وقایع مهم اردوگاه موصل 1: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۸

وقایع مهم

1. به گفته اسرای اردوگاه موصل 1، سربازان عراقی هر روز، تعدادی از اسرا را از آسایشگاه‌ها بیرون می‌بردند و مورد شکنجه قرار می‌دادند. تا اینکه ماه محرم 1403 قمری مصادف با 27 مهر 1361 از راه رسید و از شب اول، عزاداری اسرا شروع شد. در شب سوم، سربازان عراقی اسرا را مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. همه افراد را در آسایشگاه‌هایشان زندانی کردند و آب و غذا به آنان ندادند. این وضعیت تا 7 روز ادامه داشت. در روز هفتم، اسرای یکی از آسایشگاه‌ها توانستند قفل در ورودی را بشكنند و از آن خارج شوند. سپس بقیه افراد نیز از آسایشگاهایشان بیرون آمدند و وارد محوطه اردوگاه شدند؛ بدین‌ترتیب تا روز بعد اردوگاه در اختیار اسرا بود. در ظهر روز هشتم آذر، هم‌زمان با برگزاری نماز جماعت اسرا، سربازان عراقی با انواع وسایل ازجمله کابل و باتوم و چوب وارد اردوگاه و دورتادور محوطه مستقر شدند. پس از پایان نماز، فرمانده عراقی اردوگاه با اسرا صحبت کرد و ناگهان سربازان حمله خود را شروع و با هر وسیله‌ای که در دست داشتند، به ضرب‌وشتم اسرا پرداختند. به گفته اسرا در این ضرب‌وشتم، دو یا به قولی چهار نفر از اسرا به شهادت رسیدند و تعداد زیادی مجروح شدند که اسامی این افراد در دست نیست. پس از آن هم افراد تا یک ماه زندانی بودند و فقط روزی یک ساعت هواخوری داشتند که آن هم همراه با تنبیه بدنی به‌وسیله کابل و باتوم بود. مدتی بعد، افسران را به اردوگاه عنبر در منطقه رمادی بردند و در تاریخ 22 بهمن همان سال نیز حدود 500 نفر از اسرای مستقر در این اردوگاه را به اردوگاه موصل 3 (← موصل 3،اردوگاه)تانتقال دادند. تعدادی نیز به اردوگاه رمادی 7 فرستاده شدند^[۱].

2. به‌دنبال تلاش سربازان عراقی برای استفاده از افرادی به‌عنوان مخبر در بین اسرا، یکی از این افراد را به اردوگاه موصل 2 (← موصل 2،اردوگاه)آوردند. با وجود تذکرها و کوششی که اسرا داشتند تا او را از رفتاری که انجام می‌داد منع کنند، این فرد به اعمال خودش ادامه داد و همچنان برای عراقی‌ها خبرچینی می‌کرد. تا اینکه اسرا تصمیم‌ گرفتند به‌عنوان تنبیه گوش او را بِبُرَند و در یک درگیری تعدادی از افراد این تصمیم را عملی کردند.

نیز نگاه کنید به اردوگاه موصل 1

کتابشناسی

↑ خاجی، علی (1391). شرح قفص، اردوگاه‌های اسیران. تهران: پیام آزادگان.

[:0-1] خاجی، علی (1391). شرح قفص، اردوگاه‌های اسیران. تهران: پیام آزادگان.

