پیشگیری از بیماری های روحی روانی اسرا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
عوامل بسیاری باعث کاهش و التیام زخم‌های جسمی و روحی اسیران بود که مهم‌ترین آنها مربوط به تیپ شخصیتی آنان است. اسیرانی که از تیپ‌های شخصیتی مثبت یا ایثارگر برخوردار بودند، نه‌تنها دچار شکست‌های روانی کمتری می‌شدند بلکه در جهت کاهش میزان آسیب‌پذیری دیگران، به‌خصوص تیپ‌های سه‌گانه منفی، متزلزل و بی‌ثبات تلاش می‌کردند. تیپ‌های شخصیتی ایثارگر که علاوه‌بر خصوصیات تیپ مثبت دارای روح بلند، صبر و تحمل زیاد در شداید و سختی‌ها بودند و داوطلبانه خطرات و شکنجه‌های دیگران را به جان می‌خریدند. | عوامل بسیاری باعث کاهش و التیام زخم‌های جسمی و روحی اسیران بود که مهم‌ترین آنها مربوط به تیپ شخصیتی آنان است. اسیرانی که از تیپ‌های شخصیتی مثبت یا ایثارگر برخوردار بودند، نه‌تنها دچار شکست‌های روانی کمتری می‌شدند بلکه در جهت کاهش میزان آسیب‌پذیری دیگران، به‌خصوص تیپ‌های سه‌گانه منفی، متزلزل و بی‌ثبات تلاش می‌کردند. تیپ‌های شخصیتی ایثارگر که علاوه‌بر خصوصیات تیپ مثبت دارای روح بلند، صبر و تحمل زیاد در شداید و سختی‌ها بودند و داوطلبانه خطرات و شکنجه‌های دیگران را به جان می‌خریدند. | ||
== | == [[دعا و توسل|دعا و نیایش]] و معنویت == | ||
یکی از عوامل مقاومت و پایداری [[اسرا]] در مقابل سختی‌ها، | یکی از عوامل مقاومت و پایداری [[اسرا]] در مقابل سختی‌ها، [[شکنجه|شکنجه]]<nowiki/>ها، بیماری‌ها و ناامیدی‌ها [[دعا و توسل]] بود. آزاده سرفراز عبداللهی می‌گوید:<blockquote>«تنها سلاحی که داشتیم و به‌طور مؤثری همه‌چیز ما را درهمه‌حال حفظ می‌کرد [[نماز]] و ادعیه بود. آن‌چنان در توکل غرق می‌شدیم که هرگز تزلزلی در وجودمان پیش نمی‌آمد.»<ref>عبداللهی، سرفراز (1384). قنوت در قفس. تهران: نسیم حیات.</ref></blockquote> | ||
== عبادات و مناسك == | |||
یاد و نام خداوند باعث آرامش قلب‌هاست و اسرا در اثر عبادت و قرب الهی با تکیه بر قدرت امور معنوی با مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کردند: «در دوره اسارت عمل به مستحبات نوعی آرامش روحی و روانی در اسرا ایجاد می‌کرد و افسردگی و غم و غصه را از بین می‌برد و باعث سالم ماندن جسم و تقویت روان اسرا می‌شد.»<ref>محمدی، عبدالله (1385). عطش و معرفت. اردبیل: باغ اندیشه،ص.159.</ref> | یاد و نام خداوند باعث آرامش قلب‌هاست و اسرا در اثر عبادت و قرب الهی با تکیه بر قدرت امور معنوی با مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کردند: «در دوره [[اسارت و اسیران|اسارت]] عمل به مستحبات نوعی آرامش روحی و روانی در [[اسرا]] ایجاد می‌کرد و [[افسردگی در اسارت|افسردگی]] و غم و غصه را از بین می‌برد و باعث سالم ماندن جسم و تقویت روان [[اسرا]] می‌شد.»<ref>محمدی، عبدالله (1385). عطش و معرفت. اردبیل: باغ اندیشه،ص.159.</ref> | ||
== عزاداری و تكریم شعائر دینی == | |||
