاری از اسهال‌های گروهی شده بود. نگه‌داری چندین ساعته غذا، بدون رعایت اصول بهداشتی، عامل اصلی وجود بیماری‌ها بود. البته در بعضی اردوگاه ها، آشپزها، صبح زود بیدار می‌شدند و به طبخ شوربای صبحانه می‌پرداختند.»
جعفری[۲] درباره روز دوم اسارت خود، در پادگان سپاه یکم ارتش عراق، واقع در شهر العماره، چنین می‌گوید:
«صبحانه عبارت بود از ظرفی پر از مخلوط پخته و آبکی برنج و عدس؛ به نام شوربا! بدون قاشق، با تکه‌های کاغذ و کارت شناسایی و بعضی‌ها با پول، آش را خوردند.»
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ سالمی‌نژاد، عبدالرضا (1386). دانستنی‌های آزادگان، چ دوم. تهران: پیام آزادگان ،ص.79-80.
- ↑ جعفری، مجتبی (1393). جهنّم تکریت، چ نهم. تهران: سوره مهر،ص.30.
سهیلا علی ین