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 ===وقایع مهم===
-. به گفته اسرای [[اردوگاه موصل 1]]، سربازان عراقی هر روز، تعدادی از [[اسرا]] را از آسایشگاه‌ها بیرون می‌بردند و مورد [[شکنجه در اسارت|شکنجه]] قرار می‌دادند. تا اینکه ماه محرم 1403 قمری مصادف با 27 مهر 1361 از راه رسید و از شب اول، عزاداری [[اسرا]] شروع شد. در شب سوم، سربازان عراقی [[اسرا]] را مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. همه افراد را در آسایشگاه‌هایشان زندانی کردند و [[آب]] و غذا به آنان ندادند. این وضعیت تا 7 روز ادامه داشت. در روز هفتم، اسرای یکی از آسایشگاه‌ها توانستند قفل در ورودی را بشكنند و از آن خارج شوند. سپس بقیه افراد نیز از آسایشگاهایشان بیرون آمدند و وارد محوطه [[اردوگاه]] شدند؛ بدین‌ترتیب تا روز بعد [[اردوگاه]] در اختیار [[اسرا]] بود. در ظهر روز هشتم آذر، هم‌زمان با برگزاری [[نماز]] جماعت [[اسرا]]، سربازان عراقی با انواع وسایل ازجمله کابل و باتوم و چوب وارد اردوگاه و دورتادور محوطه مستقر شدند. پس از پایان نماز، فرمانده عراقی [[اردوگاه]] با [[اسرا]] صحبت کرد و ناگهان سربازان حمله خود را شروع و با هر وسیله‌ای که در دست داشتند، به ضرب‌وشتم اسرا پرداختند. به گفته [[اسرا]] در این ضرب‌وشتم، دو یا به قولی چهار نفر از اسرا به شهادت رسیدند و تعداد زیادی مجروح شدند که اسامی این افراد در دست نیست. پس از آن هم افراد تا یک ماه زندانی بودند و فقط روزی یک ساعت هواخوری داشتند که آن هم همراه با تنبیه بدنی به‌وسیله کابل و باتوم بود. مدتی بعد، افسران را به اردوگاه [[عنبر]] در منطقه رمادی بردند و در تاریخ 22 بهمن همان سال نیز حدود 500 نفر از اسرای مستقر در این اردوگاه را به [[اردوگاه موصل 3]] (← [[موصل 2،اردوگاه|موصل 3،اردوگاه)]]<nowiki/>تانتقال دادند. تعدادی نیز به اردوگاه رمادی 7 فرستاده شدند<ref name=":0">خاجی، علی (1391). شرح قفص، اردوگاه‌های اسیران. تهران: پیام آزادگان.</ref>.
+. به گفته اسرای [[اردوگاه موصل 1]]، سربازان عراقی هر روز، تعدادی از [[اسرا]] را از آسایشگاه‌ها بیرون می‌بردند و مورد [[شکنجه در اسارت|شکنجه]] قرار می‌دادند. تا اینکه ماه محرم 1403 قمری مصادف با 27 مهر 1361 از راه رسید و از شب اول، عزاداری [[اسرا]] شروع شد. در شب سوم، سربازان عراقی [[اسرا]] را مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. همه افراد را در آسایشگاه‌هایشان زندانی کردند و [[آب]] و غذا به آنان ندادند. این وضعیت تا 7 روز ادامه داشت. در روز هفتم، اسرای یکی از آسایشگاه‌ها توانستند قفل در ورودی را بشكنند و از آن خارج شوند. سپس بقیه افراد نیز از آسایشگاهایشان بیرون آمدند و وارد محوطه [[اردوگاه]] شدند؛ بدین‌ترتیب تا روز بعد [[اردوگاه]] در اختیار [[اسرا]] بود. در ظهر روز هشتم آذر، هم‌زمان با برگزاری [[نماز]] جماعت [[اسرا]]، سربازان عراقی با انواع وسایل ازجمله کابل و باتوم و چوب وارد [[اردوگاه]] و دورتادور محوطه مستقر شدند. پس از پایان نماز، فرمانده عراقی [[اردوگاه]] با [[اسرا]] صحبت کرد و ناگهان سربازان حمله خود را شروع و با هر وسیله‌ای که در دست داشتند، به ضرب‌وشتم [[اسرا]] پرداختند. به گفته [[اسرا]] در این ضرب‌وشتم، دو یا به قولی چهار نفر از اسرا به شهادت رسیدند و تعداد زیادی مجروح شدند که اسامی این افراد در دست نیست. پس از آن هم افراد تا یک ماه زندانی بودند و فقط روزی یک ساعت هواخوری داشتند که آن هم همراه با تنبیه بدنی به‌وسیله کابل و باتوم بود. مدتی بعد، افسران را به اردوگاه [[عنبر]] در منطقه رمادی بردند و در تاریخ 22 بهمن همان سال نیز حدود 500 نفر از اسرای مستقر در این [[اردوگاه]] را به [[اردوگاه موصل 3]] (← [[موصل 2،اردوگاه|موصل 3،اردوگاه)]]<nowiki/>تانتقال دادند. تعدادی نیز به اردوگاه رمادی 7 فرستاده شدند<ref name=":0">خاجی، علی (1391). شرح قفص، اردوگاه‌های اسیران. تهران: پیام آزادگان.</ref>.
 . به‌دنبال تلاش سربازان عراقی برای استفاده از افرادی به‌عنوان مخبر در بین اسرا، یکی از این افراد را به [[اردوگاه موصل 2]] (← [[موصل 2،اردوگاه|موصل 2،اردوگاه)]]<nowiki/>آوردند. با وجود تذکرها و کوششی که اسرا داشتند تا او را از رفتاری که انجام می‌داد منع کنند، این فرد به اعمال خودش ادامه داد و همچنان برای عراقی‌ها خبرچینی می‌کرد. تا اینکه [[اسرا]] تصمیم‌ گرفتند به‌عنوان تنبیه گوش او را بِبُرَند و در یک درگیری تعدادی از افراد این تصمیم را عملی کردند.