توکل به خداوند و توسل به ائمه اطهار علیهم‌السلام نقش مهمی در ایجاد اعتمادبه‌نفس و تقویت روحیه [[مقاومت]] و پایداری اسرا در مبارزه داشته است. حاج‌آقا [[سید علی اکبر ابوترابی فرد]] می‌گفت: «چیزی که در این تنگنای اسارت می‌تواند دست ما را بگیرد عزاداری اباعبدالله‌الحسین است.» <ref>علیدوست قزوینی، علی (1385). ابر فیاض. قم: عرش اندیشه،ص.91.</ref> | توکل به خداوند و توسل به ائمه اطهار علیهم‌السلام نقش مهمی در ایجاد اعتمادبه‌نفس و تقویت روحیه [[مقاومت]] و پایداری اسرا در مبارزه داشته است. حاج‌آقا [[سید علی اکبر ابوترابی فرد]] می‌گفت:<blockquote>«چیزی که در این تنگنای اسارت می‌تواند دست ما را بگیرد عزاداری اباعبدالله‌الحسین است.» <ref>علیدوست قزوینی، علی (1385). [[ابر فیاض(کتاب)|ابر فیاض]]. قم: عرش اندیشه،ص.91.</ref></blockquote> | ||
== امدادهای غیبی == | |||
امور درونی و معنوی بهترین تقویت‌کننده روحیه اسیران بود. یادآوری اسیرانی که شفا یافته بودند باعث کاهش رنج‌های اسیران می‌شد. | امور درونی و معنوی بهترین تقویت‌کننده روحیه [[اسیران جنگ|اسیران]] بود. یادآوری اسیرانی که شفا یافته بودند باعث کاهش رنج‌های [[اسیران جنگ|اسیران]] می‌شد. | ||
== | == [[نامه نگاری|نامه‌نگاری]] == | ||
رسیدن نامه ازطرف [[خانواده]] و دوستان به اسیر باعث خوشحالی می‌شد و روحیه امید و امیدواری را تقویت می‌کرد و آنها را شارژ می‌کرد. | رسیدن [[نامه]] ازطرف [[خانواده]] و دوستان به اسیر باعث خوشحالی می‌شد و روحیه امید و امیدواری را تقویت می‌کرد و آنها را شارژ می‌کرد. | ||
== رؤیااندیشی و استفاده از سازوكارهای دفاعی == | |||
خواب و خیال آزادی، نان و [[آب]] آرامش خاصی را برای اسیران دربر داشت. | خواب و خیال آزادی، نان و [[آب]] آرامش خاصی را برای [[اسیران جنگ|اسیران]] دربر داشت. | ||
== [[اشتغال]] == | |||
کار و [[اشتغال]] برای اسیران که در شرایط سختی به سر می‌بردند نه تنها عامل بسیار مهمی در تحمل سختی‌ها بود بلکه به‌نحوی انگیزه زندگی و ادامه حیات را در آنها تقویت می‌کرد و در کاهش اضطراب و نگرانی آنان بسیار مؤثر بوده است. ازجمله اشتغال‌ها می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد: | کار و [[اشتغال]] برای اسیران که در شرایط سختی به سر می‌بردند نه تنها عامل بسیار مهمی در تحمل سختی‌ها بود بلکه به‌نحوی انگیزه زندگی و ادامه حیات را در آنها تقویت می‌کرد و در کاهش اضطراب و نگرانی آنان بسیار مؤثر بوده است. ازجمله اشتغال‌ها می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد: [[ورزش]]<nowiki/>ها، [[سرگرمی]] ها، [[آموزش]] و یادگیری، کارهای هنری و نوشتن کتاب و جزوه. | ||
نیز نگاه کنید به | == نیز نگاه کنید به == | ||
* [[بیماری‌های روحی‌روانی]] | |||
* [[دعا و توسل]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references />زهرا یزدی نژاد | <references />زهرا یزدی نژاد | ||
