تحلیل وضعیت بهداشت و درمان اسیران ایرانی در اردوگاه ها
پایان نامه ای درباره تحلیل وضعیت بهداشت و درمان اسیران ایرانی در اردوگاه ها است که توسط مرضیه ریاحی نژاد در مقطع دکتری رشته تاریخ - تاریخ انقلاب اسلامی در دانشگاه اصفهان، انجام و در سال 1403 دفاع شده است.
فراداده پایاننامه
عنوان رساله: وضعیت بهداشت و درمان اسیران ایرانی در اردوگاه ها
پدید آور: مرضیه ریاحی نژاد
سال نشر: 1403
نام سازمان: دانشگاه اصفهان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
رشته تحصیلی: تاریخ - تاریخ انقلاب اسلامی
نوع فایل: pdf
نوع ماده:رساله دکتری تخصصی
چکیده
یکی از وقایعی که در طول تاریخ بشر از دوران بسیار دور تا به حال وجود داشته و خواهد داشت، جنگ و نزاع بین جوامع مختلف است که به بهانه های گوناگون به وقوع پیوسته است. یکی از این جنگ ها، جنگ ایران و عراق در قرن بیستم می باشد که تبعات سیاسی، نظامی، اقتصادی، اجتماعی و پزشکی برای هر دو کشور داشت. جنگ تحمیلی و اسارت هزاران جوان ایرانی در اردوگاه های عراق یکی از تلخ ترین فصل های تاریخ معاصر ایران است. این رویداد تلخ نه تنها بر زندگی فردی اسرا بلکه بر کل جامعه ایران تاثیر عمیقی گذاشت. کمبود غذا، دارو و امکانات بهداشتی، همراه با رفتارهای خشن و غیرانسانی نگهبانان و سربازان، تأثیرات عمیقی بر سلامت جسمی و روانی اسرای ایرانی گذاشت. با این حال تاریخ شفاهی و خاطره نگاری به عنوان دو روش مهم ثبت تاریخ در این زمینه نقش بسیار مهمی را ایفا می کنند چنانکه این دو رویکرد خصوصا تاریخ شفاهی نه تنها به بازسازی تاریخ اسارت کمک می کنند بلکه به درک عمیق تر تجربه های انسانی و شرایط سخت اسارت می پردازند. تاریخ شفاهی به ما کمک می کند تا درک بهتری از شرایط سخت اردوگاهها پیدا کنیم و به عمق دردها و رنج ها، محیط اردوگاهها، شرایط زندگی و حتی رنج ناشی از تروماها و غربت آزادگان پی ببریم و درک کنیم که چه به آن ها گذشته است. از طرف دیگر خاطره نگاشته های آزادگان نیز بازتاب شخصی از یک تجربه جمعی در اسارت می باشد. خاطره نگاری علاوه بر اینکه می تواند شرایط اسرای ایرانی را برای ما روشن کند دیدگاه ها و احساسات نویسنده یا راوی را بهتر به ما نشان می دهد. اهمیت این دو رویکرد تاریخی در تاریخ نگاری دفاع مقدس حائز اهمیت است زیرا هر دو به تکمیل پازل تاریخ دفاع مقدس، حفظ حافظه تاریخی و الهام بخشی برای نسل های جوان جامعه کمک می کنند، هرچندکه خودسانسوری، اغراق واقعیات و فراموشی از معضلات چالش برانگیز این دو رویکرد تاریخی می باشد. بر همین اساس، بهداشت و درمان اسرای جنگی موضوعی است که در خاطره نگاری ها به آن اشاره زیادی شده است. بر اساس خاطرهنگاریها و روایتهای شفاهی، وضعیت بهداشت و درمان در اردوگاههای رژیم بعثی به شدت نامناسب بود. مطالعات نشان می دهد که اسرای ایرانی با شرایط بهداشتی و درمانی نامطلوب در اردوگاه های عراق مواجه بودند.کمبود شدید دارو، تجهیزات پزشکی ناچیز و فقدان بهداشت عمومی خود زمینه ساز بیماری های واگیردار را تسهیل می نمود. اسهال، بیماری های پوستی و عفونی از جمله شایع ترین بیماری هایی بودند که اسرا به آن مبتلا می شدند. علاوه بر کمبود امکانات، دسترسی محدود اسرا به مراقبت های پزشکی نیز از دیگر چالش های جدی بوده است. بسیاری از اسرا به ویژه مجروحان جنگی از دریافت درمان های ضروری محروم مانده و در برخی موارد بدون مداخله پزشکی جان خود را از دست داده اند. در این پایاننامه با تکیه بر تاریخ شفاهی و خاطرهنگاریهای اسرای ایرانی جنگ ایران و عراق، درصدد تبیین وضعیت بهداشت و درمان اسرا در اردوگاههای عراق و نسبت آن با کنوانسیون بینالمللی ژنو هستیم. تحلیل دادههای گردآوری شده، نشان خواهد داد که کمبود شدید امکانات پزشکی، بیتوجهی عمدی به سلامت اسرا، شیوع گسترده بیماریهای واگیردار و مرگ و میر قابلتوجه ناشی از آن، بخشی از سیاستی سیستماتیک برای تضعیف روحیه و سلامت اسرای ایرانی بوده است. این پایاننامه با ارائه شواهد مستند از خاطرات و روایتهای اسرا، تصویری دقیق از وضعیت اسرای ایرانی در این زمینه ارائه خواهد داد. نوع مطالعه و روش بررسی فرضیه ها و پاسخگویی به سوالات این پژوهش از نوع مطالعات تاریخی آن هم از نوع تاریخ زنده می باشد. بنابراین مهم ترین و موثرترین شیوه روش تحقیق در این پژوهش تحلیلی، مصاحبه فعال همراه با بهره گیری از منابع کتابخانه ای می باشد.
کلیدواژه ها
اسیر؛ اردوگاه؛ بهداشت؛ تاریخ شفاهی؛ درمان؛ خاطره نگاری
نیز نگاه کنید به
پیوند به بیرون
پیوند به تمام متن پایاننامه https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/0bfc0b55e8cfca14a6431baf29012834