صبحانه در اسارت: تفاوت میان نسخه‌ها
A-hamidian (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سالمی‌نژاد<ref>سالمی‌نژاد، عبدالرضا (1386). دانستنی‌های آزادگان، چ دوم. تهران: پیام آزادگان ،ص.79-80.</ref>، در مورد صبحانه [[اسرا]] چنین بیان می‌کند: «صبحانه اسرا، که معمولاً بین ساعت هشت تا نه صبح داده می‌شد، عبارت بود از هشت تا دوازده قاشق سوپ یا دال عدسی یا شوربا که با نصف سهمیه نان روزانه خورده می‌شد... آش یا شوربای صبحانه، در عصر روز قبل تهیه می‌شد و صبح روز بعد، پس از اینکه مقداری گرم می‌شد، بین آسایشگاه‌ها (← [[اردوگاه]] ها)تقسیم می‌گردید. این موضوع در روزهای گرم سال، عامل بسیاری از اسهال‌های گروهی شده بود. نگه‌داری چندین ساعته غذا، بدون رعایت اصول بهداشتی، عامل اصلی وجود بیماری‌ها بود. البته در بعضی [[اردوگاه]] ها، [[آشپز در اردوگاه|آشپز]]<nowiki/>ها، صبح زود بیدار می‌شدند و به طبخ شوربای صبحانه می‌پرداختند.» | سالمی‌نژاد<ref>سالمی‌نژاد، عبدالرضا (1386). دانستنی‌های آزادگان، چ دوم. تهران: پیام آزادگان ،ص.79-80.</ref>، در مورد صبحانه [[اسرا]] چنین بیان می‌کند: «صبحانه اسرا، که معمولاً بین ساعت هشت تا نه صبح داده می‌شد، عبارت بود از هشت تا دوازده قاشق سوپ یا دال عدسی یا شوربا که با نصف سهمیه نان روزانه خورده می‌شد... آش یا شوربای صبحانه، در عصر روز قبل تهیه می‌شد و صبح روز بعد، پس از اینکه مقداری گرم می‌شد، بین آسایشگاه‌ها (← [[اردوگاه]] ها)تقسیم می‌گردید. این موضوع در روزهای گرم سال، عامل بسیاری از اسهال‌های گروهی شده بود. نگه‌داری چندین ساعته غذا، بدون رعایت اصول بهداشتی، عامل اصلی وجود بیماری‌ها بود. البته در بعضی [[اردوگاه]] ها، [[آشپز در اردوگاه|آشپز]]<nowiki/>ها، صبح زود بیدار می‌شدند و به طبخ شوربای صبحانه می‌پرداختند.» | ||
جعفری<ref>جعفری، مجتبی (1393). جهنّم تکریت، چ نهم. تهران: سوره مهر،ص.30.</ref> درباره روز دوم [[اسارت و اسیران|اسارت]] خود، در پادگان سپاه یکم ارتش عراق، واقع در شهر العماره، چنین می‌گوید: «صبحانه عبارت بود از ظرفی پر از مخلوط پخته و آبکی برنج و عدس؛ به نام شوربا! بدون قاشق، با تکه‌های کاغذ و کارت شناسایی و بعضی‌ها با پول، آش را خوردند.» | جعفری<ref>جعفری، مجتبی (1393). جهنّم تکریت، چ نهم. تهران: سوره مهر،ص.30.</ref> درباره روز دوم [[اسارت و اسیران|اسارت]] خود، در پادگان سپاه یکم ارتش عراق، واقع در شهر العماره، چنین می‌گوید: «صبحانه عبارت بود از ظرفی پر از مخلوط پخته و آبکی برنج و عدس؛ به نام شوربا! بدون قاشق، با تکه‌های کاغذ و کارت شناسایی و بعضی‌ها با پول، آش را خوردند.» | ||
نیز نگاه کنید به [[تغذیه]] | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[تغذیه]] | |||
* [[غذای اسارت]] | |||
* [[ناهار در اسارت]] | |||
* [[شام در اسارت]] | |||
* [[جیره غذایی اسرا]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references />سهیلا علی ین | <references />سهیلا علی ین | ||
[[رده:صبحانه در اسارت]] | |||
[[رده:غذای اسارت]] | |||
[[رده:ناهار در اسارت]] | |||
[[رده:شام در اسارت]] | |||
[[رده:جیره غذایی اسرا]] | |||
نسخهٔ ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۰
سالمی‌نژاد[۱]، در مورد صبحانه اسرا چنین بیان می‌کند: «صبحانه اسرا، که معمولاً بین ساعت هشت تا نه صبح داده می‌شد، عبارت بود از هشت تا دوازده قاشق سوپ یا دال عدسی یا شوربا که با نصف سهمیه نان روزانه خورده می‌شد... آش یا شوربای صبحانه، در عصر روز قبل تهیه می‌شد و صبح روز بعد، پس از اینکه مقداری گرم می‌شد، بین آسایشگاه‌ها (← اردوگاه ها)تقسیم می‌گردید. این موضوع در روزهای گرم سال، عامل بسیاری از اسهال‌های گروهی شده بود. نگه‌داری چندین ساعته غذا، بدون رعایت اصول بهداشتی، عامل اصلی وجود بیماری‌ها بود. البته در بعضی اردوگاه ها، آشپزها، صبح زود بیدار می‌شدند و به طبخ شوربای صبحانه می‌پرداختند.»
جعفری[۲] درباره روز دوم اسارت خود، در پادگان سپاه یکم ارتش عراق، واقع در شهر العماره، چنین می‌گوید: «صبحانه عبارت بود از ظرفی پر از مخلوط پخته و آبکی برنج و عدس؛ به نام شوربا! بدون قاشق، با تکه‌های کاغذ و کارت شناسایی و بعضی‌ها با پول، آش را خوردند.»
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
سهیلا علی ین