[[رده:پیشگیری از بیماری های روحی روانی اسرا]] | |||
[[رده:بیماری‌های روحی‌روانی]] | |||
[[رده:اسرا]] | |||
[[رده:اشتغال]] | |||
[[رده:دعا و توسل]] | |||
[[رده:نامه نگاری]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۰۱
عوامل بسیاری باعث کاهش و التیام زخم‌های جسمی و روحی اسیران بود که مهم‌ترین آنها مربوط به تیپ شخصیتی آنان است. اسیرانی که از تیپ‌های شخصیتی مثبت یا ایثارگر برخوردار بودند، نه‌تنها دچار شکست‌های روانی کمتری می‌شدند بلکه در جهت کاهش میزان آسیب‌پذیری دیگران، به‌خصوص تیپ‌های سه‌گانه منفی، متزلزل و بی‌ثبات تلاش می‌کردند. تیپ‌های شخصیتی ایثارگر که علاوه‌بر خصوصیات تیپ مثبت دارای روح بلند، صبر و تحمل زیاد در شداید و سختی‌ها بودند و داوطلبانه خطرات و شکنجه‌های دیگران را به جان می‌خریدند.
دعا و نیایش و معنویت
یکی از عوامل مقاومت و پایداری اسرا در مقابل سختی‌ها، شکنجه‌ها، بیماری‌ها و ناامیدی‌ها دعا و توسل بود. آزاده سرفراز عبداللهی می‌گوید:
«تنها سلاحی که داشتیم و به‌طور مؤثری همه‌چیز ما را درهمه‌حال حفظ می‌کرد نماز و ادعیه بود. آن‌چنان در توکل غرق می‌شدیم که هرگز تزلزلی در وجودمان پیش نمی‌آمد.»[۱]
عبادات و مناسك
یاد و نام خداوند باعث آرامش قلب‌هاست و اسرا در اثر عبادت و قرب الهی با تکیه بر قدرت امور معنوی با مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کردند: «در دوره اسارت عمل به مستحبات نوعی آرامش روحی و روانی در اسرا ایجاد می‌کرد و افسردگی و غم و غصه را از بین می‌برد و باعث سالم ماندن جسم و تقویت روان اسرا می‌شد.»[۲]
عزاداری و تكریم شعائر دینی
توکل به خداوند و توسل به ائمه اطهار علیهم‌السلام نقش مهمی در ایجاد اعتمادبه‌نفس و تقویت روحیه مقاومت و پایداری اسرا در مبارزه داشته است. حاج‌آقا سید علی اکبر ابوترابی فرد می‌گفت:
«چیزی که در این تنگنای اسارت می‌تواند دست ما را بگیرد عزاداری اباعبدالله‌الحسین است.» [۳]
امدادهای غیبی
امور درونی و معنوی بهترین تقویت‌کننده روحیه اسیران بود. یادآوری اسیرانی که شفا یافته بودند باعث کاهش رنج‌های اسیران می‌شد.
نامه‌نگاری
رسیدن نامه ازطرف خانواده و دوستان به اسیر باعث خوشحالی می‌شد و روحیه امید و امیدواری را تقویت می‌کرد و آنها را شارژ می‌کرد.
رؤیااندیشی و استفاده از سازوكارهای دفاعی
خواب و خیال آزادی، نان و آب آرامش خاصی را برای اسیران دربر داشت.
اشتغال
کار و اشتغال برای اسیران که در شرایط سختی به سر می‌بردند نه تنها عامل بسیار مهمی در تحمل سختی‌ها بود بلکه به‌نحوی انگیزه زندگی و ادامه حیات را در آنها تقویت می‌کرد و در کاهش اضطراب و نگرانی آنان بسیار مؤثر بوده است. ازجمله اشتغال‌ها می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد: ورزشها، سرگرمی ها، آموزش و یادگیری، کارهای هنری و نوشتن کتاب و جزوه.
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
زهرا یزدی نژاد