امکانات اردوگاه تکریت 17
مقدمه
این اردوگاه در روزهای ابتدایی تیر 1368 راهاندازی شد. «بعثیها در پی وقوع یک درگیری بین اسرای اردوگاه ۶ رمادی( اردوگاه رمادی 1 ) با منافقین، حدود ۴۰۰ اسیر اردوگاه را به اینجا آوردند؛ سپس به مدت ده روز، اسرای مذهبی و فعال اردوگاههای دیگر رمادی و موصل نیز به این اردوگاه منتقل شدند. حدود 1500 اسیر ثبتنامشده صلیب سرخ را برای شکنجه و تبعید در این اردوگاه جمعآوری کردند که از دیدگاه بعثیها مخربین، ابومشاکل و دجال محسوب میشدند[۱].
امكانات اردوگاه
در ماههای آخر، حضور اسرا در اردوگاه تکریت 17، بهعلت کاهش شدید مواد غذایی، عراقیها به اسرا اجازه دادند از محوطه کوچکی که مقابل هر آسایشگاه بود، جهت باغچه و سبزیکاری استفاده کنند؛ بهاینترتیب غذای اسرا را سبزی یا گاهی میوههای کال و نارس این باغچهها تأمین میکرد.کمبود آب هم از مشکلات دائمی بود؛ زیرا داخل اردوگاه آب آشامیدنی و لولهکشی وجود نداشت. آب بهوسیله تانکر از رودخانه فرات آورده میشد و مناسب خوردن نبود. طی بازدیدهای کمیته صلیب سرخ، اسرا از این موضوع گلایه کردند و بعد از مدتی تعدادی قرص کلر، برای گندزدایی آب در اختیار اسرا قرار دادند.
نیز نگاه کنید به اردوگاه تکریت 17
کتابشناسی
- ↑ سایت موسسه پیام آزادگان (1392)..بازیابی ازhttps://www.mfpa.ir/
مریم سادات ذکریایی