گاهشمار اردوگاه بعقوبه

از ویکی آزادگان

مقدمه

اردوگاه 18 بعقوبه یکی از اردوگاه‌های اسرای مفقودین ایرانی بود که در 1367 در یکی از استان‌های شرقی عراق، به نام دیالی به مرکزیت شهر بعقوبه و در پادگانی نظامی به نام العباس تأسیس شد. این اردوگاه در 59 کیلومتری بغداد واقع شده بود و حدوداً 17 هزار کیلومتر مساحت داشت و اطرافش را سیم‌خاردار کشیده بودند[۱]. اردوگاه بعقوبه ازلحاظ آب‌وهوایی در منطقه گرم و خشک قرار داشت که تابستان‌های آن به‌شدت گرم و زمستان‌هایش سرد و استخوان‌سوز بود.

گاه‌شمار و تركیب اسرا

بعقوبه 18 از آخرین اردوگاه‌های اسرای ایرانی در عراق بود که با انتقال اسرا از اردوگاه 17(نهروان) در 1367 تشکیل شد. در ماه‌های بعد، تعدادی از اسرای ساکن در اردوگاه‌های منطقه تکریت همچون ‌15 ( ←اردوگاه تکریت 15 )، 14( ←اردوگاه تکریت 14 )، 12( ←اردوگاه تکریت 12 )، 11 ( ←اردوگاه تکریت 11 )و ‌16 ( ←اردوگاه تکریت 16 )،به این اردوگاه انتقال داده شدند که بیشتر اسرای ارتشی یا سرباز بودند[۲].

البته در بین اسرای ارتشی هم 5-6 نفر از اقلیت‌های دینی (مسیحی) وجود داشتند[۳]. در تاریخ 15 مهر 1368 نیز تعدادی از اسرای اردوگاه 11 ( ←اردوگاه تکریت 11 )به این اردوگاه منتقل شدند.

5 مرداد 1368، ملحق اردوگاه 16( ←اردوگاه تکریت 16 ) را تخلیه كردند و اسرای ساکن به دو گروه تقسیم شدند و اکثر بیماران مبتلا به گال را به اردوگاه 18( ←اردوگاه تکریت 18 ) و 20 ( ←اردوگاه تکریت 20 )انتقال دادند؛ همچنین اسرای اردوگاه 12 ( ←اردوگاه تکریت 12 )را در دو نوبت و در تاریخ های 18 و 26 شهریور 1368 و 24 مهر 1368 به اردوگاه 18( ←اردوگاه تکریت 18 ) انتقال دادند.

آمار دقیقی از تعداد اسرای ساکن در این اردوگاه در دست نیست، اما گزارش صلیب سرخ حاکی از آن است که در مرداد 1369 و در زمان تبادل اسرا حدود 5250 نفر اسیر ایرانی را شامل می‌شد که 4/13 درصد کل اسرای ایرانی بود و یکی از اردوگاه‌های پرجمعیت محسوب می‌شد[۱]

نیز نگاه کنید به اردوگاه بعقوبه

کتابشناسی

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ خاجی، علی (1391). شرح قفص. تهران: پیام آزادگان.
  2. اکبری، رحمت‌الله (1383). زخم غزال. تهران: نشر رسانش،ص.7-24.
  3. ستاری ،بهمن (1395). مصاحبه

معصومه جعفر زاده