عینک سازی در اسارت

از ویکی آزادگان
نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۱ توسط M-samiei (بحث | مشارکت‌ها)

عینکی بودن بسیاری از اسرا و عدم دسترسی به امکانات عینک‌سازی و معاینه چشم، آنها را در فشاری مضاعف قرار داده بود. نگه‌داری از عینک، مخصوصاً در مواقعی که عراقی‌ها اقدام به شکنجه می‌کردند، از مهم‌ترین دغدغه‌های این افراد بود.

ازاین‌رو، تعدادی از افراد که در اردوگاه در این زمینه تجربه لازم را داشتند، به کمک این دسته از اسرا می‌آمدند و با روش‌های مختلف، مشکل آنها را کمتر می‌کردند که به برخی از آنها اشاره می‌شود: استفاده از کش برای جلوگیری از سقوط عینک، به‌کارگیری دسته‌های مسواک به‌جای دسته‌های شکسته‌شده عینک، استفاده از برخی شیشه‌ها به‌جای شیشه عینک. با گذشت زمان و دخالت نمایندگان صلیب سرخ ، وضعیت بهبود یافت و عینک‌های شکسته‌شده ازطریق مسئولان عینک اردوگاه تحویل صلیب سرخ و بعد از تعمیر، عودت داده می‌شد.

در اواخر اسارت با وساطت صلیب سرخ، اسرا می‌توانستند از عینک‌های ارسالی از خانواده‌های خود از ایران استفاده كنند[۱].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. شورای علمی دانشنامه آزادگان.(1399).دانشنامه آزادگان: اسیران ایرانی آزاد شده در جنگ عراق علیه ایران. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ پیام آزادگان،